Το κτίριο είχε προειδοποιήσει αλλά η απληστία των αφεντικών υπερίσχυσε, αναγκάζοντας τις εργάτριες και τους εργάτες να μπουν στον ομαδικό τάφο. Ενώ, την προηγούμενη ημέρα, το οκταώροφο Ρανά Πλάζα εκκενώθηκε εξαιτίας των μεγάλων ρωγμών που εμφανίστηκαν σε τοίχους και δοκάρια, το πρωί της 24ης του Απρίλη, οι εργοδότες από τις πέντε βιοτεχνίες κατάφεραν, με την απειλή της απόλυσης και της περικοπής του μισθού, να βάλουν γύρω στους 3500 από τους 5000 εργαζόμενους να δουλέψουν. Δεν πέρασε πολύ ώρα και το κτίριο κατέρρευσε σαν στήλη από τραπουλόχαρτα, παγιδεύοντας στα ερείπια του πάνω από δύο χιλιάδες ανθρώπους. Ο τελευταίος επίσημος απολογισμός κατέγραψε πάνω από 900 νεκρούς, εκατοντάδες αγνοούμενους και άλλους τόσους τραυματίες, πολλοί από τους οποίους είναι πολλαπλά ακρωτηριασμένοι.
Ακόμη και για το Μπαγκλαντές, στο οποίο οι μαζικές ανθρώπινες απώλειες είναι ένα όχι ασυνήθιστο φαινόμενο, η υπέρ-εκατόμβη στο Σαβάρ, η πιο θανατηφόρα από ανάλογες του παρελθόντος, συγκλόνισε όλη τη χώρα, προξένησε θυμό και οργισμένες αντιδράσεις και έγινε διεθνής είδηση. Όλα όσα αποκαλύφθηκαν, ύστερα από την τραγωδία, δεν έχουν καμία πρωτοτυπία. Για μια ακόμη φορά, αποδείχτηκε πως ο κλάδος κατασκευής ενδυμάτων, για λογαριασμό των δυτικών πολυεθνικών, ο οποίος φέρνει το 70% των εξαγωγικών εσόδων στην χώρα, είναι μια επιχείρηση θανάτου και στυγνής εκμετάλλευσης εκατομμυρίων ανθρώπων. Κυρίως γυναικών που έχουν συρρεύσει από την επαρχία στα αστικά κέντρα, οι οποίες, με μισθούς που κυμαίνονται από τα σαράντα έως τα ογδόντα δολάρια τον μήνα, μετατρέπονται σε δούλους των αφεντικών στα 3500 εργοστάσια και βιοτεχνίες που απασχολούν περίπου πέντε εκατομμύρια εργαζόμενους. Το Σαβάρ είναι η μητρόπολη αυτής της βιομηχανίας, με μακρά παράδοση σε μαζικά εργοδοτικά εγκλήματα, εξαιτίας των ανύπαρκτων μέτρων ασφαλείας στα κτίρια και στα μηχανήματα. Όπως και τα περισσότερα βιομηχανικά κτίσματα, το Ρανά Πλάζα υψώθηκε δίχως οικοδομικές άδειες, σε περιοχή δημιουργημένη από προσχώσεις. Ο ιδιοκτήτης του, ο Ρανά Μοχάμετ Σοχέλ, που από μπράβος έγινε μεγαλοεργολάβος και κομματάρχης του κυβερνητικού κόμματος Awami League, το έκτισε χρησιμοποιώντας τις πολιτικές διασυνδέσεις του. Η περίπτωση του Ρανά Σοχέλ δεν είναι η μοναδική. Τουλάχιστον τριάντα ιδιοκτήτες μεγάλων βιομηχανιών ενδύματος είναι μέλη του εθνικού κοινοβουλίου, έτσι ώστε η διαπλοκή των συμφερόντων να είναι αξεχώριστη ανάμεσα στο καθεστώς και την εργοδοσία.
«Θα πληρώνετε αμοιβές ζητιάνων και θα αγοράζετε ποιότητα βασιλιάδων» ήταν η παροιμιώδης δήλωση του Αμπτουλ Μανάν, υπουργού κλωστοϋφαντουργίας στις αρχές του 1990, όταν άρχισαν να καταφθάνουν οι δυτικές εταιρίες ενδύματος. Ο φιλόξενος και γαλαντόμος πολιτικός έχει γίνει τώρα ένας πετυχημένος επιχειρηματίας, με τουλάχιστον είκοσι εργοστάσια στην χώρα και στο εξωτερικό. Έτσι, το Μπαγκλαντές μετατράπηκε σε ένα παράδεισο για τις μεγάλες φίρμες της Ευρώπης και της Βόρειας Αμερικής, που, διαμέσου υπεργολάβων, κατασκευάζουν απίστευτα φθηνά τα προϊόντα τους, εκμεταλλευόμενες το νεαρό και πολυπληθές εργατικό δυναμικό, την πλήρη ασυδοσία και έλλειψη νομοθετικών κανόνων και φυσικά, την σκληρή βία του καθεστώτος που εγγυάται την καταστολή των εργατικών αντιστάσεων. Μόλις πριν ένα χρόνο, τον Απρίλη του 2012, βρέθηκε νεκρός, ύστερα από φρικτά βασανιστήρια, ένας από τους ηγέτες του συνδικαλιστικού κινήματος στον ιματισμό, ο Αμινούλ Ισλάμ. Οι δολοφόνοι του, που κατά πάσα πιθανότητα προέρχονται από την αστυνομία, συνεχίζουν να κυκλοφορούν ελεύθεροι.
Οι διασώστες και οι δημοσιογράφοι που έσπευσαν στα ερείπια του Ρανά Πλάζα δεν ήταν δύσκολο να βρουν, ανάμεσα στα άψυχα σώματα των εργατών, πλήθος από ετικέτες δυτικών πολυεθνικών που προορίζονταν να ραφτούν στα μισοτελειωμένα ρούχα. Ανάμεσα τους, η καναδέζικη Joe Fresh-Loblaw και η αγγλική Primark, οι οποίες φρόντισαν να αποποιηθούν τις ευθύνες τους. Είχαν ελέγξει τις συνθήκες εργασίας μέσα στο κτίριο αλλά δεν τους είχε περάσει από το μυαλό να εξετάσουν την στατικότητα του κτιρίου! Ανάρτησαν στις ιστοσελίδες ανακοινώσεις συμπάθειας και συντριβής για την τραγωδία και υποσχέθηκαν, γενικόλογα, πως θα αποζημιώσουν τα θύματα. Ξεκαθάρισαν, όμως, πως δεν σκέφτονται να σταματήσουν να παραγγέλνουν ρούχα από το Μπανγκλαντές, μιας και αυτό θα ήταν καταστροφή για τον φτωχό λαό του. Την ίδια στιγμή, η πρωθυπουργός της χώρας και επικεφαλής της μαφίας που την κυβερνά αδιάκοπα, από τα χρόνια της ανεξαρτησίας, Σείχ Χασίνα, σε συνέντευξη της στην Κριστιάν Αμανπούρ του CNN, αφού υποσχέθηκε, πως οι ένοχοι θα τιμωρηθούν, υπεραμύνθηκε του καλού επενδυτικού κλίματος στην χώρα και ισχυρίστηκε πως παντού στον κόσμο μπορούν να συμβούν τέτοιου είδους ατυχήματα! Μια δεκάδα εργοστάσια, με κυβερνητική απόφαση, έκλεισαν, μοιράστηκαν υποσχέσεις για σκληρούς ελέγχους και οι ραπτομηχανές ξεκίνησαν ξανά να δουλεύουν νυχθημερόν στα κάτεργα του Σαβάρ. Ο καπιταλισμός χρειάζεται πολύ συχνά ανθρώπινες θυσίες, για να αναπτύσσεται, όπως οι παλιοί θεοί, για να μετριάσουν την οργή τους.
ΔΕΙΤΕ μια συλλογή από φωτογραφίες από την τραγωδία www.demotix.com/lightbox/dhaka-building-collapse?page=1
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ένα από τα δεκάδες αποκαλυπτικά άρθρα που γράφτηκαν www.countercurrents.org/akhter290413.htm καθώς και ένα παλιότερο κείμενο της στήλης για μια άλλη εκατόμβη εργατών στο Σαβάρ, το 2005 http://atheatoskosmosps.blogspot.gr/2005/05/blog-post_21.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου