22 Μαρ 2019

Μπαμπ ελ-Ουέντ, Αλγέρι | Όλα ξεκινάνε από εδώ….

Η Μπαμπ ελ-Ουέντ ήταν μια από τις πέντε πύλες στο οθωμανικό Αλγέρι. Λέγεται πως η κάθε μια από αυτές εκπροσωπούσε μια πτυχή της ιστορίας της πόλης. Η πύλη του ποταμιού, όπως έμεινε γνωστή, με την γύρω περιοχή, μια κοιλάδα με ρέματα και λατομεία, στη δυτική άκρη του κόλπου, στα χρόνια της αποικιοκρατίας μετατράπηκε σε μια πολύβουη εμπορική γειτονιά. Σε αυτήν κατοικούσαν εργάτες και ψαράδες, με καταγωγή κυρίως από την Ευρώπη, χριστιανοί οι περισσότεροι και αρκετοί Εβραίοι. Από το 1830, όταν ξεκίνησε η γαλλική κατοχή, η Μπαμπ ελ-Ουέντ έγινε μια πολυεθνική γειτονιά, υπόδειγμα για πολλούς επιτυχημένης συμβίωσης και γέννησης μιας νέας πολιτιστικής ταυτότητας. Ναπολιτάνοι ψαράδες, κτίστες από την Λομβαρδία, αμαξάδες από τις Βαλεαρίδες, τυροκόμοι από την Μάλτα, εργάτες γης από την Ανδαλουσία και την Καταλονία, πρώην στρατιώτες του αποικιακού στρατού και φτωχοί μετανάστες από την Γαλλία ξεκίνησαν μια νέα ζωή εδώ.


Σταδιακά, αυτοί οι διαφορετικοί Ευρωπαίοι απέκτησαν στοιχεία μιας νέας κοινής ταυτότητας και στα χρόνια του αγώνα της Ανεξαρτησίας επικράτησε να ονομάζονται Μαυροπόδαροι. Ακριβώς εξαιτίας αυτής της σύνθεσης του πληθυσμού της, η Μπαμπ ελ-Ουέντ μετατράπηκε σε ορμητήριο της τρομοκρατικής OAS, της παράνομης αντικομουνιστικής παραστρατιωτικής οργάνωσης, η οποία αντιτάχθηκε ενεργά στον αγώνα των Αλγερινών για ανεξαρτησία και στις απελπισμένες προσπάθειες της γαλλικής κυβέρνησης για απεμπλοκή και κάποιο συμβιβασμό. Ύστερα από τις συμφωνίες του Εβιάν, τον Μάρτιο του 1962, και την κατάπαυση του πυρός που ανακοίνωσε ο Ντε Γκωλ, η Μπαμπ ελ-Ουέντ μετατράπηκε σε οχυρό του OAS και πολιορκήθηκε σκληρά από τον γαλλικό στρατό. Η μάχη που ακολούθησε και η κατάληψη της περιοχής καθώς και η σφαγή στην οδό Isly, όταν διαδηλωτές επιχείρησαν να σπάσουν την πολιορκία, ήταν η απαρχή για την συντριβή των στασιαστών. Λίγους μήνες μετά, τον Ιούλιο θα γίνει το δημοψήφισμα της ανεξαρτησίας ενώ, ήδη, είχε ξεκινήσει η φυγή εκατοντάδων χιλιάδων Μαυροπόδαρων, με κύριο προορισμό την Γαλλία. Στην Μπαμπ ελ-Ουέντ σύντομα θα επικρατήσει το αραβικό στοιχείο.

Από τα πρώτα χρόνια της ανεξαρτησίας μέχρι τις ημέρες μας, η Μπαμπ ελ-Ουέντ είναι μια γειτονιά φτωχών βιοπαλαιστών, ψαράδων και χειρωνακτών, μισθωτών ή απασχολούμενων σε δουλειές του ποδαριού αλλά και μεσαίων στρωμάτων. Η συγκέντρωση του πληθυσμού εδώ είναι από τις μεγαλύτερες στο μητροπολιτικό Αλγέρι. Σε ένα τετραγωνικό χιλιόμετρο υπολογίζεται πως συνωστίζονται πενήντα χιλιάδες άνθρωποι. Στα γέρικα και ασυντήρητα αποικιακά κτίρια, που μερικές φορές αποδείχνονται επικίνδυνα, και σε πρόχειρες κατοικίες κατοικούν σχεδόν διακόσιες χιλιάδες. Σε διαμερίσματα των τριάντα μέτρων ζούνε έξι και περισσότερα άτομα και οικογένειες δώδεκα μελών μοιράζονται δύο δωμάτια. Υπάρχει έλλειψη βασικών υποδομών και η περιοχή κάθε φορά που βρέχει δυνατά πνίγεται από τα ρέματα. Το 2001 σε μια δυνατή καταιγίδα στο δυτικό Αλγέρι, η συνοικία πλημμύρισε με αποτέλεσμα τον θάνατο εκατοντάδων.


Με νεανικό πληθυσμό στην πλειοψηφία, όπως όλοι οι Αλγερινοί, στην Μπαμπ ελ-Ουέντ επτά στους δέκα είναι κάτω των τριάντα ετών. Η ανεργία βρίσκεται σταθερά πάνω από το 60% και η συντριπτική πλειοψηφία των νοικοκυριών κάτω από τα όρια της έσχατης φτώχειας. Αυτός είναι ο κυριότερος λόγος που από την Μπαμπ ελ-Ουέντ ξεκινάνε, τις τελευταίες δεκαετίες, όλες οι μεγάλες και μικρές εξεγέρσεις ενάντια στο καθεστώς. Τον Οκτώβριο του 1988, ύστερα από μια δέσμη οικονομικών μέτρων λιτότητας και μεγάλων ανατιμήσεων σε βασικά τρόφιμα ξέσπασε η μεγαλύτερη εξέγερση στην ιστορία της μετά-αποικιακής Αλγερίας, γνωστή και ως Μαύρος Οκτώβριος. Είχε προηγηθεί η μεγάλη πτώση των τιμών του πετρελαίου το 1986, το οποίο για ένα διάστημα πουλιόνταν προς δέκα δολάρια το βαρέλι.

Για πέντε ημέρες, χιλιάδες νέοι γέμισαν τους δρόμους στο Αλγέρι, πυρπολώντας καταστήματα και κυβερνητικά κτίρια, συγκρούστηκαν με την αστυνομία και τον στρατό και αντιμετώπισαν άγρια καταστολή. Ο απολογισμός ήταν τουλάχιστον πεντακόσιοι νεκροί, χιλιάδες τραυματίες και όλη η χώρα τέθηκε σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Η Μπαμπ ελ-Ουέντ όμως δεν ησύχασε. Έγινε προπύργιο της ισλαμικής αντιπολίτευσης, του κόμματος Ισλαμικό Μέτωπο Σωτηρίας. Όταν το Μέτωπο τέθηκε εκτός νόμου, οι ηγέτες του φυλακίστηκαν και εμποδίστηκε με την παρέμβαση του στρατού η εκλογική νίκη του, η συνοικία, όπως και όλη η Αλγερία έζησε τα δικά της μολυβένια χρόνια. Απέναντι στην τυφλή τρομοκρατική δράση των ακραίων ισλαμιστών της GIA, ο στρατός αντέταξε ένα διαρκές κύμα καταστολής. Υπολογίζονται σε δεκάδες χιλιάδες οι δολοφονημένοι και από τις δύο πλευρές και πολλοί παρομοιάζουν εκείνη την περίοδο με κανονικό εμφύλιο.

Στη λεγόμενη "Αραβική Άνοιξη", η Αλγερία ήδη βρίσκονταν εν μέσω μιας νέας κοινωνικής αναταραχής. Η Μπαμπ ελ-Ουέντ, για μια ακόμη φορά, μπήκε επικεφαλής των λαϊκών κινητοποιήσεων που βάστηξαν για μήνες, στις αρχές του 2011. Το καθεστώς, εμπρός στον κίνδυνο, αναγκάστηκε να άρει την κατάσταση έκτακτης ανάγκης, να πάρει πίσω τις ανατιμήσεις και να υποσχεθεί πολιτικές μεταρρυθμίσεις. Ακριβώς όπως έγινε και τώρα, όταν ο επικεφαλής του καθεστώτος, πρόεδρος Μπουτεφλίκα ανακοίνωσε πως θα ξαναβάλει υποψηφιότητα. για πέμπτη θητεία ! Η Μπαμπ ελ-Ουέντ, το κοινωνικό θερμόμετρο της χώρας, όπως λένε αρκετοί, έδωσε το σύνθημα για την καινούρια αφύπνιση των Αλγερινών που βγήκαν στους δρόμους ζητώντας πολιτικές ελευθερίες και κοινωνική δικαιοσύνη.

ΔΕΙΤΕ μια σειρά ασπρόμαυρων φωτογραφιών από την καθημερινότητα στην Μπαμπ ελ-Ουέντ www.romainlaurendeau.myportfolio.com/bab-el-oued

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου