Η απεργία ξεκίνησε στις 6 του Φλεβάρη με αφορμή πράξεις που θεωρήθηκαν σαν βεβήλωση του κορανίου από τους δεσμοφύλακες. Αυτή είναι η επίσημη εκδοχή των αμερικανών. Στην πραγματικότητα ήταν το ξεκίνημα ενός ύστατου αγώνα αυτών των ανθρώπων που σαπίζουν για πολλά χρόνια στο κάτεργο, δίχως να έχουν κάνει τίποτε και χωρίς να τους έχει αποδοθεί έστω μια κατηγορία. Πίστεψαν στις υποσχέσεις του Ομπάμα, διαψεύστηκαν και αποφάσισαν να αγωνιστούν μέχρι τέλους. Παρά τις συνεχείς προσπάθειες να σπάσει η αντίσταση και να διακοπεί η απεργία, οι κρατούμενοι άντεξαν στην πίεση και την ψυχολογική και σωματική βία. Οι περισσότεροι μπήκαν στην απομόνωση, ρίχτηκαν σε σκοτεινά μικρά κελιά και τους αφαιρέθηκαν τα λιγοστά προσωπικά αντικείμενα για τιμωρία. Σε μια τουλάχιστον γνωστή περίπτωση, μέσα στον Απρίλη, αντέδρασαν και συγκρούστηκαν με τους δεσμοφύλακες χρησιμοποιώντας σκουπόξυλα και αυτοσχέδια ρόπαλα. Όταν διαπίστωσαν πως η απεργία γίνεται πιο πεισματική, οι αμερικανικές αρχές, μπροστά στον κίνδυνο να αρχίσουν να πεθαίνουν διέταξαν με εσωτερική οδηγία την διεύθυνση των στρατοπέδων να ξεκινήσει την αναγκαστική σίτιση. Για αυτόν τον λόγο έστειλαν στην βάση, ομάδα από σαράντα νοσοκόμες και γιατρούς που ανέλαβαν μαζί με τους δεσμοφύλακες στρατιώτες να ταΐζουν με το ζόρι τους απεργούς. Η μέθοδος που χρησιμοποιούν και περιγράφτηκε αναλυτικά από δικηγόρους των κρατουμένων αποτελεί ένα πολύ σκληρό βασανιστήριο που επαναλαμβάνεται τουλάχιστον δυο φορές την ημέρα. Ο κρατούμενος δένεται από τα χέρια και τα πόδια με λουριά σε μια καρέκλα η σε κρεβάτι για να παραμένει ακίνητος κατά την διάρκεια της αναγκαστικής σίτισης και του δίνεται μέσα από ένα πλαστικό σωλήνα υγρή τροφή από την μύτη η το στόμα. Αυτό μπορεί να κρατήσει από σαράντα πέντε λεπτά έως και δύο ώρες, προξενεί δυνατούς πόνους στο στομάχι, εμετούς, συχνές αιμορραγίες από την μύτη και σπασμούς.
Στην υπέρ-δεκαετή λειτουργία τους στα στρατόπεδα στο Γκουαντάναμο, φυλακίστηκαν επίσημα 779 πολίτες διάφορων κρατών και εθνικοτήτων, κυρίως όμως άραβες και σχεδόν όλοι μουσουλμάνοι. Από αυτούς περίπου 600 απελευθερώθηκαν ύστερα από χρόνια δίχως να τους αποδοθούν κατηγορίες, να δικαστούν η να αποζημιωθούν. Επίσημα πάντα, πάνω από 20 έχασαν την ζωή τους , 6 αυτοκτονώντας και οι υπόλοιποι από τις κακουχίες η την βία των δεσμοφυλάκων και των ανακριτών. Ο πιο ηλικιωμένος κρατούμενος ήταν 89 ετών και ο μικρότερος μόλις 15! Υπολογίζεται πως ο αμερικάνικος προϋπολογισμός βαρύνεται κάθε χρόνο με 139 εκατομμύρια δολάρια, για να λειτουργεί αυτό το σύγχρονο Νταχάου. Ο σκοπός που άνοιξε, λειτούργησε και κυρίως διαφημίστηκε το Γκουαντάναμο από την κυβέρνηση Μπους είναι αρκετά προφανής. Αποτέλεσε ένα φόβητρο, ειδικά για τα αντικατοχικά και τα αντιαμερικανικά κινήματα αντίστασης στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ αλλά και ευρύτερα στον αραβικό κόσμο
Η κυβέρνηση Ομπάμα εκφράζοντας την άποψη πως η χρησιμότητα του Γκουαντάναμο άρχισε να μειώνεται και να αυξάνεται δυσανάλογα το πολιτικό κόστος και τα εμπόδια που δημιουργούσε για τον επανασχεδιασμό της αραβικής πολιτικής, υποσχέθηκε πως θα το κλείσει. Δεν το έκανε γιατί συνάντησε την αντίδραση του Κογκρέσου και με τον καιρό θεώρησε πως το ζήτημα μπορεί να ξεχαστεί. Η απεργία όμως επανέφερε το πρόβλημα στην επικαιρότητα. Ο αμερικάνος πρόεδρος απαντώντας στην διεθνή κατακραυγή στις ημέρες που η απεργία των κρατούμενων συμπλήρωνε τις εκατό ημέρες, επανέλαβε την δέσμευση του για το κλείσιμο της φυλακής . Οι κρατούμενοι όμως δεν έχουν περιθώρια και υπομονή να περιμένουν. Συνεχίζουν την απεργία και μερικοί από αυτούς ήδη έχουν μπει στον δρόμο που δεν έχει γυρισμό. Αποδείχνοντας για μια ακόμη φορά πως η αντίσταση του ανθρώπου και στις πιο σκληρές συνθήκες δεν σταματά.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ένα χρονικό της απεργίας www.rt.com/news/guantanamo-bay-hunger-strike-399 και ένα άρθρο του Ιντιπέντεντ www.independent.co.uk/news/world/americas/inside-guantnamo-an-unprecedented-rebellion-leaves-a-notorious-detention-centre-in-crisis-8604532.html
ΕΠΙΣΚΕΦΤΕΙΤΕ την αγγλική σελίδα αλληλεγγύης στους κρατούμενους www.londonguantanamocampaign.blogspot.co.uk
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου