28 Αυγ 2010

Bocas del Toro, Παναμάς
Οργή στις μπανανοφυτείες

Το πρωινό της Κυριακής στις δεκαεπτά του περασμένου Ιούλη, μια πένθιμη ακολουθία εκατοντάδων ανθρώπων συνόδεψε στην τελευταία κατοικία τους, στο νεκροταφείο Finca 6 της Changuinola τους δύο σκοτωμένους μπανανέρος από τα αστυνομικά πυρά στη διάρκεια της σκληρής δεκαήμερης σύγκρουσης που προηγήθηκε στην περιοχή και επεκτάθηκε σε ολόκληρο τον Παναμά. Ο Βιργίλιο Καστίγιο και ο Αντόνιο Σμιθ, που πυροβολήθηκαν σε διαφορετικά περιστατικά, είναι οι δύο γνωστοί και επίσημα αναγνωρισμένοι νεκροί από την κυβέρνηση, αν και ο πραγματικός αριθμός είναι μεγαλύτερος, όπως ισχυρίζονται τα συνδικάτα και ανθρωπιστικές οργανώσεις. Τα γεγονότα ξεκίνησαν στις 2 του Ιούλη, όταν τεσσερισήμισι χιλιάδες εργάτες στις φυτείες μπανάνας της Bocas Fruit Co, θυγατρικής της πολυεθνικής Τσικίτα, στη φτωχή βόρεια επαρχία Bocas del Toro, οργανωμένοι στο ισχυρό συνδικάτο Sitraibana άρχισαν να απεργούν. Σύντομα η απεργία γενικεύτηκε και σε άλλες μπανανοφυτείες και γεωργικές επιχειρήσεις και γενικεύτηκε όταν η κυβέρνηση έστειλε χιλιάδες αστυνομικούς για να την καταστείλουν. Για αρκετές ημέρες η Changuinola, μια πόλη πενήντα χιλιάδων κατοίκων, μετατράπηκε σε οχυρό από τους απεργούς, αποκλείστηκαν οι οδικές προσβάσεις και οι κεντρικοί δρόμοι μετατράπηκαν σε πεδία σκληρών συγκρούσεων. Οι αστυνομικοί χρησιμοποίησαν πρωτοφανή βία, πυροβολώντας στο ψαχνό με καραμπίνες, έριξαν τόνους χημικών, τραυμάτισαν πάνω από εκατό διαδηλωτές και προχώρησαν σε εκατοντάδες συλλήψεις. Όλα αυτά δίχως να μπορέσουν να κάμψουν την αντίσταση των εξεγερμένων, οι οποίοι αποσύρθηκαν από τους δρόμους μόνο όταν η κυβέρνηση αναγκάστηκε να υποχωρήσει έστω προσωρινά.

24 Ιουλ 2010

Μπαριλότσε –Αργεντινή.
Η ματωμένη πουεμπλάδα

Η Σαν Κάρλος ντε Μπαριλότσε, όπως είναι ολόκληρο το όνομα της πόλης κανονικά θα έπρεπε να κοιμόταν, τα ξημερώματα της 17 του Ιούνη, αν η διαφορά της ώρας με την Νότια Αφρική, δεν κρατούσε ξάγρυπνους πολλούς από τους κατοίκους της, μιας και στο άλλο ημισφαίριο η ομάδα του Μέσι και του Μαραντόνα έπαιζε με την Νότια Κορέα στα προκριματικά για το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου. Έτσι το τραγικό νέο, διαδόθηκε γρήγορα, ειδικά στα φτωχά μπάριος της πόλης και αντί για πανηγυρισμούς οι χιονισμένοι δρόμοι και το κέντρο της Μπαριλότσε γέμισαν με νεανική οργή. Στην πλατεία Otto Goedecke y Ossés, στην συνοικία Μπορίς Φουρμάν, μια ομάδα αστυνομικών είχε πυροβολήσει θανάσιμα τον δεκαπεντάχρονο Ντιέγκο Μπονεφόι, με την πρόφαση πως προσπάθησε να διαφύγει όταν τον εντόπισαν να προσπαθεί να κλέψει. Μετά από αυτό η οργή για το αστυνομικό έγκλημα, ήταν δύσκολο να περιοριστεί. Εκατοντάδες νέοι επιτέθηκαν σε κρατικά κτίρια και στο αστυνομικό τμήμα της περιοχής, έκαψαν αυτοκίνητα και για δύο ημέρες η Μπαριλότσε γνώρισε ένα πρωτοφανές κύμα συγκρούσεων και καταστροφών. Στις διαδηλώσεις η αστυνομία ξανάριξε στο ψαχνό σκοτώνοντας τον Σέρτζιο Καρντένας, 29 χρονών και τον δεκαεπτάχρονο Νικολά Καράσκο. Πρωταγωνιστές οι δολοφόνοι του ειδικού αστυνομικού σώματος Bora που στάλθηκαν για να ενισχύσουν την τοπική αστυνομία ενώ ακούστηκαν και φωνές για κλήση της εθνοφυλακής

10 Ιουλ 2010

Παντσίρ- Αφγανιστάν. Σμαράγδια στην κοιλάδα των λιονταριών


Στις παρυφές του Ινδοκούς, εκατόν πενήντα χιλιόμετρα βόρεια της Καμπούλ, η κοιλάδα του Παντσίρ συγκεντρώνει την μεγαλύτερη κοινότητα Τατζίκων στην χώρα. Από τις τριακόσιες χιλιάδες περίπου κατοίκους στα χωριά, τις κωμοπόλεις και την πρωτεύουσα της ομώνυμης επαρχίας, την Μπαζαράκ, το 95% είναι Τατζίκοι με ελάχιστες κοινότητες Χαζάρων, Παστούνων και Νουριστανών που συμπληρώνουν το υπόλοιπο ποσοστό. Το Παντσίρ, που στα νταρί, σημαίνει πέντε λιοντάρια, έγινε γνωστό στα χρόνια του αντικατοχικού αγώνα ενάντια στους Σοβιετικούς, σαν ορμητήριο του τατζίκου οπλαρχηγού Μασούντ, του επονομαζόμενου Λιονταριού του Παντσίρ, που δολοφονήθηκε λίγο πριν το Αφγανιστάν δεχθεί την επίθεση των Αμερικάνων. Απομονωμένος γεωγραφικά και εθνοτικά πιο ομοιογενής, ο πληθυσμός της κοιλάδας κατάφερε να αντισταθεί με επιτυχία στους Σοβιετικούς και στους Ταλιμπάν σε αντίθεση με τους Αμερικάνους που δεν χρειάστηκε να πολεμήσουν μιας και η ηγεσία των Τατζίκων στα πλαίσια της Βόρειας Συμμαχίας υποστήριξαν την επέμβαση. Όσοι έχουν ταξιδέψει στο Παντσίρ, μιλάνε εντυπωσιασμένοι για τις δυνατότητες μιας εύφορης λωρίδας γης και για τους καρπούς που η φύση θα μπορούσε να δώσει απλόχερα αν η καταστροφή από τις ξένες επεμβάσεις δεν διέλυε τις κοινωνικές και οικονομικές δομές και αυτής της περιοχής.

26 Ιουν 2010

Καμπάνιας –Σαλβαδόρ. Ποιός σκότωσε τον Μαρσέλο Ριβέρα ;

H Καμπάνιας, στο κέντρο και λίγο βόρεια στο  Σαλβαδόρ, εξήντα περίπου χιλιόμετρα ανατολικά  από την πρωτεύουσα  είναι μια αγροτική περιοχή, με λόφους ενώ φιλοξενεί και ένα μεγάλο τμήμα της λεκάνης του  Ρίο-Λέμπα. Με πρωτεύουσα το Sensuntepeque, που σημαίνει τετρακόσιοι λόφοι, η Καμπάνιας, έχει βρεθεί τα τελευταία χρόνια στο επίκεντρο μιας σκληρής σύγκρουσης με αντικείμενο το μεγάλο ορυχείο El Dorado, που πρώτο-λειτούργησαν  οι Ισπανοί από το 1525 και μετά. Το ορυχείο αναπτύχθηκε ιδιαίτερα στα τέλη του δέκατου ένατου αιώνα για λίγα όμως χρόνια και αναβίωσε μόλις το 1940, ενώ στην δεκαετία του Πενήντα σταμάτησε να λειτουργεί. Το 2002  όμως,  η καναδική Pacific Mining Rim, που προήλθε από συγχώνευση δύο παλιότερων εταιριών αγόρασε τα δικαιώματα εξόρυξης και άρχισε τις προετοιμασίες για την ενεργοποίηση του ορυχείου. Έτσι σε μια έκταση που πλησιάζει τα 114 τετραγωνικά χιλιόμετρα οι Καναδοί σκοπεύουν να εξορύξουν σημαντικές ποσότητες χρυσού και αργύρου αφού πρώτα καταστρέψουν την γη και τα νερά της περιοχής εξαιτίας της φοβερά βλαπτικής διαδικασίας καθαρισμού  και συγκέντρωσης του μεταλλεύματος με κυάνιο.

12 Ιουν 2010

Κάιρο- Αίγυπτος. Οι άνθρωποι των σκουπιδιών

Η Manshiyet Nasr βρίσκεται στην νοτιοανατολική άκρη του Καΐρου, στις παρυφές των  μεγάλων όγκων από βράχια, τους γνωστούς στους τουριστικούς οδηγούς λόφους Muqattam. Από ψηλά, οι τουρίστες που επισκέπτονται τους εντυπωσιακούς χώρους των κοπτικών εκκλησιών, μπορούν εύκολα να δούνε να απλώνεται  μπροστά τους μια τεράστια παραγκούπολη χτισμένη με λαμαρίνες η πλιθιά, πνιγμένη στην κυριολεξία στα σκουπίδια. Στα στενά σοκάκια της συνοικίας, στις ταράτσες, στις αυλές, μέσα στα σπίτια  και σε κάθε ελεύθερο χώρο, ξεχωρίζουν μεγάλοι όγκοι διαλεγμένων απορριμμάτων και υλικών για ανακύκλωση ενώ  χιλιάδες άνθρωποι ολημερίς κινούνται κουβαλώντας με κάρα η με τα χέρια τους  την πολύτιμη γι αυτούς πραμάτεια.  Η Manshiyet Nasr, είναι το βασίλειο των Zabbaleen, των ανθρώπων που για δεκαετίες τώρα είναι το συνώνυμο των σκουπιδιών που παράγει η πόλη- τέρας της Αιγύπτου.

29 Μαΐ 2010

Σίντι Σάλεμ- Αλγερία. Τα χαρτιά μου καίω!

Το Σίντι-Σάλεμ είναι μια δορυφορική πόλη, πενήντα χιλιάδων κατοίκων περίπου, στην Άναμπα στο βορειοανατολικό άκρο της  Αλγερίας στα σύνορα με την Τυνησία.  Παρά το γεγονός πως η Άναμπα αποτελούσε το μεγαλύτερο βιομηχανικό κέντρο της χώρας, τα τελευταία χρόνια και αυτή όσο και οι γύρω περιοχές μαστίζονται από μεγάλη ανεργία που έχει αυξήσει κατακόρυφα την παραβατικότητα με αποτέλεσμα η πόλη να παρομοιάζεται με ένα αλγερίνικο Σικάγο. Ανάλογα  και  στο Σίντι-Σάλεμ που από παλιά ήταν φτωχικό, τώρα η κατάσταση  έχει επιδεινωθεί και τα κοινωνικά αδιέξοδα  έχουν κυριεύσει τους κατοίκους του.  Όπως και στην υπόλοιπη Αλγερία  έτσι και εδώ αυτοί που βρίσκονται σε μεγάλη  απόγνωση είναι οι νέοι, μιας και ο πληθυσμός της χώρας είναι σε  μεγάλα ποσοστά νεανικός.

15 Μαΐ 2010

Ράφα-Λωρίδα της Γάζας. Η υπόγεια πόλη.

Τον Άχμεντ Μοχάμεντ Σάκερ, όταν τον φέρανε με ασθενοφόρο στο νοσοκομείο Abu Yousef An-Najjar στην Ράφα ήταν ήδη πολύ αργά. Είχε αφήσει την τελευταία ανάσα του, το πρωινό της πρώτης Τρίτης αυτού του Μάη, πλακωμένος από χώματα, όταν κατέρρευσε μια από τις στοές στο υπόγειο τούνελ που δούλευε, στην συνοικία Ας Σαλάμ στα νοτιοανατολικά της
πόλης, στα σύνορα με την Αίγυπτο. Ο Ahmad ήταν δεν ήταν δεκαεννιά χρονών και η οικογένεια του προέρχονταν από την Χαν Γιουνίς λίγο πιο βόρεια στην λωρίδα της Γάζας. Η είδηση του θανάτου του μπορεί να μην προκάλεσε την έξαψη που δημιουργούν οι δολοφονίες των σιωνιστών που κάθε τόσο βομβαρδίζουν τις πόλεις η τους καταυλισμούς της περιοχής αλλά προξένησε ακόμη μια φορά ένα κύμα θλίψης.
Από καιρό είναι γνωστό στους φίλους αλλά και στους εχθρούς των Παλαιστινίων, πως ο μοναδικός ασθενικός πνεύμονας επιβίωσης των αποκλεισμένων κατοίκων της Γάζας είναι το παράνομο δίκτυο στοών που διασχίζουν σε βάθος έως και τριάντα μέτρων τα αιγύπτιο- παλαιστινιακά σύνορα. Μια ολόκληρη πόλη κάτω από το έδαφος με διακλαδωμένα τούνελ που φτιάχνονται σε απίστευτα δύσκολες συνθήκες. Διαμέσου των τούνελ διακινούνται καθημερινά μεγάλες ποσότητες σε είδη πρώτης ανάγκης, τρόφιμα, καύσιμα, μηχανήματα και όχι λίγες φορές πραγματοποιούνται μεταφορές ανθρώπων, ολόκληρων κοπαδιών ζώων έως και αυτοκινήτων. Το 80% των εισαγωγών στην Λωρίδα έρχεται μέσα από το υπόγειο δίκτυο. Η λεγόμενη διεθνής κοινότητα μιλά υποκριτικά για λαθρεμπόριο και όχι λίγες φορές κατηγόρησε την Χαμάς πως το χρησιμοποιεί για να προμηθεύεται πολεμικό υλικό. Πράγματι, όπως συνήθως συμβαίνει σε τέτοιες περιστάσεις παντού στον κόσμο, ορισμένοι πλουτίζουν από την διακίνηση που γίνεται διαμέσου των στοών που τις κρατάνε υπό την ιδιοκτησία τους. Αλλά αυτό δεν αλλάζει το γεγονός πως μετά τον σκληρό και καθολικό σχεδόν αποκλεισμό της Λωρίδας, οι Παλαιστίνιοι δίνοντας αγώνα επιβίωσης στην κυριολεξία, προσπαθούν απεγνωσμένα να βρουν έστω και μια μικρή χαραμάδα επικοινωνίας με τον έξω κόσμο.

17 Απρ 2010

Κέιπ-Τάουν - Ν.Αφρική. Σκουπιδοτενεκές για ανθρώπους

Τριάντα χιλιόμετρα περίπου από το κέντρο του Κέιπ-Τάουν, πολύ κοντά στο αεροδρόμιο σε μια περιοχή με αμμόλοφους εκτείνεται  μια από τις μεγαλύτερες και φημισμένη για την αθλιότητα της,  τενεκεδένια παραγκούπολη, που έστησαν οι κυβερνητικές υπηρεσίες της χώρας. Στα πλαίσια ενός προγράμματος  αναγκαστικής μετακίνησης  άστεγων και  φτωχών οικογενειών από καταυλισμούς μέσα και γύρω από  την πόλη  κτίστηκε   στα γρήγορα μια αποκρουστική συστάδα πρόχειρων μεταλλικών κατασκευών με λαμαρίνες που ονομάστηκε παραπλανητικά  «προσωρινή περιοχή μετεγκατάστασης». Η λαμαρινούπολη, που στην γλώσσα των λευκών της χώρας αποκαλείται  Blikkiesdorp,  αποτελείται από χίλιες πεντακόσιες αριθμημένες κατασκευές στην σειρά, η μια δίπλα στην άλλη, με κοινές τουαλέτες και κουζίνες, δίχως σοβαρή υποδομή ύδρευσης και αποχέτευσης  και φτιάχτηκε με προδιαγραφές για μερικές εκατοντάδες ανθρώπους ενώ  τώρα είναι στοιβαγμένες πάνω από χίλιες επτακόσιες οικογένειες. Βρίσκεται στο  Delft, μια περιοχή που συγκεντρώνει σταθερά τα τελευταία χρόνια χιλιάδες απόκληρους σε ανάλογες πρόχειρες παραγκουπόλεις.  Από το 1989 που άρχισαν να έρχονται οι πρώτες οικογένειες ως σήμερα  που στο Delft, ζούνε  πάνω από ενενήντα χιλιάδες ψυχές, η περιοχή έγινε το συνώνυμο της υποβάθμισης και της δυστυχίας.

27 Μαρ 2010

Περάσματα στην Μεσόγειο. Ανθρώπινες σκιές στα κύματα


Σύμφωνα με μια θεωρία που έχει αρκετούς οπαδούς στις τάξεις των επιστημόνων η Μεσόγειος δημιουργήθηκε από μια ορμητική είσοδο  μεγάλου όγκου νερών στην λεκάνη της,  από τον Ατλαντικό. Πρόσφατα μάλιστα επιστημονική ομάδα του ισπανικού  Institut de Ciències de la Terra Jaume Almera με την καθοδήγηση του ερευνητή καθηγητή Daniel Garcia Castellanos ισχυρίστηκε  πως αυτή η μεγάλη πλημμύρα έγινε  πέντε εκατομμύρια χρόνια πριν, αφού είχε προηγηθεί μια μεγάλη περίοδος ξηρασίας, γνωστή σαν  κρίση αλμυρότητας  του Μεσσηνίου. Τότε λοιπόν, από το σημερινό στενό του Γιβραλτάρ, τα νερά του ωκεανού μπήκαν στην Μεσόγειο με  τέτοια τρομακτική ορμή και ταχύτητα έτσι ώστε  να γεμίσουν την λεκάνη  σε δύο χρόνια το πολύ.

13 Μαρ 2010

Στέπες της Μογγολίας. Θλιμμένες γιούρτες


Δεν υπάρχει λέξη αντίστοιχη στα ελληνικά  ή στα αγγλικά για να αποδώσει το πλήρες νόημα της μογγολικής  dzud ή  zud . Από τα βάθη των αιώνων το dzud, για τους Μογγόλους στις απέραντες στέπες  είναι η μεγάλη  καταστροφή που προξενεί η φύση . Δηλαδή όταν ένα άνυδρο καλοκαίρι το διαδέχεται ένας πολύ  βαρύς χειμώνας. Το λευκό dzud , μάλιστα,  είναι κανονικός εφιάλτης, όταν σκεπάζεται όλη η γη με ένα πυκνό και ψηλό στρώμα χιονιού. Τότε τα άλογα, οι κατσίκες που με το τρίχωμα τους παράγεται το φημισμένο μογγολικό κασμήρι, τα πρόβατα, τα βοοειδή και οι καμήλες, δεν μπορούν να βοσκήσουν και λιμοκτονούν κατά εκατοντάδες χιλιάδες. Οι λιγοστές αποξηραμένες τροφές από το καλοκαίρι τελειώνουν γρήγορα και τα κοπάδια δεν αντέχουν σε θερμοκρασίες που φτάνουν, τους σαράντα βαθμούς κάτω από το μηδέν. Ακόμα και οι πρόχειρες παραδοσιακές υπαίθριες κατασκευές   από αποξηραμένη κοπριά, τα khurjun,  μέσα στις οποίες συγκεντρώνονται  τα ζώα δεν μπορούν να τα προστατέψουν από το κρύο, ειδικά όταν αυτά είναι υποσιτισμένα. Οι κτηνοτρόφοι ακόμα και στις περιπτώσεις που βάζουν φωτιά  στις στοίβες με τις κοπριές την νύχτα δεν καταφέρνουν να σώσουν παρά μόνο τα πιο δυνατά.  Στην απελπισία τους αναγκάζονται πολλές φορές  να κοιμούνται αγκαλιά  μέσα στις λευκές γιούρτες τους με όσα ζώα  καταφέρνουν να χωρέσουν.
Τα dzud, στα παλιότερα χρόνια σύμφωνα με τις προφορικές αφηγήσεις των γεροντότερων έρχονταν αραιά , το πολύ κάθε είκοσι  χρόνια. Τελευταία έχουν γίνει πιο τακτικά, σχεδόν κάθε πέντε χρόνια και μερικές φορές επαναλαμβάνονται για δύο η και τρεις φορές  συνέχεια όπως την τριετία 1999-2002. Αρκετοί αποδίδουν την συχνότητα στις κλιματικές αλλαγές  αν και ορισμένοι θεωρούν πως η σκληρότητα των επιπτώσεων των   dzud , στα ζώα και τους ανθρώπους   έχει μεγαλώσει εξαιτίας των άναρχων  κοινωνικών , παραγωγικών και οικονομικών μεταβολών στην ύπαιθρο.  Το φετινό dzud , θεωρείται πλέον, το χειρότερο των τελευταίων δεκαετιών,  τόσο σε ποσότητα χιονιού όσο και σε χαμηλές θερμοκρασίες. Το 80% από τα βοσκοτόπια έχει  καλυφθεί από ένα λευκό στρώμα πάχους από είκοσι έως εξήντα πόντους και το θερμόμετρο έφτασε τους  πενήντα βαθμούς μείον.  Ήδη η κυβέρνηση στο Ουλάν Μπατόρ όσο και διεθνείς οργανισμοί μιλάνε για τρομακτική οικονομική και ανθρωπιστική καταστροφή και αυξάνονται οι εκκλήσεις για διεθνή βοήθεια. Υπολογίζεται πως μέχρι το τέλος του χειμώνα θα χαθούν πάνω τέσσερα  εκατομμύρια ζώα και σε ορισμένες επαρχίες της χώρας οι πληθυσμοί των κτηνοτρόφων απειλούνται με πείνα, ασθένειες και πλήρη καταστροφή του ζωικού κεφαλαίου τους.
Από το 1990, που στην Μογγολία νίκησε η  λεγόμενη δυτική δημοκρατία και επιβλήθηκαν οι νόμοι της αγοράς και της ατομικής ιδιοκτησίας, στην ύπαιθρο συνέβη μια τρομακτικά βίαιη και παραγωγικά καταστροφική μεταβολή. Οι συνεταιρισμοί και οι κολεκτίβες διαλύθηκαν, το ζωικό και τεχνικό  κεφάλαιο τους  μοιράστηκε βιαστικά  αφού πρώτα έγινε το απαραίτητο  πλιάτσικο και οι κτηνοτρόφοι που για δεκαετίες ζούσαν κάτω από την κρατική προστασία και με δεσμούς αλληλεγγύης, αφέθηκαν στην μοίρα τους. Η εκτίναξη της διεθνούς τιμής στο κασμήρι, οδήγησε πολλούς κτηνοτρόφους να αυξήσουν το ζωικό κεφάλαιο τους σε κατσίκες , δανειζόμενοι από τις τράπεζες για να αντιμετωπίσουν τις επιπτώσεις των αλλαγών.  Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα την καταστροφή στα βοσκοτόπια από την υπερβόσκηση και την ανατροπή  των παραδοσιακών ισορροπιών στην αγροτική οικονομία. Η   δραματική πτώση της ζήτησης τα τελευταία  χρόνια εξαιτίας της οικονομικής κρίσης , έφερε  ένα  μεγάλο κτύπημα και άφησε τους περισσότερους κτηνοτρόφους καταχρεωμένους.  Και  το φετινό dzud συμπλήρωσε την καταστροφή.

*  Δείτε ένα συγκλονιστικό βίντεο του Skynews  στην διεύθυνση
http://www.youtube.com/watch?v=04e_QAztUKU&feature=player_embedded. Η στήλη προτείνει στους αναγνώστες της στην Θεσσαλονίκη, να παρακολουθήσουν αρκετά από τα καλά ντοκιμαντέρ στο 12ο  Φεστιβάλ που ξεκίνησε την Παρασκευή 12/3 και ειδικά το αφιέρωνα στον Γιόρινς Ιβενς. Χάρηκε επίσης που είδε,  ένα θέμα της,  να έχει γίνει ντοκιμαντέρ.  Το «Πρέστες Μάια – Ελευθερία μέσα στο μπετόν» των γερμανών  Γιόνας Γκίντερ, Λέβιν Πέτερ, παραγωγής 2008, προβάλλεται στο Φεστιβάλ στις Όψεις του Κόσμου.  Είχε παρουσιαστεί τον Μάιο του 2007 και βρίσκεται στην διεύθυνση http://atheatoskosmosps.blogspot.com/2007/05/prestes-maia.html