Το Σίντι-Σάλεμ είναι μια δορυφορική πόλη, πενήντα χιλιάδων κατοίκων περίπου, στην Άναμπα στο βορειοανατολικό άκρο της Αλγερίας στα σύνορα με την Τυνησία. Παρά το γεγονός πως η Άναμπα αποτελούσε το μεγαλύτερο βιομηχανικό κέντρο της χώρας, τα τελευταία χρόνια και αυτή όσο και οι γύρω περιοχές μαστίζονται από μεγάλη ανεργία που έχει αυξήσει κατακόρυφα την παραβατικότητα με αποτέλεσμα η πόλη να παρομοιάζεται με ένα αλγερίνικο Σικάγο. Ανάλογα και στο Σίντι-Σάλεμ που από παλιά ήταν φτωχικό, τώρα η κατάσταση έχει επιδεινωθεί και τα κοινωνικά αδιέξοδα έχουν κυριεύσει τους κατοίκους του. Όπως και στην υπόλοιπη Αλγερία έτσι και εδώ αυτοί που βρίσκονται σε μεγάλη απόγνωση είναι οι νέοι, μιας και ο πληθυσμός της χώρας είναι σε μεγάλα ποσοστά νεανικός.
Δεν είναι όμως μόνο εξαιτίας της οικονομική κατάστασης και των κοινωνικών προβλημάτων που η περιοχή συγκεντρώνει τελευταία την προσοχή των κρατικών αρχών καταστολής. Αν δει κανείς τον χάρτη, εύκολα μπορεί να καταλάβει γιατί η περιοχή της Άναμπα, αποτελεί το σημείο εκκίνησης των νέων που μαζικά πλέον επιχειρούν να εγκαταλείψουν παράνομα την χώρα. Η ακτογραμμή σε αυτό το σημείο είναι από τις κοντινότερες με την Σαρδηνία αλλά και με την Σικελία και γι αυτό θεωρείται η καλύτερη επιλογή για να ξεκινήσει κανείς το ταξίδι για την Ευρώπη. Στις αυτοσχέδιες ξύλινες η πλαστικές κατασκευές, στις βάρκες και σπανίως σε μικρά καΐκια επιβιβάζονται οι νεαροί Αλγερινοί που στην αραβική του Μαγκρέμπ, ονομάζονται Harragas. Η λέξη θέλει να προσδιορίσει αυτούς που καίνε τις ταυτότητες και ότι δημόσιο χαρτί πιστοποιεί την καταγωγή τους, έτσι ώστε να μπορέσουν να υποδυθούν τους πολιτικούς η πολεμικούς πρόσφυγες από άλλες χώρες και ταυτόχρονα να προστατεύουν τις οικογένειες που εγκαταλείπουν στην χώρα από ενδεχόμενες διώξεις. Τα τελευταία χρόνια το κύμα των Harragas, έχει αυξηθεί κατακόρυφα σε σημείο που να ανησυχήσει τις κρατικές αρχές που έχουν εξαπολύσει ένα κανονικό ανθρωποκυνηγητό για να αποτρέψουν την φυγή. Μια φυγή απόγνωσης, παρακινημένη από μια κοινωνική κατάσταση δίχως μέλλον και επικίνδυνη μιας και όλο και πιο πολλοί καταλήγουν να πνιγούν στα κύματα της Μεσογείου. Σε αυτήν την φυγή η Άναμπα και ιδίως το Σίντι –Σάλεμ πρωταγωνιστούν σαν τα τελευταία σημεία για την οργάνωση του παράνομου ταξιδιού.
Παρά την αύξηση της διεθνούς τιμής του πετρελαίου και του φυσικού αερίου τα τελευταία χρόνια, σχεδόν των μοναδικών εξαγωγών της χώρας και αφού πέρασε μια μικρή περίοδος οικονομικής ανάκαμψης, η αλγερίνικη οικονομία άρχισε και πάλι να παίρνει την κάτω βόλτα. Για πρώτη φορά την τελευταία δεκαετία ο κρατικός προϋπολογισμός εμφάνισε έλλειμμα το 2009, οι δείκτες της ανεργίας άρχισαν πάλι να ανεβαίνουν και οι αυξήσεις στα βασικά είδη λαϊκής κατανάλωση αυξήθηκαν πάνω από 20%. Σαράντα-οκτώ χρόνια από την ανεξαρτησία της η χώρα που πλήρωσε βαρύ φόρο αίματος στο σκληρό αντί-αποικιακό αγώνα, βρίσκεται παγιδευμένη οικονομικά και κοινωνικά και βλέπει να εκτυλίσσεται καθημερινά μια κανονική εθνική τραγωδία. Οι νέοι άνθρωποι που θα έπρεπε να είναι η μηχανή της ανάπτυξης της, να δραπετεύουν οδηγημένοι από την απόγνωση και να γίνονται σκλάβοι στα αφεντικά της Ευρώπης ή ανθρώπινες σκιές στον βυθό της Μεσογείου.
- Η παρακίνηση για το σημερινό θέμα ήρθε από την είδηση πως με πρωτοβουλία τριών ευρωβουλευτών στις 12 του Μάη , προβλήθηκε επίσημα στην έδρα του Ευρωκοινοβουλίου η ταινία Harragas!, του αλγερινού σκηνοθέτη Merzak Allouache. Η ταινία που είναι μια γάλλο-αλγερινή παραγωγή του 2009, αφηγείται την περιπέτεια τριών νέων που επιχειρούν να φτάσουν από την Αλγερία στις ισπανικές ακτές και προβλήθηκε σε πολλά κινηματογραφικά φεστιβάλ. Μια μικρή παρουσίαση της ταινίας στην διεύθυνση http://www.allocine.fr/video/player_gen_cmedia=18945922&cfilm=142108.html. Η φωτογραφία προέρχεται από μια αλληγορική καλλιτεχνική παρουσίαση του προβλήματος, που παρουσιάστηκε πρόσφατα στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης στο Αλγέρι, που προσπαθεί να σχολιάσει δηκτικά την φυγή των νέων και τον πλούτο στο υπέδαφος της Αλγερίας σε υδρογονάνθρακες, παίζοντας με την λέξη harragas. Η κατασκευή είναι από πλαστικό, ξύλο και μια φιάλη αερίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου