Σουτζάγια, Γάζα | Το μυστικό της γενναίας αντίστασης

Οι αξιωματικοί της ταξιαρχίας Γκολάνι εισέβαλλαν στην Σουτζάγια για να πάρουν διπλή εκδίκηση. Για την ταπεινωτική ήττα τον Ιούλιο του 2014, όταν αναγκάστηκαν να αποχωρήσουν, αφού πρώτα έχασαν στις μάχες επτά στρατιώτες εγκαταλείποντας ατιμωτικά πίσω τους την σωρό του ενός στο πεδίο της μάχης. Και για τις μεγάλες απώλειες τμημάτων της ταξιαρχίας κατά την επίθεση-επιστροφή των Παλαιστίνιων μαχητών το πρωινό της 7ης Οκτωβρίου 2023 στα κατεχόμενα εδάφη γύρω από την Γάζα. Σύμφωνα με ένα απολογισμό η ταξιαρχία έχασε εκείνη την ημέρα 72 στρατιώτες στις μάχες που έγιναν στα κιμπούτς Κφαρ Άζα, Κισουφίμ και Ναχάλ Οζ και αλλού. Από αυτούς 41 ήταν από το 13ο τάγμα της ταξιαρχίας. Ένας από αυτούς τους αξιωματικούς ο αντισυνταγματάρχης Τομέρ Γκρίνμπεργκ, επικεφαλής του 13ου τάγματος του άρεσε πολύ να μιλά στις κάμερες απειλώντας και κομπάζοντας για τις ικανότητες του Τσαχάλ, όπως ονομάζεται ο ισραηλινός στρατός. Ξεκινώντας για την χερσαία εισβολή στην Γάζα είχε απευθυνθεί στους στρατιώτες του. Στο βίντεο που κυκλοφόρησε ο Γκρίνμπεργκ κάνοντας παραλληλισμό με τον πόλεμο του Γιομ Κιπούρ τους καλούσε να πάρουν εκδίκηση για όλους τους σκοτωμένους στρατιώτες της ταξιαρχίας Γκολάνι, ιδιαίτερα για αυτούς του 2014. Συμπλήρωνε πως αυτήν την φορά το τάγμα του ήρθε πολύ πιο προετοιμασμένο έτσι ώστε να σκοτώσει περισσότερους Παλαιστίνιους. Λίγες ημέρες μετά πανηγύριζε γιατί οι σημαίες του Ισραήλ και της ταξιαρχίας Γκολάνι, κυματίζουν με μεγάλη περηφάνια στο κέντρο της Γάζας!

Κατεχόμενη Παλαιστίνη | Το τέλος του Αννίβα και οι ανθρωποθυσίες στον βωμό της κατοχής

Οι Ρωμαίοι τον κυνήγησαν μέχρι τέλους για να τον  εκδικηθούν, επειδή   σήκωσε το ανάστημα του ενάντια τους και τους ανάγκασε  σε ταπεινωτικές ήττες. Κοντά στα στενά του Βοσπόρου σε μια μικρή πόλη που είχε καταφύγει, το 183 π.χ  ο Αννίβας γέρος πια, για να μη πέσει στα χέρια τους αυτοκτόνησε, πίνοντας  δηλητήριο. Από  το τέλος του Αννίβα,  λέγεται πως εμπνεύστηκαν  Ισραηλινοί επιτελείς  την στρατιωτική  οδηγία  με την ονομασία  Χάνιμπαλ  που έθεσαν σε εφαρμογή το  1986  για να προσδώσουν κάτι ηρωικό σε μια εγκληματική απόφαση. Είχαν   προηγηθεί οι  δυο   ταπεινωτικές   συμφωνίες, με τις  οποίες   οι σιωνιστές αναγκάστηκαν να ανταλλάξουν χιλιάδες  Παλαιστίνιους και Λιβανέζους αιχμαλώτους με μερικές δεκάδες  Ισραηλινούς στρατιώτες που είχαν αιχμαλωτιστεί κατά τη διάρκεια της εισβολής  στο Λίβανο το 1982.  Η δεύτερη μάλιστα  ονομάστηκε Συμφωνία Τζιμπρίλ, από το  όνομά του ηγέτη του Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης, ο οποίος είχε κάνει τις διαπραγματεύσεις με τις  οποίες  η παλαιστινιακή αντίσταση πήρε πίσω 1150 αιχμαλώτους παραδίδοντας  δυο  εισβολείς.  Σε εκείνη την ανταλλαγή μεταξύ άλλων   είχε  απελευθερωθεί  και ο συνιδρυτής  της Χαμάς, σεΐχης ΄Αχμεντ Γιασίν.   H οδηγία  η οποία  ποτέ δεν παρουσιάστηκε  δημόσια, επιβεβαιώθηκε  από  πολλές πλευρές   περιλάμβανε  τις ενέργειες που έπρεπε  να κάνουν τα στρατιωτικά τμήματα  σε περίπτωση απειλής αιχμαλωσίας  ενός η περισσότερων στρατιωτών της Τσαχάλ. Για 17 χρόνια  η οδηγία ήταν μυστική και μόνο όταν ο  έφεδρος  στρατιωτικός γιατρός  Αβνέρ Σίφταν την αποκάλυψε με επιστολή του στην «Χααρέτζ»   η ηγεσία του στρατού αναγκάστηκε να την παραδεχθεί.