Αργεντινή, Σουμπούτ: Ποιος εξαφάνισε τον Μάγο του Ελ Μπολσόν;

Αν και έχει περάσει ενάμισι μήνας από την εξαφάνιση του 28χρονου Σαντιάγκο Αντρές Μαλδονάντο καμιά πληροφορία για την τύχη του δεν υπάρχει αφότου μάρτυρες βεβαιώνουν, πως είδαν μια ομάδα αστυνομικών να τον περικυκλώνουν και να τον φορτώνουν σε ένα μικρό φορτηγό πικάπ . Τα γεγονότα εκτυλίχθηκαν γρήγορα το πρωινό της 1ης Αυγούστου, στην ινδιάνικη κοινότητα Που Λοφ-Ρεσιστένσια, στη βορειοδυτική επαρχία Κουσάμεν της περιφέρειας Σουμπούτ στην αργεντίνικη Παταγονία. Πριν ξημερώσει, περισσότεροι από εκατό αστυνομικοί και πράκτορες εισέβαλαν σε ένα μικρό καταυλισμό ινδιάνων Μαπούτσες, οι οποίοι είχαν αποκλείσει τον αυτοκινητόδρομο 40, ζητώντας να αποφυλακιστεί και να μην απελαθεί στην Χιλή ένας από τους ηγέτες τους, ο Φακούντο Τζόουνς Ουάλα. Με πλαστικές σφαίρες, αλλά και κανονικούς πυροβολισμούς, αντλία νερού και γκλομπ αιφνιδίασαν και κυνήγησαν τους αντιστεκόμενους, κατέστρεψαν τις εγκαταστάσεις τους και έβαλαν φωτιά σε μια τουλάχιστον ξύλινη κατοικία. Από μια εικοσάδα περίπου άνδρες και γυναίκες Μαπούτσες, που βρίσκονταν εκεί οι περισσότεροι έτρεξαν, για να σωθούν προς τις όχθες του ποταμού Σουμπούτ. Τους ακολούθησε και ο νεαρός που μόλις την προηγούμενη ημέρα είχε έρθει στον καταυλισμό, με σκοπό να εκφράσει έμπρακτα την αλληλεγγύη του στον αγώνα των Ινδιάνων. Από εκείνη την ώρα χάθηκαν τα ίχνη του και οι μέχρι τώρα έρευνες των αρχών, της οικογένειας και των συντρόφων του δεν έχουν φέρει αποτέλεσμα.


Η εξαφάνιση του Μαλδονάντο ξύπνησε μνήμες από τις μαύρες ημέρες της στρατιωτικής δικτατορίας, όταν οι απαγωγές και οι εξαφανίσεις ήταν συνηθισμένη πρακτική. Κάτω από την πίεση της λαϊκής κατακραυγής στην χώρα, αλλά και στο εξωτερικό, η κυβέρνηση του προέδρου Μάκρι αναγκάστηκε να διατάξει έρευνες σε όλη την περιοχή αλλά και μέσα στην αστυνομία. Η τελευταία συνεχίζει να αρνείται κάθε εμπλοκή, υποδεικνύοντας για αποπροσανατολισμό άλλες απίθανες εκδοχές. Μια εξέταση DNA στα αστυνομικά αυτοκίνητα που συμμετείχαν στην επίθεση δεν έδειξε τίποτε, αλλά αυτή έγινε καθυστερημένα, αφότου αυτά είχαν πλυθεί επιμελώς. Η τύχη του νεαρού αναρχικού, χειροτέχνη, καλλιτέχνη γκράφιτι και τεχνίτη τατουάζ έχει συγκινήσει χιλιάδες νέους στην Αργεντινή αλλά και στον υπόλοιπο κόσμο. Ιδιαίτερα στην πόλη των είκοσι χιλιάδων κατοίκων που ζούσε και ήταν γνωστός σε αυτούς που σύχναζαν στις πλατείες, στην Ελ Μπολσόν του Ρίο Νέγκρο, εβδομήντα χιλιόμετρα βόρεια, το κλίμα είναι βαρύ. Οι φωτογραφίες του Σαντιάγκο, του Μπρούχο (ο Μάγος), όπως τον αποκαλούσαν οι φίλοι, βρίσκονται παντού και σχεδόν καθημερινά οργανώνονται δράσεις. Διαμαρτυρίες διάφορων μορφών, διαδηλώσεις και συναυλίες έχουν πραγματοποιηθεί στις περισσότερες πόλεις της μεγάλης χώρας, ενώ διαβήματα και επιθέσεις έγιναν σε πολλές διπλωματικές αποστολές στο εξωτερικό. Σε αρκετούς ποδοσφαιρικούς αγώνες του αργεντίνικου πρωταθλήματος οπαδοί και παίκτες σηκώνουν πανό με την απαίτηση να επιστρέψει ζωντανός ο Μαλδονάντο. Ανάλογο κάλεσμα έκανε και ο Μαραντόνα.

Ο ινδιάνικος καταυλισμός Που Λοφ-Ρεσιστένσια είναι ένα από τα επίκεντρα ενός σκληρού αγώνα, που διεξάγουν οι φτωχοί άκληροι Ινδιάνοι Μαπούτσες ενάντια στη γνωστή φίρμα ενδυμάτων, την ιταλική πολυεθνική Μπένετον. Η τελευταία, εδώ και πολύ καιρό έχει επιδοθεί σε μια ασταμάτητη εξαγορά μεγάλων εκτάσεων γης, τις οποίες χρησιμοποιεί κυρίως ως βοσκοτόπια μεγάλων κοπαδιών προβάτων, από όπου συγκεντρώνει μαλλί ως πρώτη ύλη για την κατασκευή ενδυμάτων. Ξεκίνησε την παρουσία της στην Αργεντινή το 1991, εξαγοράζοντας μια κρατική επιχείρηση, που είχε τα δικαιώματα γαιοκτησίας στον νότο από το 1982, όταν εθνικοποιήθηκε μια αγγλική εταιρία γαιοκτημόνων από τον 19ο αιώνα. Ήταν η εποχή της προεδρίας Μένεμ, στη διάρκεια της οποίας υπήρξε ένα τεράστιο κύμα ιδιωτικοποιήσεων και εισβολής του δυτικού κεφαλαίου στην περιοχή της Παταγονίας. Η Μπένετον σταδιακά εξελίχθηκε στον μεγαλύτερο γαιοκτήτη στη χώρα, μετά το αργεντίνικο δημόσιο, κατέχοντας περισσότερα από εννιακόσιες χιλιάδες εκτάρια σε τουλάχιστον πέντε επαρχίες στην κεντρική και νότια Αργεντινή. Ειδικά στο Σομπούτ, η έκταση που αγόρασε κατά μήκος του αυτοκινητόδρομου 40 ξεπερνά το 10% των συνολικών προσβάσιμων εδαφών της αργεντίνικης Παταγονίας. Σύντομα η Μπένετον, μέσω θυγατρικών εταιριών, επεκτάθηκε και σε άλλες, άσχετες με το ένδυμα δραστηριότητες, όπως η αγροτική και ζωική παραγωγή, αλλά και οι εξορύξεις, διαμορφώνοντας ένα ισχυρό τραστ οικονομικής λεηλασίας.

Οι ιθαγενείς Μαπούτσες, έχοντας μια μεγάλη ιστορία αγώνων για την υπεράσπιση της πατρογονικής γης, αντέδρασαν στην εξαγορά των εδαφών και τους αποκλεισμούς που επέβαλλε η Μπένετον. Σύντομα άρχισαν καταλήψεις γης και συγκρούσεις με την αστυνομία, την οποία έστειλαν οι κυβερνήσεις, για να προστατέψουν τους Ιταλούς καπιταλιστές-γαιοκτήμονες. Η παραδοσιακή βαναυσότητα των αστυνομικών δυνάμεων έριξε λάδι στη φωτιά και η αντιπαράθεση κλιμακώθηκε. Ακολούθησαν συλλήψεις, κατηγορίες, πως οι αντιστεκόμενοι είναι τρομοκράτες, ενώ από την αρχή του χρόνου η αστυνομία πολλαπλασίασε τις επιθέσεις εδικά στο Που-Λοφ, θεωρώντας το ως το βασικό κέντρο της αντίστασης. Πρόσχημα, η κατασκευή μιας σιδηροδρομικής γραμμής για τουριστικούς σκοπούς που περνά μέσα από τα κατειλημμένα κτήματα. Τα γεγονότα του Αυγούστου κορύφωσαν την αναμέτρηση, η οποία πήρε δραματική τροχιά. Με την εξαφάνιση του Μαλδονάντο το κίνημα απέκτησε ένα σύμβολο και ο αγώνας των Μαπούτσες μια ευρύτερη εθνική αλλά και διεθνή απήχηση.

ΕΠΙΣΚΕΦΘΕΙΤΕ μια σελίδα με ειδήσεις για την καμπάνια για τον Μαλδονάντο
www.laizquierdadiario.com/Campana-internacional-por-Santiago-Maldonado

και τον λογαριασμό στο Twitter.
#UnMesSinSantiago