Οι εργατικές αντιστάσεις και διεκδικήσεις στην Κίνα, αυξήθηκαν σημαντικά το 2023. Ένας απολογισμός που δημοσιεύτηκε από σχετικό παρατηρητήριο που εδρεύει στο Χονγκ-Κόνγκ κατέγραψε 1794 περιπτώσεις απεργιών, ύστερα από την σημαντική υποχώρηση τους στα χρόνια της πανδημίας. Το 2022 στην ίδια καταγραφή ο αριθμός ήταν 822, δηλαδή ένας υπερδιπλασιασμός. Από αυτές οι περισσότερες έγιναν στον κατασκευαστικό κλάδο (945) και στην μεταποίηση(438). Η συντριπτική πλειοψηφία τους συνέβη όπως πάντα στην παραλιακή ζώνη αν και υπάρχουν αναφορές και για την ενδοχώρα. Σχεδόν στις μισές περιπτώσεις οι εργάτες κινητοποιήθηκαν γιατί ήταν απλήρωτοι ενώ η δεύτερη συνηθέστερη αιτία ήταν οι μαζικές απολύσεις και το κλείσιμο εργοστασίων. Η έκθεση του China Labour Bulletin επιχειρεί να συνδέσει την γεωγραφική και κλαδική απεργιακή μορφολογία με τις μεταβολές και τα προβλήματα στην κινέζικη οικονομία καθώς και με τις νέες πολιτικές των κινέζικων και δυτικών πολυεθνικών, μετά το σοκ στις εφοδιαστικές αλυσίδες που προκάλεσε η πανδημία αλλά και οι νέοι εμπορικοί πόλεμοι. Αλλαγές όπως η μεγάλη υποχώρηση του κατασκευαστικού τομέα, η φυγή μεταποιητικών μονάδων σε γειτονικές χώρες χαμηλότερου εργατικού κόστους, η σταδιακή διόγκωση του τομέα των υπηρεσιών, η μείωση των κρατικών χρηματοδοτήσεων στις τοπικές διοικήσεις, οι αλλαγές στο λιανεμπόριο που είχαν αποτέλεσμα πτωχεύσεις και κλείσιμο αλυσίδων κλπ. Η ανοδική τάση στις εργατικές κινητοποιήσεις συνεχίστηκε και στο πρώτο πεντάμηνο του 2024, παρά τις προσπάθειες καταστολής και υπονόμευσης που διεξάγουν τα αφεντικά και οι κρατικές αρχές.
25 Μαΐ 2024
Κίνημα Jacic, Σεντζέν, Κίνα | Ποιοι και που είναι οι Κινέζοι σύντροφοι;
10 Μαΐ 2024
Λονδίνο –Κιγκάλι | Ταξίδι δίχως επιστροφή και ελπίδα!
«Έλα σαν επισκέπτης, φύγε σαν φίλος»! είναι το μήνυμα στην είσοδο του ξενοδοχείου Ελπίδα στη Καγκούγκου στα βόρειο-ανατολικά του Κιγκάλι, το πιο πυκνοκατοικημένο προάστιο της πρωτεύουσας της Ρουάντα. Με πενήντα δίκλινα δωμάτια, τα οποία καθαρίζονται σχεδόν καθημερινά, προετοιμασμένο για υποδοχή, είναι εντελώς άδειο τα δύο τελευταία χρόνια. Αλλά ο ξενοδόχος Ισμαήλ Μπακίνα, δεν στεναχωριέται καθόλου. Πληρώνεται αδρά για να είναι έτοιμος να υποδεχθεί τους μακρινούς επισκέπτες που περιμένει από τότε που έδιωξε κακήν-κακώς τους παλιούς ενοίκους του. Ορφανά παιδιά από τον εμφύλιο που φιλοξενούνταν επί χρόνια, όταν λειτουργούσε ως ξενώνας μιας φιλανθρωπικής οργάνωσης. Οι δαπάνες για την ετοιμότητα του «Ελπίδα» πληρώνονται αδρά από την βρετανική κυβέρνηση στα πλαίσια του λεγόμενου προγράμματος Ρουάντα. Δηλαδή την μετεγκατάσταση στην αφρικανική χώρα μεταναστών που βρίσκονται παράνομα,σύμφωνα με τον νόμο στη Βρετανία.