Πένθιμο και οργισμένο ήταν το πρώτο σαββατοκύριακο του Σεπτέμβρη στην Νότια Αφρική. Σε πολλές περιοχές και ειδικά στο Ανατολικό Ακρωτήρι, έγιναν σχεδόν όλες από τις κηδείες των δολοφονημένων μεταλλωρύχων, όπως πληροφορούσε η επίσημη λίστα που έδωσε στην δημοσιότητα η υπηρεσία πληροφοριών της κυβέρνησης που συνέστησε ειδική διυπουργική επιτροπή για να εκπροσωπηθεί στις τελετές. Η κηδεία του Andries Motlapula Ntsenyeho, ήταν μια από αυτές, στο σπίτι με το νούμερο 11356, στην φτωχική γειτονιά με το όνομα Γαλλία, στο δήμο Zamdela, στην σχετικά καινούρια βιομηχανική πόλη του Sasolburg, στον βορρά της επαρχίας Φρη Στέητ.
Ο σαρανταδιάχρονος μεταλλωρύχος, πατέρας πέντε παιδιών ήρθε από το Ficksburg στα ανατολικά του Φρη Στέητ, για να βρει δουλειά στο Sasolburg και ήταν από τους πρώτους, το 1998, που έχτισαν την παράγκα που κατοικούσε μαζί με την οικογένεια του στην γειτονιά της Γαλλίας. Άνεργος για καιρό κατάφερε να προσληφθεί σαν γεωτρυπανιστής στο ορυχείο λευκόχρυσου της Λονμίν στην Μαρικάνα τον Ιούλιο του 2011 και ήταν ο εργάτης με το νούμερο 20039750. Σύμφωνα με το εκκαθαριστικό του περασμένου Απρίλη, ο βασικός μισθός του ήταν 5197 ραντ ( 483 ευρώ) και μαζί με τις υπερωρίες και τα επιδόματα έφτανε τα 6742 ραντ. Ο Ntsenyeho, από την πρώτη στιγμή γράφτηκε στο συνδικάτο και γρήγορα αναδείχθηκε σε ηγετική μορφή των εργατών. Ήταν μέλος του άτυπου συμβουλίου των εργατών που δούλευαν στα έγκατα της γης και στην ηγεσία της τελευταίας απεργίας.
Ο Ntsenyeho δεν ήταν στην ομάδα των πρώτων μεταλλωρύχων που έπεσαν από τα πυρά των αστυνομικών. Καταδιώχτηκε αργότερα στα μικρά περάσματα των λόφων και πυροβολήθηκε πισώπλατα. Οι συνάδελφοι του ισχυρίζονται και όχι άδικα πως οι αστυνομικοί τον αναζητούσαν μιας και ήταν γνωστός σαν ένας από τους ηγέτες των απεργών. Το πτώμα του βρέθηκε στην περιοχή που είναι γνωστή με το όνομα Small Koppie, μαζί με άλλους δεκατρείς νεκρούς μεταλλωρύχους.
Όπως και για τους υπόλοιπους δολοφονημένους ηγέτες της απεργίας, ο τρόπος με τον οποίο σκοτώθηκε ο Ntsenyeho, αποτελεί ζήτημα που γεννά διαφωνίες ανάμεσα στους μεταλλωρύχους και εξάπτει την συλλογική φαντασία Παρά το γεγονός πως τα ίχνη από τις τρεις σφαίρες ήταν ολοκάθαρα στο σώμα του, όπως βεβαίωσε ο αδερφός του που έπλυνε το σώμα του, αρκετοί είναι αυτοί που συνεχίζουν να πιστεύουν πως ο μεταλλωρύχος δολοφονήθηκε στο νοσοκομείο με ύπουλο τρόπο. Και αυτό γιατί είναι διαδεδομένη η πεποίθηση πως ο Ntsenyeho είχε κάνει όλα όσα πρέπει για να γίνει άτρωτος από τις σφαίρες. Το intelezi ήταν ευλαβικά προσεκτικό και γι αυτό πολύ ισχυρό. Στην παράδοση των ζουλού το άλειμμα η το λούσιμο του σώματος με μείγματα βοτάνων πριν μια μάχη βοηθά αποτελεσματικά στο να νικηθούν τα κακά πνεύματα και να αντιμετωπιστούν νικηφόρα τα όπλα του εχθρού. Στους λόφους του τρόμου, όπως λέγονται πλέον οι βράχοι στους οποίους είχαν συγκεντρωθεί οι απεργοί πριν δεχθούν την αστυνομική περικύκλωση και επίθεση πολλοί ισχυρίζονται πως αρκετοί μεταλλωρύχοι χρειάστηκε να εφαρμόσουν τα παλιά έθιμα για να πάρουν κουράγιο και δύναμη.
Και η κηδεία του μεταλλωρύχου έγινε σύμφωνα με τα παραδοσιακά έθιμα. Το σώμα του δεν μπήκε στο σπίτι, μιας και ο θάνατος δεν ήταν φυσικός, οι οργισμένοι συνάδελφοι, φίλοι και συγγενείς τον ξενύχτησαν κάτω από μια τέντα που στήθηκε μπροστά στο σπίτι, οι γυναίκες τυλιγμένες σε κουβέρτες συγκεντρώθηκαν χωριστά και όταν το φέρετρο φορτώθηκε στην νεκροφόρα, μερικοί πιστοί φίλοι έμειναν πίσω για να ασβεστώσουν τα παράθυρα και να ρίξουν άσπρη σκόνη στον αυλόγυρο, έτσι ώστε να καθαρίσει το μέρος από την σκιά του θανάτου.
Η σφαγή της Μαρικάνα συγκλόνισε όλη την χώρα. Η αναταραχή και οι απεργίες στα ορυχεία στα οποία δουλεύουν εκατοντάδες χιλιάδες μαύροι εργάτες με μισθούς πείνας, ήδη εξαπλώνονται. Πολλοί μιλούνε για ένα σημείο καμπής στις κοινωνικές και πολιτικές εξελίξεις ισοδύναμο σχεδόν με την σφαγή στο Σάρπβιλ στα 1960. Τότε το αίμα που κύλησε μετέτρεψε την παθητική αντίσταση των μαύρων σε ενεργητική και πιο συλλογική ενάντια στο απαρτχάιντ. Η καλύτερη συνταγή για intelezi ετσι ώστε οι κοινωνικοί αγώνες να νικήσουν αληθινά.
* ΔΙΑΒΑΣΤΕ την λίστα των κηδειών όπως ανακοινώθηκε από την κυβέρνηση
http://www.info.gov.za/speech/DynamicAction?pageid=461&sid=30292&tid=82014 και την ιστορία της σφαγής στο Σάρπβιλ http://en.wikipedia.org/wiki/Sharpeville_massacre.. Σε αυτήν είναι αφιερωμένος ο πίνακας του Godfrey Rubens, που βρίσκεται στην πρεσβεία της Ν. Αφρικής στο Λονδίνο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου