Ουαλίντ Ντάκα | Η αντοχή της ελιάς, το πείσμα για ζωή και η δύναμη της αντίστασης

Ο δωδεκάχρονος Ζουντ ζει με την λαχτάρα να επισκεφτεί και να γνωρίσει τον φυλακισμένο πατέρα του. Γεννήθηκε με τεχνητή γονιμοποίηση, όταν το σπέρμα του πατέρα του βγήκε κρυφά από την φυλακή. Όταν μαθαίνει πως οι αρχές κατοχής ματαίωσαν την επίσκεψη επικαλούμενες λόγους ασφαλείας, αποκαρδιώνεται. Παίρνει τους δρόμους και περπατώντας στη παλαιστινιακή ύπαιθρο συναντά και μιλά με ζώα και φυτά που ζουν σε αυτήν. Ο Σαμούρ το κουνέλι, το πουλί με το φώναζαν Αμπού Ρίσα, η γάτα που την λέγανε Χανφούρ και ο σκύλος Αμπούρ ακούνε την περιπέτεια του και του διηγούνται τις δικές τους. Όλων οι ιστορίες είναι γεμάτες με τα δεινά της κατοχής και την επιθυμία για ελευθερία. Ο Ζουντ αναζητά τον τρόπο να περάσει τον ψηλό τοίχο, να μπει στην φυλακή. Οι νέοι φίλοι του δεν μπορούν να του δώσουν απάντηση στο πως θα τα καταφέρει να συναντήσει τον πατέρα του. Τότε εμφανίζεται η Ουμ Ρουμί, μια γέρικη ελιά, την οποία οι κατακτητές είχαν φοβερίσει πως θα την ξεριζώσουν και θα την μεταφέρουν από το σπίτι της στην Δυτική Όχθη στην Αφούλα στον βορρά. Η Ουμ Ρουμί αποκαλύπτει στον μικρό το μυστικού του ιερού λαδιού. Αν αλείψει το σώμα του με αυτό, θα γίνει αόρατος. Όταν ο Ζουντ τα καταφέρει να περάσει απαρατήρητος τους τοίχους φυλακής και φτάσει στο κελί του πατέρα του, εκείνος θα νομίσει πως έχει παραισθήσεις ακούγοντας τη φωνή ενός παιδιού που του λέει: «Είμαι ο γιος σου, ο Ζουντ!».

«Η ιστορία του μυστικού του λαδιού», ήταν η πρώτη ιστορία για παιδιά που έγραψε ο Ουαλίντ Ντάκα. O παλιότερος πολιτικός κρατούμενος στις ισραηλινές φυλακές, καταδικασμένος για τον θάνατο ενός ισραηλινού στρατιώτη , ως επικεφαλής μιας ένοπλης ομάδας του Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης. Γεννημένος στις 18 Ιούλη του 1961 στη Μπάκα Αλ-Γαρμπία, μια πόλη που βρίσκεται δίπλα στην πράσινη γραμμή εντός του κατοχικού κράτους στην οποία κατοικούν σχεδόν αποκλειστικά Παλαιστίνιοι, ο Ουαλίντ συνελήφθη το 1986. Καταδικάστηκε σε ισόβια, αλλά αργότερα η ποινή μετατράπηκε σε 37 χρόνια κάθειρξη. Όταν ήρθε η ώρα να αποφυλακιστεί οι ισραηλινές αρχές παρέτειναν την ποινή με πρόσχημα την κατοχή κινητών τηλεφώνων. Θεωρήθηκε κρατούμενος μεγάλης σημασίας γι αυτό και συμπεριλήφθη στην λίστα των 23 φυλακισμένων που έχουν εξαιρεθεί από οποιαδήποτε συμφωνία ανταλλαγής, παρά το γεγονός πως το όνομα του βρίσκονταν στην λίστα αποφυλάκισης των συμφωνιών του Όσλο. Το Ισραήλ εκτός των άλλων έχει παραβιάσει και την συμφωνία απελευθέρωσης όσων είχαν φυλακιστεί πριν από αυτές το 1993 και 1995. Δεν τον αποφυλάκισαν ούτε όταν ο Ουαλίντ αρρώστησε από μυελοΐνωση, μια σπάνια μορφή του καρκίνου του μυελού των οστών για την οποία χρειάζονταν ειδική θεραπεία, αγνοώντας τις εκκλήσεις της οικογένειας του και του κινήματος αλληλεγγύης. Το 1999, ο Ουαλίντ παντρεύτηκε τη δημοσιογράφο Σαναά Σαλαμέχ. Το 2011 με επιστολή του είχε εκφράσει την επιθυμία να αποκτήσει μια κόρη την οποία θα τις έδινε το όνομα Μιλάντ (Γέννηση). Αμπού Μιλάντ ήταν το ψευδώνυμο στην παρανομία. Το 2020 πραγματοποιήθηκε το όνειρο του. Γεννήθηκε η Μιλάντ, αφού πρώτα κατάφερε να βγάλει κρυφά από την φυλακή, σπέρμα του σε μια από τις λιγοστές συναντήσεις με τη γυναίκα του. Τους απαγόρευαν να κάνουν χρήση του θεσμού των συζυγικών επισκέψεων. Όσο ασχήμια και μίσος είναι χαραγμένα στα πρόσωπα των σιωνιστών εγκληματιών, τόσο ομορφιά έχει το πρόσωπο της μικρής Μιλάντ, η οποία από τους πρώτους μήνες της ζωής της συμμετείχε μαζί με την μητέρα της στις κινητοποιήσεις για την αποφυλάκιση του Ουαλίντ. Τον τελευταίο καιρό η υγεία του αγωνιστή επιδεινώθηκε ραγδαία. Τον πήγαν σε νοσοκομείο ετοιμοθάνατο, αφού τον κράτησαν δίχως τακτική θεραπεία και παρακολούθηση στο αναρρωτήριο των σκληρών φυλακών Ράμλα. Το κάθαρμα Ιταμάρ Μπεν Γκβιρ, σημερινός υπουργός Εθνικής Ασφάλειας του Ισραήλ, είχε δηλώσει τον Μάιο του 2023 πως ο Ουαλίντ «πρέπει να τελειώσει τη ζωή του στη φυλακή». Ο Ουαλίντ Ντάκα άφησε την τελευταία πνοή του την Κυριακή 7 Απριλίου στο ιατρικό κέντρο Σαμίρ. 

Με καταγωγή που την συνδέουν με την αρχαία φοινικική Τύρο, οι ελιές Suri που παράγουν την ποικιλία ελιών και λαδιού Ρουμί μπορεί να ξεπεράσουν την χιλιετία ζωής και καρποφορίας. Είναι ριζωμένες για αιώνες στην γη της Παλαιστίνης, απόλυτα συνδεμένες με την ζωή των ανθρώπων που ζουν εδώ από τα βάθη της ιστορίας. Στη Μπάκα Αλ-Γαρμπία, οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν οργανωμένο ελαιοτριβείο από τα ελληνιστικά χρόνια. Ο Ουαλίντ Ντάκα, χρησιμοποίησε τον συμβολισμό της αιωνόβιας ελιάς για να δημιουργήσει μια ιστορία ελευθερίας και ελπίδας μέσα στη φυλακή, μιλώντας ταυτόχρονα για την μεγάλη φυλακή, την κατοχή, μέσα στην οποία βρίσκεται ο λαός της Παλαιστίνης. Στις 95 σελίδες του μυθιστορήματος η έμμεση αναφορά στην ιστορία του Ιησού του γιου της Μαρίας και στον μύθο πως εκείνος μπορούσε να γιατρέψει τους ανθρώπους με το λάδι δεν περνά απαρατήρητη. Το ίδιο και για την δύναμη της ελιάς να ξεπερνά δοκιμασίες στο διάβα των αιώνων. Στον διάλογο που κάνει ο φυλακισμένος πατέρας ο Ουαλίντ μεταφέρει την δική του άποψη και στάση ζωής που δεν την έκαμψαν τα χρόνια της φυλακής. Τον συμβουλεύει να είναι αφοσιωμένος στην ηθική, στην μάθηση και στην ελευθερία. Το Λαϊκό Μέτωπο στην βιογραφικό που κυκλοφόρησε τον χαρακτηρίζει ως έναν από τους εξέχοντες θεωρητικούς και στοχαστές των κατοχικών φυλακών. Τα πιο γνωστά βιβλία του «Η Διάλυση της Συνείδησης» και «Παράλληλος Χρόνος» και το μυθιστόρημα «Η ιστορία του μυστικού του λαδιού» κέρδισαν διεθνή φήμη, μεταφράστηκαν σε πολλές γλώσσες, έγιναν μέχρι και θεατρικά έργα. Το βιβλίο του «Επαναπροσδιορίζοντας τα βασανιστήρια», θεωρείται μια από τις πιο σημαντικές μελέτες για το κίνημα των κρατουμένων. Μέσω αυτής της μελέτης, παρουσίασε την αξία της σταθερότητας, την πειθαρχίας, της οργανωτικής δουλειάς στη βάση και τη δύναμη της θέλησης μέσα στις φυλακές. Παρήγαγε ένα τεράστιο πνευματικό εγχείρημα με το οποίο προσπάθησε να δώσει απαντήσεις σε πολλά τα ζητήματα, ερωτήματα και υπαρξιακές αναζητήσεις των αγωνιστών μέσα και έξω από κελιά της κατοχής.

Στους σιωνιστές κατακτητές προξενεί φόβο ακόμη και τώρα που τον σκότωσαν αργά και βασανιστικά . Αρνούνται ακόμη να παραδώσουν την σορό στην οικογένεια του. Ο Μπεν Γκβιρ έστειλε αστυνομικούς και στρατιώτες για να εμποδίσουν μια τελετή συλληπτηρίων που οργάνωσαν οι συγγενείς στην γενέτειρα του. Χτύπησαν γυναίκες και συνέλαβαν άνδρες πιστεύοντας πως έτσι θα σβήσουν την μνήμη και την κληρονομιά του αγωνιστή. Ακροδεξιές ομάδες απείλησαν προοδευτικούς αντισιωνιστές Εβραίους που έφρασαν την λύπη τους για τον θάνατο του όπως στην περίπτωση της πανεπιστημιακού Ανάτ Ματάρ, για την οποία ζήτησαν την απόλυση της! Δεν έχουν καταλάβει τίποτε ούτε από την ηρωική ιστορία της παλαιστινιακής αντίστασης , ούτε βέβαια έχουν διαβάσει τις ιστορίες που έγραψε ο Ουαλίντ Ντάκα. Λέγεται πως η Γκόλντα Μεΐρ είχε πει πως η ειρήνη θα έρθει όταν οι Παλαιστίνιοι θα αγαπούν τα παιδιά τους περισσότερο απ’ ό,τι μισούν τους κατακτητές, εννοώντας στην πραγματικότητα πως κάποτε θα υπερισχύσει ο φόβος του θανάτου απέναντι στην θέληση για ελευθερία. Η Γκόλντα Μεΐρ πέθανε και παρά τις αιματηρές προσπάθειες της δεν κατάφερε να εξασφαλίσει ειρήνη και ασφάλεια στο κατοχικό κράτος και τους ομοεθνείς της. Το ίδιο συνέβη και για τους διαδόχους της μερικοί από τους οποίους υπήρξαν εξέχοντες σφαγείς όπως ο Σαρόν. Το ίδιο θα συμβεί και με τους σύγχρονους εγκληματίες σαν τον Νετανιάχου και τον Μπεν Γκβιρ. Το πείσμα για ζωή και ελευθερία αγωνιστών σαν του Ουαλίντ Ντάκα θα αντέξει, όπως συνεχίζουν να αντέχουν οι αιωνόβιες ελιές στη γη της Παλαιστίνης.

Πηγές και προτάσεις

ΔΙΑΒΑΣΤΕ δύο κείμενα για τον Ουαλίντ

www.jadaliyya.com/Details/45912/In-Memory-of-Walid-Daqqa

www.palestinechronicle.com/walid-daqqa-the-killing-of-a-palestinian-spartacus/

και αποσπάσματα από κείμενα του Ουαλίντ Ντάκα από τον «Παράλληλο χρόνο»

thepublicsource.org/parallel-time-walid-daqqa

ΕΠΙΣΚΕΦΤΕΙΤΕ την σελίδα για τον Ουαλίντ Ντάκα https://www.facebook.com/profile.php?id=100091256805982