Στην βιβλιοθήκη του Κογκρέσου, στην Ουάσινγκτον, στην συλλογή της εθνικής επιτροπής για την παιδική εργασία, το πιο εντυπωσιακό τμήμα είναι μια ενότητα περίπου πέντε χιλιάδων ασπρόμαυρων φωτογραφιών και αρνητικών. Με τον φωτογραφικό φακό του Λιούις Χάιν, απεικονίζεται η αθλιότητα της ζωής των μικρών παιδιών που δούλευαν στις αρχές του εικοστού αιώνα στα αμερικάνικα εργοστάσια, ορυχεία, αγροτικές φάρμες και αλλού. Η συλλογή ιδρύθηκε το 1904 και ο Χάιν, ψυχή της ερευνητικής προσπάθειας, αφιέρωσε ένα μεγάλο μέρος της ζωής του για να αποτυπώσει το διαδεδομένο φαινόμενο της παιδικής εργασίας στην χώρα, γυρνώντας ανάμεσα στα 1908 και στα 1924 σε πολλές αμερικάνικες πολιτείες και στους δρόμους των μεγαλουπόλεων. Μέσα στα άλμπουμ αυτής της συλλογής υπάρχει μια ομάδα φωτογραφιών από τα καπνοχώραφα στο Κεντάκι. Ο Χάιν αιχμαλώτισε εικόνες και κατέγραψε ονόματα μικρών παιδιών χωμένα μέσα στις φυτείες της ποικιλίας Βιρτζίνια να συλλέγουν τα γιγαντιαία φύλλα του φυτού. Πίστευε πως αποκαλύπτοντας το φαινόμενο σύντομα αυτό θα περάσει στην ιστορία προορισμένο να εκτίθεται μόνο σε μουσεία και βιβλιοθήκες. Προσπάθειες σαν αυτήν του διάσημου φωτογράφου δεν πήγαν στράφι. Παρά τις ισχυρές αντιδράσεις, το 1938 με νόμο τέθηκαν για πρώτη φορά όρια ηλικίας για την εργασία στις ΗΠΑ και μετά τον Παγκόσμιο Πόλεμο η κατάσταση άρχισε να καλυτερεύει. Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως σε όλη αυτήν την περίοδο στην άλλη πλευρά του πλανήτη το παράδειγμα της Σοβιετικής Ένωσης ασκούσε μεγάλη και ποικιλόμορφη επιρροή στην παγκόσμια εργατική τάξη και στους λαούς και πίεση στους κεφαλαιοκράτες και στις κυβερνήσεις τους. Το 1936 με το άρθρο 42 του νέου σοβιετικού συντάγματος απαγορεύτηκε η παιδική εργασία παρά μόνο αν πραγματοποιούνταν στα πλαίσια της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Αυτά, τότε που η ανθρώπινη ιστορία προχωρούσε προς τα εμπρός και δεν έκανε πίσω ολοταχώς.
