10 Ιαν 2009

Ταρνάκ- κεντρική Γαλλία. Οι «τρομοκράτες» των τρένων και τα κοινωνικά τρένα της οργής!



Το γρανιτένιο οροπέδιο Millevaches, με έκταση πάνω από τρεις χιλιάδες τετραγωνικά χιλιόμετρα, ανήκει κυρίως στο διαμέρισμα της Correze, της περιφέρειας Λιμουζίν στην κεντροδυτική Γαλλία. Η δεύτερη πιο αραιοκατοικημένη περιφέρεια της Γαλλίας μετά την Κορσική, οφείλει την διαχρονική απομόνωση της στην έλλειψη εκτός των άλλων και βασικών οδικών αρτηριών που να την συνδέουν με την υπόλοιπη χώρα. Γεωργία και κτηνοτροφία είναι οι βασικές πηγές του εισοδήματος της ανθρώπινης δραστηριότητας, σε δύσκολες κλιματικές συνθήκες ειδικά τον χειμώνα, η παρουσία της οποίας φαίνεται να είναι αδιάλειπτη από τα παλαιολιθικά χρόνια. Το Ταρνάκ, ( από το κελτικό taro που σημαίνει πέρασμα) ένα μικρό χωριό στο κέντρο του οροπεδίου, σε ύψος επτακοσίων περίπου μέτρων έχει μια υπέρ-χιλιετή ιστορία, μιας και αναφέρεται σε γραπτές πηγές σχεδόν από τον ένατο αιώνα, και βρίσκεται μέσα σε πλούσια δάση οξιάς καστανιάς και πεύκων. Με 327 μόνιμους κάτοικους σύμφωνα με στοιχεία του 2007, το χωριό ξύπνησε άσχημα το πρωινό της 11ης του περασμένου Νοέμβρη, όταν ελικόπτερα αποβίβασαν ειδικές ομάδες της αστυνομίας και της γαλλικής αντιτρομοκρατικής, πάνω από εκατό αστυνομικοί, οι οποίοι προχώρησαν στην σύλληψη μιας ομάδας εννέα νεαρών κατοίκων αφού πρώτα εισέβαλαν στο κοινόβιο στο οποίο ζούσαν.

Από το 2003, μια ομάδα νέων οικολόγων αναρχικών ακτιβιστών, με έντονη δράση στα κινήματα στα πανεπιστήμια και στις νεανικές διαδηλώσεις αλλά και σε διεθνείς δράσεις, με την έγκριση του αριστερού δήμαρχου, εγκαταστάθηκαν σε ένα κτήμα τεσσάρων στρεμμάτων με ένα σπίτι και ορισμένα βοηθητικά κτίρια στο χωριό. Άνοιξαν ένα παντοπωλείο και άρχισαν να φτιάχνουν την φάρμα Le Goutailloux, για την εκτροφή προβάτων και άλλων οικόσιτων, να βοηθάνε τους ηλικιωμένους του χωριού και να προσπαθούν να στήσουν μια εναλλακτική ομάδα συμβίωσης πέρα από το καπιταλιστικά πρότυπα. Σύμφωνα με την Μοντ, ο ιδρυτής της προσπάθειας Julien Coupat, ήταν μέλος της συντακτικής επιτροπής του περιοδικού Tiqqun , που έβγαινε για μια μικρή περίοδο στην Ιταλία κι ήταν επηρεασμένο από τους καταστασιακούς , έχει στενές σχέσεις με τον φιλόσοφο Giorgio Agamben , ενώ οι αστυνομικές αρχές τον υποψιάζονται και σαν συγγραφέα του βιβλίου Η Εξέγερση που έρχεται (εκδόσεις La Fabrique, 2007), έργο υπογραφόμενο από μια «Αόρατη Επιτροπή». Ακριβώς σε αυτό το σημείο πάτησαν οι δικαστικές διώξεις. Στο ότι συνέδεσαν τις αναφορές για ενέργειες σαμποτάζ δημόσιων μεταφορικών μέσων με το γεγονός πως στην ευρύτερη περιοχή καταγράφτηκαν προσπάθειες δολιοφθοράς στις σιδηροτροχιές των τρένων μεγάλης ταχύτητας στην γραμμή Παρίσι-Λιλ.

Αυτό έφτανε για να εξαπολυθεί το κύμα των συλλήψεων και κυρίως μια υποκινούμενη υστερία για την δήθεν σκληρή ομάδα τρομοκρατών που ετοίμαζαν μαζικές δολιοφθορές με στόχο την παράλυση των δημόσιων συγκοινωνιών! Δυο από τους εννιά που αντιμετωπίζουν βαριές κατηγορίες, βρίσκονται ακόμη στις φυλακές και οι υπόλοιποι είναι όμηροι μιας δύσκολης δικαστικής περιπέτειας με κατασκευασμένα και έωλα στοιχεία και απλές υποψίες. Στην Γαλλία αρκετοί είναι αυτοί που συνδέουν αυτήν την, φανερά και τεχνητά, φουσκωμένη υπόθεση με την συστηματική προσπάθεια αποτροπής που καταβάλει η Σαρκοζική κυβέρνηση ενάντια στις μαζικές νεανικές αντιδράσεις στις σκληρές και αυταρχικές πολιτικές. Σε μια περίοδο βαθιάς οικονομικής κρίσης που μαθηματικά θα οδηγήσει σε σκληρές κοινωνικές συγκρούσεις το γαλλικό καθεστώς προσπαθεί να δημιουργήσει ένα διάχυτο φόβο για τους υποτιθέμενους αναρχικούς και ακροαριστερούς που ετοιμάζουν μια πανευρωπαϊκή ή πανεθνική εξέγερση και κατάλυση της δημοκρατίας και της τάξης μέσα από τρομοκρατικές ενέργειες! Ο τρόπος μάλιστα που αντιμετώπισε αυτά που έγιναν στην Ελλάδα καθώς και η γρήγορη αναδίπλωση στην επιχειρούμενη εκπαιδευτική «μεταρρύθμιση» έδειξαν πολύ καλά πως η κυβέρνηση Σαρκοζί φοβάται όχι βέβαια την «τρένο-τρομοκρατία» αλλά τον μαζικό ξεσηκωμό, τα αληθινά μεγάλα τρένα της οργής που έρχονται. Για την καθήλωση των οποίων είναι έτοιμη να φτιάξει «τρομοκράτες» από το τίποτε.

* Για τους εννιά του Ταρνάκ έχει ήδη υπάρξει μια διεθνής κινητοποίηση αλληλεγγύης με συλλογή υπογραφών, ανακοινώσεις συμπαράστασης κ.λπ.. Στην ιστοσελίδα http://www.mesopinions.com, μπορεί κανείς να δει και να υπογράψει το κείμενο συμπαράστασης καθώς και αυτούς που έχουν υπογράψει μέχρι τώρα η στην ηλεκτρονική διεύθυνση petition.tarnac@gmail.com. Για περισσότερες πληροφορίες στο http://wordpress.com/tag/tarnac-9/.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου