Ο Arumugam Venkatesan, ήταν 25 χρόνων όταν στα τέλη του περασμένου χρόνου, βρέθηκε κρεμασμένος στον κοιτώνα μιας ομάδας μεταναστών-εργατών στα περίχωρα του Ντουμπάι. Όπως και χιλιάδες άλλοι συνάδελφοι του, ο Venkatesan, ήρθε από την Ινδία, αναζητώντας μια καλύτερη τύχη γι αυτόν και την οικογένεια του, στο Ελντοράντο, του Περσικού Κόλπου. Στο σημείωμα που άφησε εξηγούσε πως αυτοκτονεί γιατί αδυνατούσε να ξεπληρώσει το δάνειο που πήρε για να έρθει στο Ντουμπάι και δεν μπορούσε να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της εξαμελούς οικογένειας του στην Ινδία. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία ο αριθμός των ξένων εργατών που αυτοκτόνησαν το 2005, έφτασε τους 84, από 70 που καταγράφτηκαν το 2004.
Πάνω από ενάμισι εκατομμύριο ξένοι εργάτες από την ινδική υποήπειρο, τις Φιλιππίνες και την Ινδονησία βρίσκονται στα Ενωμένα Αραβικά Εμιράτα, αποτελώντας το 75% του εργατικού δυναμικού. Σύμφωνα με τα στοιχεία των ξένων πρεσβειών, στο Εμιράτο βρίσκονται 300 χιλιάδες Μπαγκλαντέζοι, 160 χιλιάδες από την Σρι Λάνκα και 800 χιλιάδες Ινδοί, αρκετοί παράνομοι, που αποτελούν την ανθρώπινη ύλη για την κερδοφορία των τεχνικών εταιριών και των πετρέλαιο-βιομηχανιών. Στην σκιά της εντυπωσιακής και σπάταλης οικοδόμησης φιλόδοξων κτιρίων και άλλων τεχνικών έργων, όπως του πρώτου ξενοδοχείου επτά αστέρων στον κόσμο, του ψηλότερου πύργου και της πίστας για σκι στην έρημο!, κρύβονται ανθρώπινες τραγωδίες, απίστευτη εκμετάλλευση και καταπίεση. Ο πύργος «Burj Dubai» -λόγου χάρη-προορίζεται να γίνει το ψηλότερο κτίριο του κόσμου. Ξεκίνησε να κτίζεται το 2004 με σκοπό να ολοκληρωθεί στα τέλη του 2008. Με 800 μέτρα, πιθανολογούμενο ύψος, 189 ορόφους, 30 χιλιάδες κατοικίες, εννιά ξενοδοχεία και μια τεχνητή λίμνη, θα κοστίσει 8 δις δολάρια, αποτελώντας την ισλαμική αρχιτεκτονική απάντηση στην Δύση.
Οι εργάτες όμως (και ο πύργος δεν αποτελεί εξαίρεση) ζούνε σε στρατόπεδα μέσα στην έρημο, σε απόσταση δύο και τριών ωρών από τον τόπο της εργασίας τους, σε κοιτώνες οκτώ η δώδεκα ατόμων, με ομαδικά λουτρά για εικοσιπέντε τουλάχιστον ανθρώπους. Οι συνθήκες κάτω από τις ψηλές θερμοκρασίες είναι αφόρητα άθλιες. Δώδεκα και δεκατέσσερις ώρες δουλειάς καθημερινά είναι η συνηθισμένη κατάσταση με μεροκάματα που για τους ειδικευμένους φτάνουν τα 7,6 δολάρια και τους ανειδίκευτους το πολύ τα 4 δολάρια. Ανεπίσημα οι αμοιβές είναι πολλές φορές χαμηλότερες ενώ δεν λείπουν οι καθυστερήσεις στις πληρωμές και άλλες αυθαιρεσίες. Για 200
χιλιάδες επιχειρήσεις το Εμιράτο διαθέτει μόνο 80 επιθεωρητές εργασίας!
Τον Σεπτέμβρη του 2005, 800 εργάτες διαδήλωσαν για πρώτη φορά θαρραλέα στους δρόμους του Ντουμπάι, ζητώντας καλύτερες αμοιβές και συνθήκες εργασίας. Από τότε οκτώ απεργίες καταγράφτηκαν στην περιοχή, ένδειξη μιας μαζικής εργατικής αφύπνισης. Σαν απάντηση το καθεστώς και οι εταιρίες ενέτειναν τα μέτρα καταπίεσης και άρχισαν το κυνηγητό των παράνομων εργατών, με προφανή σκοπό τον εκβιασμό. Αλλά όπως συνήθως γίνεται αυτό έφερε αντίθετα αποτελέσματα.
* Στις 22 του Μάρτη, 2500 εργάτες που δούλευαν στον πύργο «Burj Dubai» ξεσηκώθηκαν και κήρυξαν μια άγρια απεργία με αίτημα την αύξηση των μισθών και το σταμάτημα της κακομεταχείρισης από τους εργοδηγούς. Το πρώτο βράδυ της απεργίας απέκλεισαν τις προσβάσεις στο εργοστάσιο και επιτέθηκαν στα γραφεία της εργοδοσίας, σπάζοντας βιτρίνες και αυτοκίνητα και πυρπολώντας τα γραφεία της εργοδοσίας. Η νοτιοκορεάτικη Samsung Corporation και ο τοπικός υπεργολάβος της Naboodah Laing O’Rourke, ανακοίνωσαν ζημιές ύψους 1 εκ. δολαρίων και σταμάτησαν τις εργασίες για να ηρεμήσουν τα πνεύματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου