Μια θανατική ποινή που εκτελέστηκε μετά από μια αθωωτική απόφαση! Επτά μήνες μετά την κατάκτηση της ελευθερίας του, ύστερα από πολύχρονη αντίσταση στην φυλακή και μεγάλο κίνημα αλληλεγγύης μέσα και έξω από την Ινδία, ο αγωνιστής καθηγητής Γκοκαρακόντα Νάγκα Σαϊμπάμπα πέθανε το βράδυ της 12ης Οκτωβρίου, στο ιατρικό ινστιτούτο Νιζάμ του Χαϊντεραμπάντ. Ύστερα από μια χολοκυστεκτομή, αντιμετώπισε επιπλοκές στο πάγκρεας και μετά από λίγες ημέρες στην εντατική, η καρδιά του δεν άντεξε. Παρά την ολική σχεδόν σωματική αναπηρία του ο Σαϊμπάμπα δεν είχε κάποια σοβαρή ασθένεια πριν συλληφθεί. Η υγεία του κλονίστηκε και εμφανίστηκαν βλάβες σε ζωτικά όργανα ως αποτέλεσμα της πολυετούς φυλάκισης, των σκληρών συνθηκών της απομόνωσης και της ιατρικής παραμέλησης. Από την σύλληψη του το 2014 ο Σάι έμεινε στην φυλακή της Ναγκπούρ στην πολιτεία Μαχαράστρα συνολικά οκτώ χρόνια και τα περισσότερα από αυτά στο σκληρό κελί Άντα, δηλαδή σε μια φυλακή μέσα στην φυλακή. Μετά την αθώωση και την απελευθέρωση του, διαψεύδοντας τις προσδοκίες των βασανιστών του να κάμψουν την θέληση του ο καθηγητής είχε όρεξη για ζωή και αγώνα. Μίλησε σε εκδηλώσεις περιγράφοντας την περιπέτεια του, σχεδίαζε την έκδοση των δοκιμίων και των άρθρων που έγραψε τα τελευταία χρόνια, επικοινώνησε με εκατοντάδες συναγωνιστές του, ενδιαφέρονταν για την δημιουργία ενός λογοτεχνικού φόρουμ και αναζητούσε τρόπους να επανέλθει στην θέση του στο κολλέγιο Ram Lal Anand στο πανεπιστήμιο στο Νέο Δελχί ή έστω να εργαστεί σε κάποιο άλλο ιδιωτικό εκπαιδευτικό ίδρυμα. Ο ξαφνικός θάνατος του προξένησε συγκίνηση αλλά και οργή σε εκατομμύρια Ινδούς. Ανακοινώσεις και συλλυπητήρια μηνύματα εξέδωσαν δεκάδες κόμματα και οργανώσεις στην Ινδία και σε όλο τον κόσμο, συνεχίζουν να γράφονται νεκρολογίες για την προσωπικότητα και την δράση του και προγραμματίζονται εκδηλώσεις στην μνήμη του.
O εγκέφαλος είναι πιο επικίνδυνος, δεν είναι απαραίτητη η άμεση ανάμειξη του σε παράνομες πράξεις! Με αυτό το κυνικό σκεπτικό, ορισμός της δίωξης κάποιου για τις ιδέες του, το Ανώτατο Δικαστήριο του Μουμπάι είχε ακυρώσει την αθωωτική απόφαση που οδηγούσε στην ελευθερία τον Σαϊμπάμπα τον Οκτώβριο του 2022. Χρειάστηκε ενάμισι χρόνος ακόμη φυλακή και αγώνας και για να κερδίσει την ελευθερία του. Ήταν ο ίδιος ο λόγος για τον οποίο έγινε στόχος από το ινδικό κράτος και τις υπηρεσίες παρακολούθησης και καταστολής. Οι τελευταίες έψαχναν για χρόνια την ευκαιρία να τον στριμώξουν κατασκευάζοντας στοιχεία και εκβιάζοντας μαρτυρίες. Το 2013 εισέβαλλαν στο σπίτι του και κατέσχεσαν κείμενα και τον υπολογιστή του. Τον Μάιο του 2014 εξαπέλυσαν την σκευωρία η οποία, δέκα χρόνια αργότερα, τον οδήγησε στο θάνατο. Ο Σαϊμπάμπα έγινε στόχος γιατί υπήρξε μια εξέχουσα φυσιογνωμία του μεγάλου κινήματος υπεράσπισης των πολιτικών και κοινωνικών δικαιωμάτων των φτωχών και απόκληρων Ινδών της υπαίθρου,ιδιαίτερα των Νταλίτ και των Αντιβάσι στα δάση της κεντρικής Ινδίας. Μέλος της Ένωσης Ριζοσπαστών Φοιτητών στα νεανικά χρόνια, δραστήριος στον μεγάλο αγώνα για την ανεξαρτησία της Τελαγκάνα, αναδείχθηκε σε ηγετικό στέλεχος του Επαναστατικού Δημοκρατικού Μετώπου (RDF) το οποίο θεωρήθηκε από το ινδικό καθεστώς ως μετωπική οργάνωση του μαοϊκού ΚΚ Ινδίας και απαγορεύτηκε η δράση του. Το 1997, συμμετείχε σε μια μεγάλη εκδήλωση του Πανινδικού Φόρουμ Λαϊκής Αντίστασης (All India People's Resistance Forum) για να αποδείξει πώς τα υποτιθέμενα επιτεύγματα της Ινδίας μετά την ανεξαρτησία στον ζήτημα της δημοκρατίας, δεν ήταν τίποτε άλλο από μια απλή εναλλαγή καταπιεστικής εξουσίας σε βάρος της πλειοψηφίας. Υπεράσπισε με τα αγροτικά κινήματα στη Νταντακαράνια, στο Τσατισγκάρ, στο Μπιχάρ και στην Άντρα Πραντές. Ηγήθηκε του Φόρουμ Αντίστασης ενάντια στην κρατική καταστολή στην Άντρα Πραντές και το Μπιχάρ το 1999. Περισσότερες από πενήντα εκδηλώσεις και καμπάνιες αλληλεγγύης πραγματοποιήθηκαν στα πλαίσια αυτής της εκστρατείας στην Άντρα Πραντές, στο Μπιχάρ,στο Παντζάμπ, στο Δελχί, στο Ασάμ, στην Δυτική Βεγγάλη, στην Μαχαράστρα και στο Γκουτζαράτ. Άσκησε σκληρή κριτική στην Επιχείρηση Πράσινο Κυνήγι της κυβέρνησης του Κογκρέσου. Αποκάλυψε και επέκρινε το κάψιμο των καλυβιών των Αντιβάσι, τις δολοφονίες και τους βιασμούς. Παρά την έλλειψη αποδεικτικών στοιχείων και αγνοώντας το μεγάλο κίνημα διεθνούς αλληλεγγύης καταδικάστηκε το 2017 σε ισόβια κάθειρξη για αντεθνική δράση. Μαζί του άλλοι πέντε αγωνιστές ως συνεργάτες του, τρεις από τους οποίους ήταν ιθαγενείς φτωχοί αγρότες από το χωριό Gadchiroli. Ο 33χρονος Πάντου Ναρότε πέθανε στην φυλακή δίχως ιατρική φροντίδα. Για τον Ναρότε, σε αντίθεση με τον Σαϊμπάμπα, ήταν μια θανατική ποινή πριν την αθώωση! Δεν ήταν απλή σύμπτωση πως λίγες ημέρες μετά την σύλληψη του Σαϊμπάμπα ανέλαβε την πρωθυπουργία στην Ινδία ο ακροδεξιός Μόντι που κυβερνά ως σήμερα και ότι την πολιτεία της Μαχαράστρα, από τις αστυνομικές αρχές της οποίας σχεδιάστηκε η σκευωρία και ξεκίνησε η δίωξη, κυβερνούσε ένα ακροδεξιό κόμμα, σύμμαχος του ινδουιστικού Μπαρατίγια Τζανάτα. Στην δεκαετία που έχει μεσολαβήσει στην χώρα έχουν πολλαπλασιαστεί οι διώξεις αντιφρονούντων και τα δικαιώματα των φτωχών και των μειονοτήτων έχουν υποστεί σοβαρούς περιορισμούς. Για το ινδικό καθεστώς, υπηρέτη των πολυεθνικών και των δισεκατομμυριούχων, ο Σαϊμπάμπα και οι ιδέες του για κοινωνική δικαιοσύνη, δημοκρατικές ελευθερίες και ανθρώπινη αξιοπρέπεια ήταν πράγματι μια «τρομοκρατική» απειλή! Στην ογκώδη δικογραφία που έγραψαν τα λαγωνικά των μυστικών υπηρεσιών συμπεριλαμβάνονταν όλες οι δημόσιες ομιλίες του Σαϊμπάμπα και βέβαια τα ταξίδια του στο εξωτερικό στα οποία κατήγγειλε την καταπάτηση των δικαιωμάτων των Ινδών αγροτών και εργατών. Μεταξύ άλλων και το ταξίδι του στην Ελλάδα το φθινόπωρο του 2012 στην διάρκεια του οποίου μίλησε σε δύο εκδηλώσεις του εκδοτικού «Εκτός των Τειχών» σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. (Δημοσίευμα της ινδικής καθεστωτικής εφημερίδας «Times of India», στις 6/12/2017, αναφερόμενο στην έφεση του καθηγητή στην ισόβια καταδίκη του επικαλούνταν πηγές από τις μυστικές υπηρεσίες οι οποίες ισχυρίζονταν πως η παρουσία του σε εκδήλωση του τούρκικου TKP/ML στην Γερμανία τον Απρίλιο του 2012, στην Ελλάδα τον Νοέμβριο του 2012 τις ημέρες που γίνονταν εκδήλωση για τα 30χρονα του ΚΚΕ (μ-λ) και η συμμετοχή του στην 3η Διεθνή Διάσκεψη της ILPS στο Χονγκ Κονγκ αποτελούσαν αποδείξεις για την διασύνδεση του με το παράνομο μαοϊκό ΚΚ Ινδίας!!!).
Ο Σαϊμπάμπα κατάγονταν από ένα μικρό φτωχό χωριό στην Άντρα Πραντές, που είχε, δεν είχε είκοσι καλύβες. Κτυπήθηκε από την πολιομυελίτιδα και έμεινε ανάπηρος σε ηλικία τεσσάρων χρόνων. Με την βοήθεια της αγράμματης μητέρας του η οποία τον κουβαλούσε στην πλάτη της για χιλιόμετρα, κατάφερε να μάθει τα πρώτα γράμματα και στην συνέχεια να σπουδάσει. Ο ανάπηρος καθηγητής αγγλικών δεν χρειάζονταν να επιχειρηματολογήσει μπροστά στα ακροατήρια των απόκληρων για την δύναμη που έχει ο άνθρωπος όταν αποφασίσει να αγωνιστεί. Ήταν ένα ζωντανό παράδειγμα! Ένας από αυτούς, μιλούσε την ίδια γλώσσα, περιέγραφε με ακρίβεια τα βάσανα της χαμοζωής τους και μετέδιδε με χαρισματικό τρόπο στις συνειδήσεις τους το πνεύμα της αντίστασης! Ότι έκανε ο καθηγητής στα χρόνια της ελευθερίας του, συνέχισε να το κάνει και μέσα στην φυλακή, παρά τις σκληρές συνθήκες που αντιμετώπιζε. Ο Σαϊμπάμπα έκανε μαθήματα στους αγράμματους φυλακισμένους, πολλοί εκ των οποίων δεν ήξεραν καν γιατί βρίσκονταν εκεί, τους μιλούσε για τα δικαιώματα που έπρεπε να διεκδικήσουν, τους διάβασε τα ποιήματα του και εκείνοι τον βοηθούσαν να πάει στην τουαλέτα ή του έφερναν νερό και το συσσίτιο. Αρκετοί από αυτούς πήραν απολυτήριο βασικής εκπαίδευσης δια αλληλογραφίας με την βοήθεια του καθηγητή. Ο Χεμ Μίσρα, ένας από τους συγκατηγορούμενους του καθηγητή, μεταπτυχιακός φοιτητής στο Πανεπιστήμιο Νεχρού όταν συνελήφθη, στην διάρκεια της κηδείας είπε πως η θέληση του Σαϊμπάμπα δεν κάμφθηκε ούτε για μια στιγμή από τις δυσκολίες της φυλακής. «Με ενέπνευσε να παραμείνω δυνατός!» εξομολογήθηκε. «Μας έλεγε ότι μια μέρα θα βγαίναμε από τη φυλακή επειδή δεν κάναμε τίποτα κακό. Υψώσαμε τις φωνές μας ενάντια στην αδικία, για τα δικαιώματα του λαού, για τα δικαιώματα των Αντιβάσι, των Νταλίτ και όλων των καταπιεσμένων σε αυτή τη χώρα. Παλεύαμε και παλεύουμε για έναν δίκαιο σκοπό» συμπλήρωσε.
Στα χρόνια της φυλακής ο Σαϊμπάμπα έγραψε πολλά ποιήματα που στην συνέχεια κυκλοφόρησαν σε μια συλλογή με τίτλο « Γιατί με φοβάσαι τόσο πολύ;» Σε ένα από τα ποιήματα έγραφε: «Ακόμα πεισματάρικα αρνούμαι να πεθάνω, Το κρίμα είναι που, Δεν ξέρουν πώς να με σκοτώσουν, αφού αγαπώ τόσο πολύ, Τον ήχο απ’ το χορτάρι που μεγαλώνει». Ο Σαϊμπάμπα στην πραγματικότητα δολοφονήθηκε αργά και βασανιστικά από το αντιδραστικό ινδικό καθεστώς το οποίο περηφανεύεται υποκριτικά πως εκπροσωπεί την μεγαλύτερη αστική δημοκρατία στον κόσμο. Η σύλληψή του, η καταδίκη και η μεταχείρισή του στη φυλακή ήταν για το αστικό ινδικό κράτος ένα μήνυμα παραδειγματισμού και μια προσπάθεια συλλογικού σωφρονισμού σε βάρος κυρίως των διανοουμένων, των αγωνιστών στα κοινωνικά κινήματα και των φοιτητών που μιλούν και παλεύουν ενάντια στις κοινωνικές αδικίες και τυραννίες. Ήταν τέτοιο το μένος του ινδικού καθεστώτος εναντίον του, που έφτασε στο σημείο να του αρνηθεί να πάει στην κηδεία για να αποχαιρετήσει την μητέρα του η οποία πέθανε όσο ήταν φυλακισμένος. Η συχνή χρησιμοποίηση του νόμου για την Πρόληψη Παράνομων Δραστηριοτήτων (UAPA) ο οποίος ποινικοποιεί τις πολιτικές απόψεις και ιδέες, βάσει του οποίου διώχθηκε ο Σαϊμπάμπα αλλά και δεκάδες άλλοι επιφανείς διανοούμενοι της επαναστατικής αριστεράς αποδεικνύει πως στην Ινδία οι δημοκρατικές ελευθερίες βρίσκονται υπό διωγμό. Τελευταία επιθυμία του Σαϊμπάμπα ήταν να δοθεί το σώμα του στο νοσοκομείο Γκάντι της Χαϊντεραμπάντ για επιστημονικούς και ανθρωπιστικούς σκοπούς. Όπως και έγινε! Σε ένα από τα πολλά αποχαιρετιστήρια κείμενα που δημοσιεύτηκαν ένας ανώνυμος σύντροφος του αγωνιστή καθηγητή έγραψε: «Μπορεί να καταφέρατε να νικήσετε σωματικά τον καθηγητή Σαϊμπάμπα, αλλά έχετε τη δύναμη να σκοτώσετε το πνεύμα του; Από τον Σωκράτη μέχρι τον Γκράμσι και τον Σαϊμπάμπα, έχετε σκοτώσει αμέτρητους διανοούμενους και αγωνιστές. Αλλά ποτέ δεν μπορέσατε ούτε θα μπορέσετε να σβήσετε τα μονοπάτια που άνοιξαν. Στην μεγάλη αυτή αναμέτρηση ο λαός θα βγει τελικά νικητής!»
Πηγές και προτάσεις
ΔΕΙΤΕ το δημοσίευμα για τα ταξίδια του Σαϊμπάμπα timesofindia.indiatimes.com/india/saibaba-shared-platform-with-ultra-left-outfits-abroad-intel/articleshow/61940161.cms
Η πρώτη φωτογραφία είναι από την επίσκεψη του Σαϊμπάμπα στον Παρθενώνα το 2012.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου