Οκινάουα, Ιαπωνία Ο διαρκής φόρος του αίματος

Η εικοσάχρονη Ρίνα Σιμαμπουκούρο από την Ουρούμα, στην ανατολική ακτή της Οκινάουα, το βράδυ της Πέμπτης, στις 28 του Απρίλη, έφυγε από το σπίτι του φίλου της με σκοπό να κάνει έναν περίπατο στην πόλη. Η νεαρή, εργαζόμενη παρτ-τάιμερ σε γραφείο, από εκείνη τη βραδιά εξαφανίστηκε. Στις 16 Μαΐου, η αστυνομία, οδηγημένη από την ομολογία ενός Αμερικάνου από τη στρατιωτική βάση της Καντένα, βρήκε το άψυχο σώμα της σε δασική περιοχή δίπλα σε μια δημοσιά, κοντά στο χωριό Οννα, στη δυτική ακτή. Ο 32χρονος Κένεθ Φράγκλιν Γκάντσον (το Σινζάτο, που χρησιμοποιήθηκε ως επώνυμο από τα δυτικά ΜΜΕ για προφανείς λόγους, είναι το όνομα της Γιαπωνέζας γυναίκας του) υπέδειξε το σημείο, αφού πρώτα ομολόγησε πως εκείνο το βράδυ, εξανάγκασε με την βία τη Ρίνα να επιβιβαστεί στο αυτοκίνητό του, τη βίασε και ύστερα τη στραγγάλισε. Η αστυνομία έφτασε στον πρώην πεζοναύτη, που δούλευε σαν πολιτικό προσωπικό στη βάση, από τις κάμερες κυκλοφορίας σε συνδυασμό με τις εκπομπές που έκανε το κινητό τηλέφωνο της Ρίνα. Στην αρχή αρνιόταν κάθε σχέση αλλά αργότερα κατέρρευσε όταν η αστυνομία ανακάλυψε ίχνη του DNA της νεαρής μέσα στο αυτοκίνητό του.

Ελ Φροντόν, Περού Το λατινοαμερικάνικο....Μακρονήσι

Το Ελ Φροντόν είναι ένας άνυδρος βράχος έκτασης ενός τετραγωνικού χιλιομέτρου, μόλις τέσσερα μίλια ανοικτά της Καλάο, του ιστορικού λιμανιού της Λίμα, δίπλα στην πρωτεύουσα του Περού, στην ακτή του Ειρηνικού. Ακατοίκητο από αιώνες, στα χρόνια της Αποικίας, χρησίμευε σαν καταφύγιο των κουρσάρικων πλοίων που παραμόνευαν τις βαρυφορτωμένες με πλούτη ισπανικές γαλέρες στον δρόμο της επιστροφής. Εκεί το 1917 χτίστηκε μια φυλακή για βαρυποινίτες και σταδιακά επεκτάθηκε έτοιμη να δεχθεί στην δεκαετία του Ογδόντα κομμουνιστές πολιτικούς κρατούμενους, μέλη και στελέχη του ΚΚ Περού και του αντάρτικου Φωτεινού Μονοπατιού. Μέχρι τον Ιούνιο του 1986, όταν τριακόσιοι περίπου άνδρες κρατούμενοι εξεγέρθηκαν ενάντια στις απάνθρωπες συνθήκες και στην απειλή μεταφοράς τους στην τρομακτική φυλακή Κάντο Γκράντε. Για μερικές ημέρες οι κρατούμενοι, που είχαν αιχμαλωτίσει τρία μέλη της φρουράς, έγιναν κύριοι της φυλακής, έως ότου ο τότε πρόεδρος Γκαρσία διέταξε τον υπουργό Εσωτερικών Αγκουστίν Μαντίλα και τον υποναύαρχο Τζιαμπέτρι Ρόγιας να οργανώσουν την αιματηρή καταστολή. Και οι τρεις τους επιφανή στελέχη του APRA, το οποίο ξεκινώντας από αντί-ιμπεριαλιστικές θέσεις προπολεμικά, κατέληξε ένα αστικό, αντιδραστικό και διεφθαρμένο, καθεστωτικό κόμμα, με σοσιαλδημοκρατικό προσωπείο.