Οχι πολύ μακριά από το Κατμαντού, στα ανατολικά της μεγάλης κοιλάδας, μια ομάδα χωριών έχει παραδοθεί τα τελευταία χρόνια στους εμπόρους ανθρώπινων μελών. Τουλάχιστον ένας στους πέντε κατοίκους έχει πουλήσει ένα από τα νεφρά του, για να κερδίσει ένα μικρό αντίτιμο για την επιβίωση της οικογένειας του. Παρότι τυπικά παράνομο αυτό το εμπόριο ανθεί, κάτω από την εξουσία του αντιδραστικού Νεπαλέζικου καθεστώτος που έχει οδηγήσει την πλειοψηφία των κατοίκων της χώρας στην έσχατη εξαθλίωση και απόγνωση. Οι έμποροι που έρχονται από την πρωτεύουσα, διαλέγουν τους δοτές με κριτήριο την ηλικία και την ομάδα αίματος και τους στέλνουν στο Μαντράς της γειτονικής Ινδίας για την χειρουργική επέμβαση και την εξαγωγή. Η τιμή φτάνει τις 160.000 ρουπίες που αντιστοιχούν σε 2100 δολάρια, αλλά τις πιο πολλές φορές οι άτυχοι Νεπαλέζοι καταφέρνουν να πάρουν μόνο 1000 δολάρια από τους μεσίτες που συνήθως αθετούν την συμφωνία.
Οι δοτές μετά την επέμβαση αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα υγείας και ουσιαστικά αχρηστεύονται σε μια περιοχή όπου η αγροτική και κτηνοτροφική εργασία είναι σκληρή και δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις της καθημερινής εργασίας. Μπορεί τα χίλια δολάρια για τους φτωχούς Νεπαλέζους, που ζούνε με λιγότερο από ένα δολάριο την ημέρα, να είναι μεγάλο πόσο, γρήγορα όμως συνειδητοποιούν ότι αυτό δεν φτάνει για να αλλάξει την ζωή τους.
Στο Νεπάλ γενικά ανθεί ένα ιδιότυπο και ιστορικά κατοχυρωμένο από τους Αγγλους αποικιοκράτες εμπόριο ανθρώπων. Ακόμα και τώρα απεσταλμένοι του βρετανικού στρατού αναζητούν σκληροτράχηλους ορεσίβιους Γκούρκας για να τους στρατολογήσουν ενώ τελευταία πλήθος αμερικανικών και αραβικών επιχειρήσεων προσλαμβάνουν Νεπαλέζους για τις σκληρές και επικίνδυνες δουλειές στο Ιράκ και άλλες χώρες της Μέσης Ανατολής. Η κυβέρνηση και το βασιλικό καθεστώς υποστηρίζουν αυτό το εμπόριο σε αντίθεση με το ισχυρό αριστερό αντάρτικο που προσπαθεί να σταματήσει αυτήν την απάνθρωπη κατάσταση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου