16 Νοε 2024

Άμστερνταμ, Ολλανδία | Αλληλεγγύη στη Παλαιστίνη, οργή για τους νέο-Ναζί της Μακάμπι!


Jeruzalem van het Westen!  Ιερουσαλήμ της Δύσης!  Έτσι αποκαλούσαν για αιώνες το Άμστερνταμ.  Μια  πόλη που φημίζονταν για την ανεκτικότητα,  την θρησκευτική ελευθερία   και  τις οικονομικές  ευκαιρίες   για την μεγάλη εβραϊκή κοινότητα που αναπτύχτηκε από τα τέλη του 16ου - αρχές του 17ου  αιώνα  όταν   Ασκενάζι Εβραίοι από την Ισπανία και την Πορτογαλία εγκαταστάθηκαν  εκεί.  Πριν την Σοά,  δηλαδή  το ολοκαύτωμα από τους Γερμανούς Ναζί,   στο Άμστερνταμ  ζούσαν  περίπου 80  χιλιάδες Εβραίοι  από τους οποίους το 75%   εξοντώθηκαν. Ανάμεσα τους  και μια οικογένεια Γερμανό-εβραίων που κρύβονταν σχεδόν για δύο χρόνια  σε ένα σπίτι μπροστά στο κανάλι  Πρίνσενχραχτ στον αριθμό 263 μέχρι να συλληφθούν τον Αύγουστο του 1944.   Ένα από τα δύο κορίτσια της οικογένειας  που πέθαναν στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Μπέργκεν-Μπέλσεν το 1945  ήταν η Άννα Φρανκ. 

Από την τελετή αποκαλυπτηρίων του αγάλματος του λιμενεργάτη τον Δεκέμβριο του  1952

De Dokwerker. Ο  Λιμενεργάτης. Στην πλατεία Jonas Daniel Meijerplein,  στην περιοχή  που άκμαζε η εβραϊκή κοινότητα, μπροστά στο κτίριο που λειτουργούσε  η λεγόμενη πορτογαλική συναγωγή και σήμερα είναι εβραϊκό μουσείο τέχνης,  στέκει το 2,65 μέτρων  χάλκινο άγαλμα  ενός μυώδη  άνδρα με ανασηκωμένα μανίκια.   Τοποθετήθηκε το 1952 προς τιμήν των εργατών που σκοτώθηκαν  από τους Ναζί στις 25 Φεβρουαρίου 1941.  Εκείνη την ημέρα οι εργάτες,  με επικεφαλής τους οδηγούς του τράμ, τους οδοκαθαριστές  και τους  λιμενεργάτες απέργησαν  διαμαρτυρόμενοι  για τις πρώτες συλλήψεις Εβραίων, ύστερα από κάλεσμα του Ολλανδικού Κ.Κ.  Λίγο πριν η  Ordnungspolizei (γερμανική αστυνομία), το Σαββατοκύριακο 22 και 23 είχε συλλάβει   400 άνδρες εβραίους ηλικίας 18 έως  35  αφού τους συγκέντρωσε  σε  αυτή την πλατεία.   Ο Willem Kraan που εκτελέστηκε τον Νοέμβριο του 1942  από τους Γερμανούς  μαζί με τον   Pieter Nak,  εργάτες  και μέλη του Κομμουνιστικού Κόμματος,  θεωρούνται  οι εμπνευστές  της απεργίας. Μια διήμερη  απεργία, στην οποία συμμετείχαν  300 χιλιάδες εργάτες σε όλη την χώρα  και η οποία   πνίγηκε στο αίμα. Οι Ολλανδοί ακόμη και σήμερα ονομάζουν εκείνη την ηρωική απεργία που έσπασε τον φόβο,  Februaristaking!  Είναι η μοναδική  τέτοιας  κλίμακας πράξη αντίστασης  που εκδηλώθηκε στην κατεχόμενη Ευρώπη για την υπεράσπιση των Εβραίων από μη εβραϊκό πληθυσμό.  Ο Pieter Nak  επέζησε, βραβεύτηκε από το Ισραήλ το 1966 και το 1969 υπήρξε ιδρυτικό  μέλος της Ολλανδικής Επιτροπής Παλαιστίνης, μια οργάνωση αλληλεγγύης στους Παλαιστίνιους ενάντια στο ισραηλινό  καθεστώς απαρτχάιντ!

Superjoden! Υπέρ- Εβραίοι! Είναι ο τίτλος ενός  ντοκιμαντέρ της Ισραηλινό-Ολλανδής  Nirit Peled  το οποίο προσπαθεί να εξηγήσει γιατί οι φανατικοί οπαδοί του ποδοσφαιρικού  Αγιαξ  αυτοαποκαλούνται  Σούπερ-Εβραίοι, ενώ δεν έχουν   εβραϊκή καταγωγή.  Όλα φαίνεται  να ξεκίνησαν   το 1934 όταν οι   οπαδοί άλλων  ομάδων χρειάζονταν  να διασχίσουν  με το τραμ  την εβραϊκή  συνοικία για να πάνε στο στάδιο  De Meer, την παλιά έδρα του συλλόγου,  στο ανατολικό Άμστερνταμ. Τότε  άρχισαν να  κοροϊδεύουν τους οπαδούς του Αγιαξ,   αποκαλώντας τους  Εβραίους. Μετά τον πόλεμο αν και  υπήρξαν πρόεδροι  και παίκτες  Εβραίοι,  ο σύλλογος δεν υπήρξε  ποτέ  Εβραϊκός.   Παρ’  όλα αυτά η αντιπαράθεση ανάμεσα στους οπαδούς  οδήγησε  τους φανατικούς   να υιοθετήσουν τον χαρακτηρισμό και να τον μεταστρέψουν  σε  υπερήφανη δήλωση δύναμης. Δεν άργησαν να εμφανιστούν ισραηλινές σημαίες, τατουάζ με το άστρο του Δαυίδ και εβραϊκά τραγούδια.  Πολλοί που μελετούν  την  κοινωνική συμπεριφορά στις ποδοσφαιρικές εξέδρες έχουν προσπαθήσει   να ερμηνεύσουν   αυτό που  το 2005 οι «Νιου Γιορκ Τάιμς»  αποκάλεσαν   «ολλανδικό ποδοσφαιρικό  γρίφο». Αλλά και  πολλοί Εβραίοι  θεωρούν ανυπόφορο το φαινόμενο  όταν  αυτό εξελίσσεται σε αντιπαράθεση  με φανατικούς  οπαδούς άλλων   ολλανδικών ομάδων, ειδικά με  αυτούς της  Φέγενορντ  του Ρότερνταμ.  Βέβαια ανάλογες  ταυτοτικές συμπεριφορές  μπορούμε να δούμε σε αρκετές περιπτώσεις, δηλαδή να υιοθετούνται  αρνητικοί  χαρακτηρισμοί και να μεταβάλλονται  σε επιθετική απάντηση  σε  αντιπάλους οπαδούς. Το  δικό μας παράδειγμα των οπαδών του ΠΑΟΚ που κατά καιρούς έχουν υιοθετήσει τον   χαρακτηρισμό  περί Βουλγάρων και Βουλγαρίας είναι χαρακτηριστικό.

«Στη Γάζα δεν υπάρχουν σχολεία, γιατί δεν υπάρχουν, πλέον, παιδιά»!  Ήταν ένα από τα συνθήματα που φώναζαν  στους δρόμους του Άμστερνταμ οι οπαδοί της Μακάμπι Τελ-Αβίβ.  Όσα  συνέβησαν στην ολλανδική πρωτεύουσα  με αφορμή τον ποδοσφαιρικό αγώνα του Αγιαξ με την ισραηλινή ομάδα στις  7 Νοεμβρίου δεν έχουν καμιά  σχέση  ούτε  με την εβραϊκή  ιστορία της πόλης, ούτε με την  πολύμηνη  αγωνία της Άννας Φρανκ, ούτε καν με την φιλο-εβραϊκή ταυτότητα που έχουν υιοθετήσει οι οπαδοί του συλλόγου της πόλης.  Από τις 5 Νοεμβρίου  με οργανωμένο και προκλητικό τρόπο μερικές εκατοντάδες  οπαδοί της Μακάμπι, ορισμένοι από τους οποίους  έφεδροι στρατιώτες και ακροδεξιοί,  με την ανοχή της ολλανδικής αστυνομίας   και τις πλάτες πρακτόρων των ισραηλινών υπηρεσιών  ασφαλείας  προκαλούσαν στους δρόμους της πόλης. Έσκιζαν  παλαιστινιακές σημαίες, κραύγαζαν   συνθήματα  μίσους  κατά των Παλαιστινίων και των Αράβων,    επιτέθηκαν σε σπίτια  που είχαν αναρτημένα  σύμβολα  αλληλεγγύης  στην Γάζα  και  τουλάχιστον μια φορά κτύπησαν  ένα  οδηγό   ταξί που αντέδρασε.  Προσπάθησαν να σπείρουν  τον φόβο στους κατοίκους της ολλανδικής πρωτεύουσας, ιδιαίτερα σε αυτούς με αραβική καταγωγή, μιας πόλης με έντονη  την παρουσία μεταναστών πρώτης και δεύτερης  γενιάς από χώρες του Τρίτου Κόσμου. Αλλά  το Άμστερνταμ  προς έκπληξη των θρασύδειλων σιωνιστών δεν φοβήθηκε! Αντίθετα οργίστηκε πολύ!  Όπως και τον Φεβρουάριο του 1941!  Χιλιάδες νέοι και μετανάστες κατέβηκαν  στους δρόμους και πήραν στο  κυνηγητό  τον συρφετό των οπαδών της Μακάμπι δίνοντας τους ένα αξέχαστο μάθημα! 

Όπως ήταν αναμενόμενο η ισραηλινή προπαγάνδα  από την πρώτη στιγμή (αν δεν ήταν από πριν έτοιμη  αναμένοντας τις αντιδράσεις από την προβοκάτσια)  με την συνεργασία των κυρίαρχων δυτικών ΜΜΕ προσπάθησαν  να κάνουν  το άσπρο-μαύρο. Χαρακτήρισαν  το κυνηγητό  αντισημιτικό πογκρόμ! Έφτασε μάλιστα ο  Νετανιάου  να μιλήσει για  Νύκτα των Κρυστάλλων  αξιοποιώντας  την χρονική συγκυρία της  86ης επετείου από το αντί-εβραϊκό  πογκρόμ  τον Νοέμβριο του 1938 στην Γερμανία και να ανακοινώσει  έκτακτες αεροπορικές πτήσεις  για την διάσωση! των κυνηγημένων. Επιχειρώντας  με αυτόν τον άγαρμπο και προκλητικό τρόπο  να υποδυθεί  τον ρόλο του θύματος.  Σε απόλυτο  συντονισμό  ο Αμερικανός πρόεδρος, ο Βρετανός υπουργός Εξωτερικών, ο  πρωθυπουργός του Καναδά και λοιποί συνένοχοι …συγγενείς   έσπευσαν  να υπερθεματίσουν σε χαρακτηρισμούς μιλώντας για «φρικτό αντισημιτισμό»! Το ίδιο θα ήθελαν να κάνουν και οι ολλανδικές  αρχές αλλά αναγκάστηκαν να κρατήσουν ορισμένες ισορροπίες γιατί τα γεγονότα  που βίωσαν οι κάτοικοι της πόλης  και οι εικόνες που μεταδόθηκαν δεν άφηναν κανένα περιθώριο παρανόησης για τους  αληθινούς υπαίτιους. Παρ’ όλα αυτά τις επόμενες ημέρες,  όταν ξέσπασαν  μαζικές διαδηλώσεις αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη,  επιβλήθηκε γενική απαγόρευση  και η αστυνομία επιτέθηκε με ιδιαίτερη  βιαιότητα στους συγκεντρωμένους. Έγιναν επίσης εκατοντάδες  προσαγωγές αρκετές  από τις οποίες μετατράπηκαν  σε συλλήψεις και απόδοση κατηγοριών.

Marokkaanse tuig! Μαροκινά αποβράσματα! Ο ακροδεξιός Γκέερτ Βίλντερς, επικεφαλής του Κόμματος  της Ελευθερίας (PVV) το οποίο συμμετέχει στον κυβερνητικό συνασπισμό μετά τις εκλογές του περσινού Νοεμβρίου στις οποίες αναδείχθηκε πρώτο κόμμα, δεν έχασε  την ευκαιρία. Όπως και όλοι οι Ευρωπαίοι φασίστες   ομόσταβλοι  του, έχει μεταβληθεί  σε φανατικό υπερασπιστή του Ισραήλ και του δικαιώματος του να σφαγιάζει τους Παλαιστίνιους στο όνομα της αυτοάμυνας! Έτσι για τα γεγονότα στο Άμστερνταμ κατηγόρησε τους άραβες μετανάστες, στοχοποίησε τους Μαροκινούς νέους και ζήτησε σκληρή καταστολή και απελάσεις. «Υπήρξε κυνήγι Εβραίων στο Άμστερνταμ για πρώτη φορά μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο…. Ένα πογκρόμ χειρότερου είδους, και αυτή τη φορά όχι από Ναζί, αλλά από εγκληματικά αποβράσματα» δήλωσε με υποκρισία    μεταξύ άλλων σε συζήτηση που έγινε στην ολλανδική βουλή των αντιπροσώπων. Έφτασε  μάλιστα στην διάρκεια  της συζήτησης  να αποκαλέσει  το Άμστερνταμ, Mokum, δηλαδή  με την εβραϊκή ονομασία του  στα Γίντις,  για να γίνουν  οι απαραίτητοι  συνειρμοί  με το παρελθόν και να γίνει πιο πιστευτή η  προπαγάνδα περί  αντισημιτισμού. Μια προπαγάνδα  που έχει μεταβληθεί πλέον σε όπλο για την  ποινικοποίηση όλων των κινημάτων αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη και συκοφάντησης των θαρραλέων φωνών, ακόμη και πολλών Εβραίων, που αντιδρούν παντού στον κόσμο   στην  γενοκτονία που διεξάγεται στην Γάζα. Ένα όπλο που από καιρό  κραδαίνει  και η  ακροδεξιά στην Ευρώπη και στην Αμερική, ακόμη και  νοσταλγοί του Ναζισμού, και το εξαπολύουν  σε  βάρος των μουσουλμάνων και των μεταναστών.  Οι ρατσιστικές και φασιστικές επιθέσεις του Βίλντερς και άλλων ακροδεξιών πολιτικών του κυβερνητικού συνασπισμού φαίνεται να  έχουν προκαλέσει  κυβερνητική κρίση στην έτσι και αλλιώς ασταθή τετρακομματική συμμαχία. Από την άλλη έχουν   εξοργίσει περισσότερο τους  Ολλανδούς ανεξάρτητα από καταγωγή με αποτέλεσμα  το δημοτικό συμβούλιο της πόλης με μεγάλη πλειοψηφία να ζητήσει  με ψήφισμα του από την κυβέρνηση  να χαρακτηρίσει και να καταδικάσει ως γενοκτονία την σφαγή των Παλαιστίνιων. 

Το Άμστερνταμ έδωσε ένα μάθημα όχι μόνο στον συρφετό των αφιονισμένων σιωνιστών άλλα και σε όλο τον πολιτισμένο κόσμο. Εκεί  αποδείχθηκε για μια ακόμη φορά τον τελευταίο χρόνο  πως «φρικτός αντισημιτισμός» στην πραγματικότητα  είναι αυτό που  διαπράττει καθημερινά  το σιωνιστικό καθεστώς. Να επικαλείται τα φρικαλέα εγκλήματα των Ναζί κατά των Εβραίων ως δικαιολογία για τα  μαζικά εγκλήματα που κάνει στην Γάζα, στην Δυτική Όχθη  και στον Λίβανο. Και να   εξισώνει  τις αντιδράσεις των λαών σε όλο τον πλανήτη σε αυτά  τα εγκλήματα  με τον αντισημιτισμό. Η οποία ιστορικά υπήρξε μια  ιδέα  μίσους και αίματος, ανάλογη με αυτήν που εξέφραζαν οι οπαδοί της Μακάμπι, δηλώνοντας υπερήφανοι για τα σκοτωμένα  παιδιά στην Γάζα!

Πηγές και προτάσεις

ΔΙΑΒΑΣΤΕ  δυο σύντομες  παρουσιάσεις  των γεγονότων του Φεβρουαρίου του 1941.  Η δεύτερη είναι από την  επίσημη σελίδα για την Άννα Φρανκ.  www.verzetsmuseum.org/nl/kennisbank/februaristaking-1

www.annefrank.org/en/timeline/26/mass-raids-in-amsterdam-the-first-deportations-of-dutch-jews/

Επίσης μια  παρουσίαση του ντοκιμαντέρ για τους οπαδούς του Αγιαξ

www.springerin.at/en/2014/2/die-super-joden-von-ajax/

ΔΙΑΒΑΣΤΕ  τα  πρακτικά της συζήτησης στην ολλανδική βουλή

www.tweedekamer.nl/kamerstukken/plenaire_verslagen/detail/2024-2025/23

ΔΕΙΤΕ ένα βίντεο 17 λεπτών στο οποίο ένας νεαρός ερασιτέχνης δημοσιογράφος με το όνομα   BENDER καταγράφει και σχολιάζει την συμπεριφορά των Ισραηλινών οπαδών και την στάση της αστυνομίας μετά τον αγώνα. Ορισμένα από τα σχόλια του δημοσιεύτηκαν  στον Ριζοσπάστη  στις 13/11/2024. «Κλέβουν μεταλλικούς στύλους από το εργοτάξιο. Φορούν μάσκες. Δεν υπάρχει αστυνομία τριγύρω. Τρέχουν πίσω από τους ανθρώπους τώρα. Επιτίθενται σε περιπολικό της αστυνομίας (...) Κλέβουν ξύλα αυτή τη στιγμή και κυκλοφορούν με ξύλινες σανίδες. Βασικά κυκλοφορούν με όπλα (...) Επίσης, δεν υπάρχει ακόμα αστυνομία πουθενά. Με το ζόρι, μόνο ένα φορτηγάκι. Πού είναι τα άλογα; Υπήρχαν δεκάδες άλογα της αστυνομίας στο στάδιο... τώρα δεν υπάρχει τίποτα! Ενα φορτηγάκι! (...) Είναι εκεί με μεταλλικούς σωλήνες και ξύλα. Ο,τι μοιάζει με ρόπαλο έχουν βρει και περιπολούν με αυτά. Και ό,τι δεν τους αρέσει, ό,τι δεν τους αρέσει θα υποφέρει. (...) Το αστείο είναι ότι, σε σύγκριση με τους χούλιγκανς του Αγιαξ, αυτοί κινούνται μαζί. Μια πολύ συμπαγής ομάδα. Δεν διαχωρίζονται. Τρέχουν ελάχιστα. Εδώ είναι ένα κτίριο (...) με σημαίες της Παλαιστίνης πάνω του. Ρίχνουν πέτρες στα παράθυρα. Χθες το βράδυ έσκισαν αυτές τις σημαίες και τις έκαψαν. Και τώρα βρισκόμαστε ακριβώς σε αυτό το σημείο ξανά. Δεν θέλουν να μπουν στο (αστυνομικό) λεωφορείο και το άλλο μισό πετάει πέτρες. Ω, οι οδηγοί ταξί. Πάλι τους πετάνε πέτρες (στους οδηγούς)». www.youtube.com/watch?v=ySHIOYyJ95A

Στο atheatoskosmosps.blogspot.com τα κείμενα συνήθως είναι εκτενέστερα εκείνων της έντυπης έκδοσης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου