Αλ Ματζντάλ (Ασκελόν), κατεχόμενη Παλαιστίνη | Μια μικρή ιστορία μιας μεγάλης τραγωδίας

Ji'nneh u nar!  Παράδεισος και κόλαση! Αυτή ήταν  ονομασία μιας κατηγορίας  φημισμένων  μεταξωτών υφαντών που έφτιαχναν οι οκτακόσιοι χειροκίνητοι  αργαλειοί   που δούλευαν νύχτα-μέρα  στο  Αλ Ματζντάλ.   Ένα   αραβικό χωριό στα μεσογειακά  παράλια της  νότιας Παλαιστίνης   το οποίο αναπτύχθηκε στα χρόνια  της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, σύμφωνα με τα αρχεία της οποίας  το 1596  είχε  559 νοικοκυριά.   Αριθμός που κατέτασσε  το Αλ Ματζντάλ,  στην  έβδομη  πιο πυκνοκατοικημένη   περιοχή στην Παλαιστίνη.  Στα 1945  ήταν πλέον   μια  μικρή πόλη δέκα χιλιάδων κατοίκων, στην οποία κατοικούσαν  αποκλειστικά Παλαιστίνιοι. Η  πλειοψηφία μουσουλμάνοι αλλά και μερικοί  Χριστιανοί. Οι κάτοικοι, παρά την κρίση στην υφαντουργία που δημιούργησαν  οι εισαγωγές από την Ευρώπη  στην εποχή της Βρετανικής Εντολής,  προόδευαν καλλιεργώντας στην τριγύρω εύφορη περιοχή εσπεριδοειδή, σιτηρά,  μπανάνες και λαχανικά ή κάνοντας  εμπόριο με την ενδοχώρα.   Στην απογραφή του 1931  από τους  6.379  κατοίκους  που καταγράφτηκαν στην πόλη και τα προάστια   οι 6.333 ήταν   Μουσουλμάνοι, οι 45  Χριστιανοί και μοναχά 1 Εβραίος.  Σύμφωνα με τους αρχαιολόγους στην θέση του Αλ Ματζντάλ  υπήρχε μια περιτοιχισμένη πόλη και ένα σπουδαίο λιμάνι στα  προϊστορικά  χρόνια των  Χαναναίων. Φιλισταίοι, Βαβυλώνιοι, Έλληνες, Ρωμαίοι, Πέρσες, Άραβες  και Σταυροφόροι κυρίευσαν  την πόλη  αφήνοντας πίσω τα ίχνη τους ως το 1270 μ.χ  που καταστράφηκε ολοκληρωτικά από τους Μαμελούκους. Από αυτόν το μεγάλο κατάλογο με βάση τα  αρχαιολογικά κατάλοιπα  δεν έχουν βρεθεί   αποτυπώματα των  βασιλείων  του Δαβίδ και του Σολομώντα.

Η  τραγική ιστορία των κατοίκων του  Αλ Ματζντάλ μετά τον  πόλεμο του 1948, αποτελεί μια μικρογραφία  του δράματος  του  λαού της Παλαιστίνης. Ο αιγυπτιακός στρατός αν και την κατέλαβε στην πρώτη φάση του πολέμου αποσύρθηκε στην συνέχεια  λίγο νοτιότερα  και στις 4 Νοεμβρίου οι ισραηλινές δυνάμεις μπήκαν  στην πόλη αφού πρώτα την βομβάρδισαν ανηλεώς.   Παρά  το γεγονός πως το ψήφισμα 181 του ΟΗΕ πρόβλεπε  πως η Αλ Ματζντάλ  θα ανήκε στο παλαιστινιακό κράτος, οι Ισραηλινοί όχι μόνο  δεν την  παρέδωσαν  αλλά  ξεκίνησαν  μια συστηματική επιχείρηση εκτοπισμού του πληθυσμού και μετεγκατάστασης  Εβραίων, κυρίως Μιζραχί,  προερχόμενων από τις κοινότητες στον αραβικό κόσμο. Για παραπάνω από ένα χρόνο οι εναπομείναντες Παλαιστίνιοι, κυρίως γυναίκες, γέροι και παιδιά περιορίστηκαν σε γκέτο με συρματοπλέγματα.   Στις 17 Αυγούστου του 1950, μετά από  ένα συνδυασμό πιέσεων  και απειλών, οι  2000  εναπομείναντες κάτοικοι της   Αλ Ματζντάλ   άρχισε  να εκδιώκονται. Εκείνη την ημέρα έφυγε το πρώτο φορτηγό με προορισμό  τη Γάζα. Μέχρι τον Οκτώβριο είχαν απομείνει 20 οικογένειες.  Η επιχείρηση  καθοδηγήθηκε  από τους Μπεν-Γκουριόν  και Μοσέ Νταγιάν, παρά τις διαφωνίες ακόμη και παραγόντων του νεοσύστατου εβραϊκού κράτους, ιδιαίτερα της Χισταντρούτ,  της πανίσχυρης τότε εργατικής ομοσπονδίας.  Η  απόφαση της Μικτής Επιτροπής Ανακωχής Αιγύπτου-Ισραήλ έλεγε  ότι  οι Παλαιστίνιοι που έφυγαν ως πρόσφυγες πολέμου έπρεπε να επιστρέψουν στα σπίτια τους,  αλλά  αυτό δεν συνέβη ποτέ.  Σύμφωνα με  τα ισραηλινά αρχεία, συνολικά 2.333 Παλαιστίνιοι απελάθηκαν στη Λωρίδα της Γάζας, 60 στην Ιορδανία και  302  σε άλλες περιοχές υπό ισραηλινή κατοχή.  Το  2010  μόνο δύο αραβικές οικογένειες ζούσαν στην πόλη  η οποία μετά από διάφορες μετονομασίες πήρε το  σημερινό όνομα  Ασκελόν, όπως αποκαλούνταν  στα βιβλικά χρόνια.  Χαμένος παράδεισος για τους Παλαιστίνιους που έφυγαν  για τη κόλαση της προσφυγιάς. Οι νέοι κάτοικοι βρήκαν άραγε τον παράδεισο που τους υποσχέθηκαν οι  θεωρούμενοι μεγαλοφυείς και θεόσταλτοι  ηγέτες τους;

Με φαρδιές λεωφόρους, ψηλά κτίρια,  καταπράσινα πάρκα και απέραντες  λευκές αμμώδεις παραλίες η Ασκελόν  των 135.000 κατοίκων απέχοντας μόλις 13 χιλιόμετρα από τα σύνορα της αποκλεισμένης Γάζας δεν θα μπορούσε  να ζει ειρηνικά παρά τις επιθυμίες των τελευταίων κατακτητών της. Από τότε που αποσύρθηκε ο ισραηλινός στρατός από την Γάζα, η πόλη έχει γίνει  συχνά στόχος των αυτοσχέδιων ρουκετών  που εκτοξεύει  η ένοπλη παλαιστινιακή αντίσταση.  Τα “κασαμάκια”  της Χαμάς μπορεί να μην μπορούν  να προκαλέσουν σοβαρές   ζημιές και απώλειες αλλά έχουν   καταφέρει  να δημιουργήσουν ένα  διάχυτο αίσθημα ανασφάλειας και φόβου, παρά τους κομπασμούς του ισραηλινού στρατού για την αποτελεσματικότητα  της αντιαεροπορικής  άμυνας.  Υπενθυμίζουν πως όσο ο λαός της Παλαιστίνης  θα ζει σε κατοχή  οι Ισραηλινοί  δεν θα μπορούν να κοιμούνται ήσυχοι.  Γεγονός που επιβεβαιώθηκε με εκκωφαντικό τρόπο το πρωινό της 7ης Οκτωβρίου, όταν και η Ασκελόν ξύπνησε απότομα εξαιτίας της επιχείρησης “Πλημμύρα του Αλ Ακσά”. Τις επόμενες ημέρες η πόλη που μοιάζει  έρημη όταν ηχούν οι σειρήνες, δέχθηκε πολλά κύματα πυραυλικών επιθέσεων.

Όσοι έκαναν όλα τα τελευταία χρόνια πως δεν έβλεπαν ή δεν καταλάβαιναν τον πραγματικό τελικό στόχο του σιωνιστικού κράτους, ύστερα από όσα γίνονται και αποκαλύπτονται αυτές τις σκληρές ημέρες στην ματωμένη Παλαιστίνη δεν μπορούν να επικαλούνται άγνοια. Τα σχέδιο  για ολοκληρωτική μετακίνηση των Παλαιστινίων της Γάζας στην χερσόνησο του Σινά ή αλλού, τα μαζικά  δολοφονικά πογκρόμ στην Δυτική Όχθη  τα οποία αναγκάζουν εκατοντάδες Παλαιστίνιους να φεύγουν από τα χωριά τους,  οι μαζικές σφαγές αμάχων, ο κυνισμός  των Ισραηλινών ιθυνόντων και η περιφρόνηση που δείχνουν στις διεθνείς εκκλήσεις για κατάπαυση  του πυρός αποτελούν  επιβεβαίωση   όσων ισχυρίζονται   πως το σιωνιστικό σχέδιο  είναι  το όραμα μιας   τελικής λύσης.  Δηλαδή ο   πλήρης εκτοπισμός  και εξανδραποδισμός  των Παλαιστινίων, τους οποίους  οι σιωνιστές  θεωρούν   παρείσακτους και κατώτερους  σε σημείο που να τους  χαρακτηρίζουν  ζώα και παράσιτα!  Και αυτά δεν τα λένε μόνο Παλαιστίνιοι, Άραβες φανατικοί μουσουλμάνοι   ή  παρασυρμένοι διεθνιστές συμπαραστάτες.  Το  πρόσφατο  κατηγορώ  του μέχρι πρότινος  διευθυντή του γραφείου της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα στη Νέα Υόρκη, Γκρεγκ Μοκχάιμπερ δεν αφήνει αφορμή για παρερμηνεία. Σε επιστολή που απηύθυνε στον Ύπατο  Αρμοστή στην Γενεύη  και η οποία θάφτηκε επιμελώς από τα κυρίαρχα  ΜΜΕ γράφει μεταξύ άλλων:   «Η σύγχρονη  μαζική σφαγή του παλαιστινιακού λαού, δεν αφήνει περιθώρια αμφιβολίας πως  έχει τις ρίζες της  σε μια εθνικιστική αποικιακή ιδεολογία  και αποτελεί   συνέχεια των  συστηματικών διώξεων και εκκαθαρίσεων επί  δεκαετίες, οι οποίες γίνονται  αποκλειστικά ενάντια στον αραβικό πληθυσμό  … Για άλλη μια φορά βλέπουμε μια γενοκτονία να εκτυλίσσεται μπροστά στα μάτια μας και η οργάνωση που υπηρετούμε αποδεικνύεται  ανίσχυρη να τη σταματήσει… Πρέπει να υποστηρίξουμε την εγκαθίδρυση ενός ενιαίου, δημοκρατικού κοσμικού κράτους σε όλη την ιστορική Παλαιστίνη, με ίσα δικαιώματα για Χριστιανούς, Μουσουλμάνους και Εβραίους και, ως εκ τούτου,  να  επιδιώξουμε την εξάρθρωση  του  ρατσιστικού,  αποικιακού  σχεδίου   και  το τέλος του  απαρτχάιντ»!

Πηγές και προτάσεις

ΔΙΑΒΑΣΤΕ  ολόκληρη την επιστολή του Μοκχάιμπερ www.documentcloud.org/documents/24103463-craig-mokhiber-resignation-letter

Οι φωτογραφίες είναι από την είσοδο του ισραηλινού στρατού στην Αλ Ματζντάλ το 1948 και η καθημερινή ζωή πριν από αυτήν.