Κολομβία, Κάουκα Ποιος οπλίζει τα χέρια των σικάριος;

Ο Φαιβέρ Σερόν Γκομές, πρόεδρος του Κοινοτικού Συμβουλίου Δράσης στην Εσμεράλντας, ένα χωριό στον δήμο Μερκαδέρες στην Κάουκα το απόγευμα του Σαββάτου 18 Φεβρουαρίου μόλις είχε τελειώσει μια συνάντηση με τον δήμαρχο και τον διοικητή της περιφέρειας στο δημοτικό κτίριο. Επιστρέφοντας στο σπίτι του δύο ένοπλοι που παραμόνευαν τον πυροβόλησαν πολλές φορές. Ο Σερόν Γκομέζ ήταν ηγετικός στέλεχος του κινήματος ενάντια στις παράνομες εξορύξεις στην περιοχή και στην καταστροφή του ποταμού Σαμπίνγκο. Επίσης συμμετείχε στους αγώνες των αγροτών που ζητάνε οικονομική στήριξη και προγράμματα ενίσχυσης για την υποκατάσταση των καλλιεργειών κόκας. Ο νεαρός ήταν ο εικοστός νεκρός στην σειρά από την ημέρα της επίσημης έναρξης της δεύτερης ειρηνευτικής συμφωνίας που υπογράφτηκε τον Νοέμβριο του 2016. Προστέθηκε σε μια μακάβρια λίστα δολοφονιών κοινωνικών αγωνιστών της αριστεράς στην Κολομβία που έχουν διαπράξει παραστρατιωτικές και παρακρατικές ομάδες τον τελευταίο καιρό. Η περιφέρεια της Κάουκα, στην νοτιοδυτική Κολομβία είναι πρώτη και με διαφορά σε τέτοια ή ανάλογα βίαια επεισόδια αφότου ξεκίνησε η εφαρμογή των συμφωνιών ειρήνης και αφοπλισμού ανάμεσα στην κυβέρνηση και την ηγεσία του αντάρτικου FARC-EP. Ο Φαιβέρ Σερόν Γκομές ήταν στέλεχος της Πατριωτικής Πορείας, ένα αριστερό κοινωνικό-πολιτικό κίνημα που συνασπίζει εργατικά συνδικάτα, αγροτικές οργανώσεις και φοιτητικές ενώσεις και επιδιώκει την ανεξαρτησία, την ειρήνευση και την εφαρμογή πολιτικών κοινωνικής δικαιοσύνης στην χώρα. Ξεκίνησε την δράση της το 2009 και πρωταγωνίστησε στην κίνημα υποστήριξης της ειρήνης ειδικά όταν ξεκίνησαν οι τετράχρονες διαπραγματεύσεις στην Αβάνα.


Σύμφωνα με στοιχεία εθνικών και διεθνών οργανώσεων για τα δημοκρατικά δικαιώματα μόνο το δεύτερο εξάμηνο του 2016, δηλαδή ακριβώς την περίοδο που υπογράφτηκαν οι δύο συμφωνίες ειρήνευσης, η πρώτη του Σεπτεμβρίου η οποία απορρίφθηκε στο δημοψήφισμα στις 2 Οκτωβρίου και η δεύτερη αναθεωρημένη που εγκρίθηκε από το Κογκρέσο, εξήντα ηγετικά στελέχη των κοινωνικών κινημάτων και της αριστερής αντιπολίτευσης δολοφονήθηκαν! Πολλοί άλλοι τραυματίστηκαν ή κακοποιήθηκαν σε εκατοντάδες περιστατικά σε όλη σχεδόν την χώρα. Ολόκληρο το 2016 τουλάχιστον 116 δολοφονίες έχουν επίσημα καταγραφεί και από το 2002 περισσότεροι από πεντακόσιοι υπερασπιστές των δημοκρατικών και κοινωνικών δικαιωμάτων πλήρωσαν με την ζωή τους την τόλμη τους να αγωνιστούν. Από την ημέρα που δολοφονήθηκε ο Σερόν Γκομές άλλοι οκτώ αγωνιστές, κυρίως ηγετικά στελέχη δολοφονήθηκαν με ένα ρυθμό που αυξάνετε όσο περνάνε οι μέρες και η κυβέρνηση παρακολουθεί παθητικά και αρκείται να καταδικάζει με ανακοινώσεις. Στις 2 Μαρτίου στο κέντρο του Μεντεγίν πυροβολήθηκε η τριανταδιάχρονη Αλίσια Λόπες Γκισάο, ηγέτης του κινήματος για την αγροτική μεταρρύθμιση στο Τσοκό.

Η κυβέρνηση του προέδρου Χουάν Μανουέλ Σάντος, ο οποίος βραβεύτηκε μάλιστα από την Σουηδική Ακαδημία με το Νόμπελ Ειρήνης του 2016 επιμένει να θεωρεί πως αυτό το όργιο δολοφονιών είναι αποτέλεσμα απλά της δράσης ομάδων του κοινού ποινικού εγκλήματος! Ο Υπουργός Άμυνας Λουΐς Κάρλος Βιγιέγκας πρόσφατα δήλωσε πως στην Κολομβία δεν υπάρχουν παραστρατιωτικές οργανώσεις και ο Γενικός Εισαγγελέας πως οι φόνοι είναι μεμονωμένα περιστατικά και δεν σχετίζονται μεταξύ τους! Την ίδια στιγμή τόσο το κυνηγητό κεφαλών συνεχίζεται όσο και η δράση των δυνάμεων καταστολής ενάντια σε κάθε κοινωνική κινητοποίηση που θεωρείται επικίνδυνη για το ολιγαρχικό καθεστώς και τις δυνάμεις που εκπροσωπεί. Τους μεγάλους γαιοκτήμονες, τις εξορυκτικές πολυεθνικές, τους μεγάλο-καπιταλιστές στις πόλεις και φυσικά τους εμπόρους ναρκωτικών και τους κάθε λογής μαφιόζους.

Δεν είναι η πρώτη φορά που στην Κολομβία το FARC-EP και άλλες ένοπλες επαναστατικές οργανώσεις μπαίνουν σε διαδικασίες ειρήνευσης και συμφωνιών. Στην δεκαετία του Ογδόντα επί προεδρίας του Μπελισάριο Μπετανκούρ ξεκίνησε μια ανάλογη προσπάθεια. Πνίγηκε όμως στην κυριολεξία στο αίμα των εκατοντάδων ηγετικών στελεχών που δολοφονήθηκαν στις πόλεις και στην ύπαιθρο. Ακόμη και μερικών από εκείνους που εκπροσωπούσαν επίσημα τις οργανώσεις τους στις συνομιλίες. Ανάλογες καταστάσεις διαδραματίστηκαν στα χρόνια που ήταν πρόεδροι ο Γκαβίρια και ο Παστράνα. Η εκστρατεία εξόντωσης κορυφώθηκε την περίοδο της διπλής προεδρίας Ουρίμπε. Ο τελευταίος πρωταγωνίστησε εντός και εκτός του Κογκρέσου και της Γερουσίας για να καταψηφιστεί και η δεύτερη συμφωνία η οποία είναι περισσότερο δυσμενής από την πρώτη για τους πρωην αντάρτες. Με όσα συμβαίνουν επιβεβαιώνονται όσοι είχαν αμφιβολίες για τις αληθινές προθέσεις του καθεστώτος ενώ όλο και περισσότεροι θεωρούν πως η Κολομβία έχει μπει σε έναν ανάλογο με το παρελθόν κύκλο και η ιστορία επαναλαμβάνεται. Και ότι οι δολοφόνοι που κάθε ημέρα σχεδόν σημαδεύουν ηγέτες των κινημάτων, οι περιβόητοι σικάριος, βρίσκονται σε διατεταγμένη υπηρεσία. Στην υπηρεσία της ολιγαρχίας και του στρατού που στο ένα χέρι κουνά το Νόμπελ Ειρήνης που έλαβε ο εκπρόσωπος της και με το άλλο οπλίζει τα πιστόλια των δολοφόνων!

ΕΠΙΣΚΕΦΤΕΙΤΕ την ιστοσελίδα της Πατριωτικής Πορείας και διαβάστε στοιχεία για τις πολιτικές δολοφονίες www.marchapatriotica.org/index.php/82-ddhh-denuncias/3822-violencia-contra-lideres-sociales-informe-especial