23 Μαΐ 2020

Ρίο ντε Τζανέιρο, Βραζιλία | Ο κορωνοϊός αγαπά τις φαβέλες και τους φτωχούς!

H κυρία της Κλεονίσι Γκονσάλβες, όταν γύρισε από το ταξίδι αναψυχής στην Ιταλία, είχε ήδη ασθενήσει. Τα αφεντικά όχι μόνο δεν την ενημέρωσαν, αλλά σαν μην έτρεχε τίποτε την κράτησαν στην καθημερινή εργασία της στο πολυτελές διαμέρισμά τους. Στις 16 Μαρτίου, η 63χρονη υπηρέτρια ανέβασε πυρετό και είχε ισχυρούς πόνους. Η κατάσταση χειροτέρεψε τις επόμενες ώρες και όταν έφτασε με δυσκολία στο δημοτικό νοσοκομείο Λουίς Γκονζάγκα με δυσκολία ανέπνεε. Με ιστορικό σακχαρώδους διαβήτη και χρόνιας υπέρτασης, δεν άντεξε στην δοκιμασία. Το απόγευμα της επόμενης ημέρας πέθανε. Οι εξετάσεις έδειξαν πως είχε προσβληθεί από Covid-19. Ήταν ο πρώτος επίσημος θάνατος από τον κορωνοϊό που καταγράφτηκε στην πολιτεία του Ρίο και ο πέμπτος σε όλη την Βραζιλία.

8 Μαΐ 2020

Ινδία | Θύματα του κορωνοϊού, δίχως να μολυνθούν από αυτόν!

Ο Ρανβίρ Σινγκ δούλευε διανομέας τα τελευταία τρία χρόνια σε ένα εστιατόριο στο Δελχί, στην περιοχή Τουγκλακαμπάντ. Όταν στις 24 Μαρτίου ο πρωθυπουργός Μόντι ανακοίνωσε το οικονομικό κλείσιμο για 21 ημέρες σε πανεθνικό επίπεδο, ο Ρανβίρ από τη μια στιγμή στην άλλη έμεινε χωρίς δουλειά. Μη μπορώντας να μείνει για τρεις βδομάδες δίχως χρήματα, αποφάσισε να γυρίσει στο χωριό του. Εσωτερικός μετανάστης, είχε έρθει στην ινδική πρωτεύουσα από μια φτωχή αγροτική περιοχή της Μορένα της βόρειας Μαντία Πραντές για να εργαστεί. Λεωφορεία και τρένα ακινητοποιήθηκαν και ο Ρανβίρ απελπισμένος αποφάσισε να ξεκινήσει με τα πόδια το ταξίδι της επιστροφής. Πήρε τον δρόμο προς τον νότο. Είχε περπατήσει περισσότερα από διακόσια χιλιόμετρα από τα τριακόσια της συνολικής απόστασης, ακολουθώντας τον αυτοκινητόδρομο Δελχί-Άγκρα, όταν το Σάββατο 28 Μαρτίου ένιωσε έναν δυνατό πόνο στο στήθος. Κατέρρευσε μπροστά σε ένα υπαίθριο εμπορικό κατάστημα, τη στιγμή που του πρόσφεραν τσάι και μπισκότα για βοήθεια από την εξάντληση. Ο τριάντα εννιάχρονος διακομίστηκε στο γειτονικό νοσοκομείο, αλλά ήταν πλέον αργά. Άφησε την γυναίκα του Μάμτα με τρία ορφανά. Ζούσαν στο χωριό από τον μισθό του, που φρόντιζε να τον στέλνει τακτικά.

24 Απρ 2020

Νέα Υόρκη, Κουίνς | Η βασίλισσα… του κορωνοϊού

Τραγική ειρωνεία! Ο μεγαλύτερος σε έκταση δήμος της Νέας Υόρκης και πιο πυκνοκατοικημένος μαζί με το Μπρούκλιν, το Κουίνς, λέγεται πως πήρε το όνομά του στο δεύτερο μισό του 17ου αιώνα, από την Πορτογαλέζα πριγκίπισσα Αικατερίνη της Μπραγκάνσα, η οποία έγινε βασίλισσα της Αγγλίας όταν παντρεύτηκε τον Κάρολο τον Δεύτερο. Εκεί, στις φτωχές συνοικίες εγκαταστάθηκε ο κορωνοϊός και άρχισε την θανατηφόρα δράση του. Ένα από τα ορμητήριά του, η συνοικία Κορόνα! Στις αρχές Μαρτίου, όταν αρρώστησε ο γνωστός τηλεπαρουσιαστής, αδερφός του δημάρχου της Νέας Υόρκης, ο Άντριου Κουόμο έσπευσε να διακηρύξει πως ο ιός χτυπάει το ίδιο όλους τους ανθρώπους. Τον αποκάλεσε “γκρέιτ εκουαλάιζερ”, δηλαδή μεγάλο ισοσταθμιστή! Το ίδιο είπε και η Μαντόνα, μέσα από την πολυτελή μπανιέρα της. Σύντομα ήρθε η πλήρης διάψευση για αυτές τις υποκριτικές αμπελοφιλοσοφίες.

11 Απρ 2020

Γιουνάν, νότια Κίνα | Η απόγνωση του μελισσοκόμου και οι εφιάλτες για ένα κόσμο δίχως μέλισσες

Η άνοιξη έρχεται νωρίς στην Γιουνάν στην νότια Κίνα. Τα φυτά της ελαιοκράμβης, ανθίζουν πρώτα, μετατρέποντας τα λιβάδια σε ένα απέραντο κατακίτρινο χαλί. Για τους μελισσοκόμους το ραντεβού με την ανθοφορία της ελαιοκράμβης είναι σημαντικό. Το φυτό θεωρείται ιδιαίτερα μελισσοκομικό. Κουβαλούν τις κυψέλες με τις μέλισσες από μακριά, από όλη την κεντρική και νότια Κίνα. Γι αυτό στην Γιουνάν και ιδιαίτερα στη Λουόπινγκ στα βορειοανατολικά της επαρχίας, κάθε άνοιξη καταγράφεται η μεγαλύτερη παραγωγή μελιού σε ολόκληρη την Κίνα.

20 Μαρ 2020

CoViD-19, Βρετανία | Ο «φίλος του γέρου» και οι «σερ» του γέρικου καπιταλισμού

Στον Ουίλιαμ Όσλερ αποδίδονται οι δύο πιο γνωστοί, κλασικοί χαρακτηρισμοί, για την πνευμονία. «Αρχηγό των θανατηφόρων ασθενειών» και «φίλο του γέρου» είχε ονομάσει την ασθένεια που προσβάλλει τους πνεύμονες δημιουργώντας φλεγμονές ως αποτέλεσμα κυρίως ιογενών λοιμώξεων και βακτηρίων. Στις αρχές του εικοστού αιώνα, ο Καναδός παθολόγος, φυσικός, συγγραφέας και ιστορικός, ήταν ένας από τους πιο γνωστούς γιατρούς της εποχής του, από τους τέσσερεις ιδρυτές-καθηγητές του νοσοκομείου Τζο Χόπκινς και μελετητής της στηθάγχης μεταξύ άλλων. Ειρωνεία της τύχης! Πέθανε τις τελευταίες ημέρες του 1919 στην Οξφόρδη, σε ηλικία εβδομήντα ετών, κατά τη διάρκεια της επιδημίας της ισπανικής γρίπης, ύστερα από μια επιπλοκή της πνευμονίας που τον είχε καταβάλλει. Τραγική ειρωνεία! Εκατό χρόνια μετά, αρκετοί αναγκάστηκαν να ανατρέξουν στην ιστορία του σερ Ουίλιαμ ‘Οσλερ και στους χαρακτηρισμούς που είχε δώσει στην επικίνδυνη ασθένεια.

7 Μαρ 2020

Σιουντάδ Χουάρες, βόρειο Μεξικό | Ισαμπέλ Καμπανίγιας ντε λα Τόρρε: Ni una mas!

Αργά το βράδυ της Παρασκευής 17 Ιανουαρίου είδαν για τελευταία φορά ζωντανή την Ισαμπέλ Καμπανίγιας ντε λα Τόρρε οι φίλοι της με τους οποίους διασκέδαζε στο μπαρ «Ευγένιο» στο κέντρο της Σιουντάδ Χουάρες. Από το πρωί του Σαββάτου, ξεκίνησαν να την ψάχνουν μόλις έμαθαν πως δεν επέστρεψε σπίτι και λίγο μετά πληροφορήθηκαν πως τα ξημερώματα κοντά στην κεντρική αγορά είχε βρεθεί ένα άψυχο γυναικείο σώμα. Eσπευσαν και αναγνώρισαν την Ισαμπέλ. Είχε δολοφονηθεί με δύο σφαίρες στην συμβολή των οδών Ινοθέντε Οτσόα και Φρανθίσκο Μαδέρο, γυρνώντας στο σπίτι με το ποδήλατο της.

22 Φεβ 2020

Ahyeon-dong vs Gangnam, Σεούλ | Πού κατοικούν τα αληθινά παράσιτα;

Η Ahyeon-dong είναι ένας λαβύρινθος από στενά βρώμικα δρομάκια και χαμόσπιτα με τούβλα, στα περισσότερα των οποίων για να φτάσεις πρέπει να σκαρφαλώσεις σε απότομες σκάλες. Χτισμένη στην πλαγιά ενός λόφου κοντά στον σιδηροδρομικό σταθμό, στο κέντρο Σεούλ, βόρεια του ποταμού Χαν, είναι από τις τελευταίες παραγκουπόλεις που απέμειναν στην καρδιά της πρωτεύουσας. Στην σκιά των καινούριων ουρανοξυστών κρύβει τη φτώχεια και τη μιζέρια, την άλλη πλευρά του λεγόμενου κορεάτικου θαύματος των προηγούμενων δεκαετιών. Η Ahyeon-dong έγινε ξαφνικά γνωστή και οι εικόνες της ταξίδεψαν σε όλο τον κόσμο. Ορισμένοι καταδεχτικοί κάτοικοι έδωσαν συνεντεύξεις και φωτογραφήθηκαν για λογαριασμό μεγάλων εφημερίδων και περιοδικών, περιγράφοντας τη σκληρή ζωή τους. Σχεδόν όλοι οι ανταποκριτές των μεγάλων δυτικών ΜΜΕ που είναι εγκαταστημένοι στην Σεούλ, πήραν εντολή τις τελευταίες εβδομάδες να στείλουν ρεπορτάζ με ρεαλιστικές εικόνες για την χαμοζωή στη νοτιοκορεατική μητρόπολη. Έτσι φωτίστηκαν τα υπόγεια σπίτια των φτωχογειτονιών της Σεούλ! Με ένα φως ξαφνικό, αλλά εντελώς προσωρινό, συνοδευόμενο με ένα προσποιητό, υποκριτικό ενδιαφέρον. Με τον τρόπο που ξέρουν να κάνουν καλά τα μεγάλα καθεστωτικά ΜΜΕ σε όλο τον κόσμο, όταν αποφασίζουν να συντονιστούν και να εστιάσουν. Αυτή τη φορά το θέμα ήταν η υπόγεια ζωή των ανθρώπων που ζουν στο περιθώριο της άνισης κορεάτικης καπιταλιστικής ανάπτυξης και αφορμή τα βραβεία που κέρδισε από την αμερικανική Ακαδημία Κινηματογράφου η ταινία του Κορεάτη Μπονγκ Τζουν-χο, «Παράσιτα». Η πρώτη ξενόγλωσση ταινία στην ιστορία των βραβείων που κέρδισε το Όσκαρ καλύτερης ταινίας, ύστερα από τον Χρυσό Φοίνικα που απέσπασε τον περασμένο Μάιο στις Κάννες. Ένα φιλμ που όπως γράφτηκε κάπου, ακολουθεί ένα εντυπωσιακό σλάλομ ανάμεσα στη μαύρη κωμωδία, το κλειστοφοβικό θρίλερ, την γκροτέσκα φάρσα και την κοινωνική-πολιτική σάτιρα για τις κοινωνικές ανισότητες.

7 Φεβ 2020

Πορτ-Σαλούτ, Αϊτή | Τα παιδιά που άφησαν πίσω τους οι “ειρηνευτές” του ΟΗΕ

«Ti Zwazo» στην κρεολική σημαίνει μικρά πουλιά. «Τιζουαζό» είναι ο τίτλος ενός από τα αγαπημένα τραγουδάκια των παιδιών στην Αϊτή, που αναρωτιούνται πού πάνε τα πουλιά όταν πετάνε. Όταν οι δημοσιογράφοι επισκέφτηκαν το σπίτι της Σάσα Φρανσέσκα Μπάριος το 2014 στο Πορτ-Σαλούτ, αυτή ήταν πέντε χρονών και τραγουδούσε χορεύοντας αυτά τα παιδικά στιχάκια. Αγαπημένο τουριστικό θέρετρο στο νότο, η κοινότητα των δυο χιλιάδων κατοίκων έγινε γνωστή στις αρχές της δεκαετίας, όταν αποκαλύφθηκαν μια σειρά ανθρώπινες τραγικές ιστορίες, μέχρι τότε καλά κρυμμένες από ντροπή στις φτωχικές καλύβες. Το 2011 μερικές νεαρές γυναίκες πήραν το θάρρος να μιλήσουν δημόσια για την περιπέτειά τους. Ανάμεσά τους και η μητέρα της μικρής Σάσα, η Ροζλέν Ντιπερβάλ. Ο «πάπα» ήταν ένας κυανόκρανος στρατιώτης από την Ουρουγουάη, ο οποίος εξαφανίστηκε μαζί με την μονάδα του αφήνοντας διακόσια δολάρια για τα έξοδα της εγκυμοσύνης. Από τότε η Σάσα μεγαλώνει χαρούμενα αλλά στερημένα δίχως πατέρα, με τη μητέρα, τη γιαγιά και τη θεία της. Καρπός ενός προδομένου έρωτα και μιας ανεκπλήρωτης προσδοκίας για καλύτερη ζωή, η περίπτωση της Ροζλέν δεν είναι από τις χειρότερες που συνέβησαν στα χρόνια που η πολυεθνική στρατιωτική αποστολή του ΟΗΕ εγκαταστάθηκε στο δυστυχισμένο νησί της Καραϊβικής. Βιασμοί και αποπλανήσεις ακόμη και ανήλικων κοριτσιών και αγοριών, με αντίτιμο κάποια δώρα ή χρήματα, με εκμετάλλευση της ακραίας φτώχειας και της παιδικής αφέλειας, υπήρξαν συνήθεις πρακτικές των υποτιθέμενων ειρηνευτών. Έχουν καταγραφεί περιπτώσεις εγκύων κοριτσιών ηλικίας ακόμη και ένδεκα χρόνων. Έβαζαν στα χέρια τους μερικά νομίσματα και φύτευαν στην κοιλιά τους ένα μωρό, ομολογούν όσοι γνώρισαν τα θύματα. Πολύ λίγες από αυτές τις περιπτώσεις είδαν το φως της δημοσιότητας και ελάχιστες προκάλεσαν την τιμωρία των δραστών. Η συνηθισμένη πρακτική των επί κεφαλής της αποστολής ήταν να τους στέλνουν πίσω στις πατρίδες με συνοπτικές διαδικασίες. Καρπός αυτών των βιασμών και αποπλανήσεων εκατοντάδες παιδιά ορφανά από πατέρα που γεννήθηκαν ανάμεσα στο 2004 και το 2017.

25 Ιαν 2020

Λε Ντιν Κιν | Στην υπηρεσία του λαού, ενάντια στο κόμμα του άγριου καπιταλισμού!

Περισσότερα από τρία χρόνια ιστορία έχει η σύγκρουση ανάμεσα στις κρατικές αρχές και στους κατοίκους του συνοικισμού Ντονγκ Ταμ στο χωριό Θον Χάιν στα νοτιοανατολικά περίχωρα του Ανόι, σαράντα χιλιόμετρα από την πρωτεύουσα του Βιετνάμ. Αιτία το σχεδιαζόμενο στρατιωτικό αεροδρόμιο Μίου Μον, για την κατασκευή του οποίου έχουν απαλλοτριωθεί κατά διαστήματα εύφορες αγροτικές εκτάσεις, τις οποίες καλλιεργούσαν για πολλές δεκαετίες μικροί παραγωγοί ρυζιού. Σκληροτράχηλοι και αποφασισμένοι, οι χωρικοί του Ντονγκ Ταμ τον Απρίλιο του 2017, όταν κορυφώθηκε η αντιπαράθεση, ύστερα από συγκρούσεις με τις δυνάμεις καταστολής και ως απάντηση σε συλλήψεις ηγετών τους, αιχμαλώτισαν για μια εβδομάδα τριάντα οκτώ αστυνομικούς! Η ομηρία έληξε σταδιακά, όταν οι αρχές άφησαν ελεύθερους τους συλληφθέντες. Παρά τις αντίθετες διαβεβαιώσεις, όμως, επανήλθαν αργότερα με διώξεις ενάντια στους πρωταίτιους. Από τότε το χωριό έγινε πανεθνικό σύμβολο της αντίστασης στις αυθαίρετες κρατικές και εταιρικές απαλλοτριώσεις καλλιεργούμενης γης.

10 Ιαν 2020

Νικολέττα Ντόσιο | Στη φυλακή η Πασιονάρια της Βαλσούζα!

Η Νικολέττα Ντόσιο υποδέχτηκε τον νέο χρόνο στην φυλακή Λορούσσο και Κοτούνιο στην συνοικία Βαλέττε στο Τορίνο. Συνελήφθη στις 30 Δεκεμβρίου από τους καραμπινιέρους στο σπίτι της στο Μπουσολένο, προς εκτέλεση της ποινής που της είχε επιβληθεί και τελεσιδικήσει. Ένας χρόνος φυλάκιση για ένα μισάωρο άνοιγμα των διοδίων του αυτοκινητόδρομου στο ύψος της Αβιλιάνα δυτικά του Τορίνο στις 3 Μαρτίου του 2012. Ήταν διαμαρτυρία για την κατασκευή της σιδηροδρομικής υπερταχείας, γνωστής ως TAV στην κοιλάδα Βαλσούζα, στο Πιεμόντε στην βορειοδυτική Ιταλία, στα σύνορα με την Γαλλία. Εβδομήντα τριών ετών, συνταξιούχος καθηγήτρια λατινικών και ελληνικών, η Νικολέττα αρνήθηκε να δεχθεί τον κατ΄ οίκον περιορισμό ως εναλλακτική μορφή έκτισης της ποινής, προτιμώντας, όπως δήλωσε, να δείξει πόσο άδικη και αλαζονική είναι η πολιτική του ιταλικού κράτους. Ως απάντηση, η εισαγγελία διέταξε να οδηγηθεί στην φυλακή. Κάτοικοι της επαρχιακής πόλης ακινητοποίησαν για αρκετή ώρα το αυτοκίνητο της αστυνομίας, πριν αυτό την οδηγήσει στο Τορίνο. Η καταδίκη της μαζί με άλλους ένδεκα αγωνιστές του κινήματος No Tav, βασίστηκε σε διατάξεις του Ποινικού Κώδικα που επιβιώνουν από την εποχή του φασισμού. Πρόκειται για τον περιβόητο κώδικα Ρόκο, που πήρε το όνομα του από τον Αλφρέντο Ρόκο, υπουργό Δικαιοσύνης του Μουσολίνι. Καιρό τώρα, όλες οι ιταλικές κυβερνήσεις από την διακυβέρνηση Μόντι και ύστερα αντιμετωπίζουν τα στελέχη του κινήματος ως εν δυνάμει τρομοκράτες και το τελευταίο διάστημα τα δικαστήρια επιβάλλουν δυσανάλογα εξοντωτικές ποινές.