Η Theodora Antonia Hernandez Cinto, γνωστή σαν ντόνα-Μαρία, είναι μια γενναία γυναίκα, που αναδείχτηκε σε σύμβολο της αντίστασης και της επιμονής, στον αγώνα των χωρικών ενάντια στο ορυχείο χρυσού Μαρλίν, στα δυτικά υψίπεδα της Γουατεμάλας. Η ντόνα-Μαρία για καιρό αρνήθηκε να υποκύψει στις πιέσεις και την εξαγορά, για να εγκαταλείψει, πουλώντας στην εταιρία, την πατρογονική γη και κατοικία της, συμμετείχε ενεργά στο κίνημα ενάντια στο καναδικό χρυσωρυχείο του θανάτου και γι' αυτό ένα βράδυ του Ιούλη του 2010, δύο άγνωστοι άνδρες, που προσποιήθηκαν τους επισκέπτες, την πυροβόλησαν στο σκοτάδι με σκοπό να την σκοτώσουν. Εκτός από τα αφεντικά του εργοστασίου και τους μπράβους τους, η ντόνα Μαρία δεν είχε άλλους εχθρούς και γι' αυτό κανείς δεν είχε αμφιβολία για τα κίνητρα των δραστών. Το γεγονός συνέβη στον μικρό οικισμό San José Nueva Esperanza, του χωριού Ágel του δήμου San Miguel Ixtahuacán, που ενώνει δεκαεννέα χωριά με πληθυσμό κοντά στους σαράντα χιλιάδες, η πλειοψηφία των οποίων είναι αυτόχθονες Μάγια-Μαμ, ένας κλάδος του λαού των Μάγια.
Τραυματισμένη στο κεφάλι, χρειάστηκε να δώσει σκληρή μάχη για να κρατηθεί στην ζωή στο νοσοκομείο Ρούσβελτ, στην πόλη της Γουατεμάλας, στο οποίο νοσηλεύτηκε ύστερα από συνεχείς διακομιδές. Η ντόνα Μαρία, τελικά βγήκε νικήτρια, και παρότι έχασε την όραση από το δεξί της μάτι, επέστρεψε στο σπίτι με μεγαλύτερη αποφασιστικότητα για να συνεχίσει τον αγώνα της και να μείνει σταθερή στην απόφαση της. Η ντόνα-Μαρία έχει γίνει γνωστή σε όλη την χώρα και έξω από αυτήν και αυτό αποτελεί μια σχετικά καλή ασπίδα για να μιλά τώρα πιο δυνατά και με λιγότερους κινδύνους, για το έγκλημα που συντελείται στους ανθρώπους και στην φύση από την λειτουργία του ορυχείου και του εργοστασίου παραγωγής χρυσού και ασημιού. Στην δυτική Γουατεμάλα, κοντά στην ακτή του Ειρηνικού, τριακόσια χιλιόμετρα από την πρωτεύουσα, στην επαρχία Σαν Μάρκος, σε υψόμετρο 1800 έως και 2300 μέτρων, δυο χιλιάδες εργάτες δουλεύουν κυρίως στην επιφάνεια αλλά και σε στοές, αποσπώντας από την γη, περίπου τριάντα χιλιάδες τόνους μετάλλευμα την ημέρα. Έξι χιλιάδες από αυτούς με την μέθοδο της έκπλυσης με κυάνιο και άλλες τοξικές χημικές ουσίες, επεξεργάζονται ανά 24ωρο, για να αποσπαστούν τα πολύτιμα μέταλλα. Διακόσιες δέκα χιλιάδες ουγκιές υπολογίζεται πως θα είναι η φετινή παραγωγή της εταιρίας Montana Exploradora, θυγατρικής της καναδικής Coldcorp, ενός κολοσσού με έδρα το Βανκούβερ, που ελέγχει 18 διαφορετικά ορυχεία σε όλη σχεδόν την αμερικάνικη ήπειρο. Κάθε μία από αυτές τις ουγγιές αφήνει πίσω της εβδομήντα εννέα τόνους, βαριά τοξικά απόβλητα. Από το 2005 που άρχισε η παραγωγή μέχρι σήμερα τα αποτελέσματα ήταν από την μια η κατακόρυφη άνοδος των κερδών για τους χρυσοθήρες και από την άλλη, μια μεγάλη λίστα σοβαρών καταστροφών και προβλημάτων στην φύση και τους ανθρώπους γύρω από το ορυχείο. Τα νερά λιγόστεψαν και μολύνθηκαν, η βλάστηση σταμάτησε, ο αέρας απέκτησε μια βαριά μεταλλική οσμή, οι δερματοπάθειες και οι καρκίνοι πολλαπλασιάστηκαν και τα πιο πολλά σπίτια που βρίσκονται κοντά, έχουν ραγισμένους τοίχους από τις δυνατές εκρήξεις. Και μαζί με αυτά και ο διαρκής κίνδυνος διαρροής από την λίμνη των αποβλήτων, μια ατομική βόμβα που στέκεται πάνω από κεφάλια των ιθαγενικών κοινοτήτων.
Η αντίσταση ενάντια στο ορυχείο, ξεκίνησε το 2004 με επίκεντρο τα χωριά της περιοχής. Στον δήμο της Sipacapa τον Ιούνη του 2005, σε τοπικό δημοψήφισμα, το 95% των κατοίκων εναντιώθηκε στα σχέδια των χρυσοθήρων. Το κίνημα αντιμετώπισε όλα αυτά τα χρόνια την βία της αστυνομίας και των μπράβων της εταιρίας, είχε ένα νεκρό αγωνιστή και εκατοντάδες συλλήψεις και πολλές φυλακίσεις. Εκτός από την ωμή βία οι κάτοικοι είδαν μια συστηματική προσπάθεια εξαγοράς και διχασμού που προώθησε η εταιρία, εκμεταλλευόμενη την φτώχεια και τα ψηλά ποσοστά ανεργίας των χωρικών. Σε πείσμα όλων αυτών των προσπαθειών η αντίσταση όχι μόνο δεν σταμάτησε αλλά δυναμώνει με τον καιρό από την συνειδητοποίηση του μαζικού εγκλήματος που διαπράττεται. Και στον αγώνα αυτό που έχει γίνει γνωστός διεθνώς, η ντόνα-Μαρία, αποτελεί μια εμβληματική μορφή, αμετακίνητη στην απόφαση της να υπερασπιστεί τη γη των προγόνων της.
* ΔΕΙΤΕ στην διεύθυνση http://allan.lissner.net/someone-elses-treasure-guatemala/ ένα θαυμάσιο δημοσιογραφικό και φωτογραφικό οδοιπορικό και ένα βίντεο http://allan.lissner.net/multimedia-someone-elses-treasure-guatemala του καναδού Allan Lissner και το ντοκιμαντέρ La Mina, http://mccottawa.ca/stories/videos/la-mina
*ΔΙΑΒΑΣΤΕ μια αναλυτική παρουσίαση για την σκοτεινή πλευρά της δράσης των καναδικών πολυεθνικών εξόρυξης στην Γουατεμάλα http://ewwaunel.wordpress.com/2011/07/28/analysis-hidden-hegemony-canadian-mining-in-latin-america/
(Ολοκληρώνοντας το κείμενο, έγινε γνωστή μια νέα πληγή που άνοιξε στην επαρχία Σαν Μάρκος, ο καταστροφικός σεισμός των 7,4 Ρίχτερ την Τετάρτη 7 του Νοέμβρη, με δεκάδες νεκρούς και τραυματίες)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου