Σακοπέι, Μινεσότα | Η Άμαζον και οι Σομαλοί εργάτες

Το στοίβαγμα και η διαλογή για να σταλεί για συσκευασία ένα εμπόρευμα είναι οι πιο απαιτητικές και σκληρές εργασίες σε κάθε αποθηκευτικό κέντρο διανομής προϊόντων της Άμαζον. Σε αυτό συμφωνούν σχεδόν όλοι όσοι έχουν δουλέψει εκεί. Όταν τα προϊόντα έρχονται στο κέντρο πρέπει πολύ γρήγορα, ακολουθώντας τους εξοντωτικούς ρυθμούς που υπαγορεύουν οι μηχανές εκφόρτωσης, να διαλεχτούν και να τοποθετηθούν σε καθορισμένα σημεία με την βοήθεια των πορτοκαλί ρομπότ που κινούν τις στήλες αποθήκευσης μέσα στον απέραντο χώρο. Όταν έρθει η παραγγελία το ίδιο γρήγορα ακολουθώντας την ταχύτητα των ταινιόδρομων, τα προϊόντα που αγοράστηκαν από τους καταναλωτές, πρέπει να μεταφερθούν από τα σημεία προσωρινής αποθήκευσης στο τμήμα της συσκευασίας και εκεί αφού τοποθετηθούν σε κουτιά, ασφαλιστούν και μαρκαριστούν να οδηγηθούν στο sortation centre, στο σημείο εξόδου και παράδοσης στους τελικούς μεταφορείς. Ο "picker" όπως αποκαλείται ο εργάτης που θα διαλέξει από την αυτοκινούμενη αποθηκευτική στήλη- ρομπότ το προϊόν για να το ανεβάσει στην ταινία μεταφοράς για το πακετάρισμα πρέπει να μην χάσει χρόνο! Όλα απαιτείται να γίνουν στην κυριολεξία μέσα σε δευτερόλεπτα. Τα περιθώρια είναι καθορισμένα για τα οποία οι προσωπάρχες της Άμαζον έχουν βάλει νόρμες που συνεχώς τις ανεβάζουν. «Πρέπει να προσπαθείς διαρκώς να νικήσεις τα μηχανήματα!» σχολίασε πρόσφατα ένας εργαζόμενος της εταιρίας. Σε κάθε τμήμα, οι εργαζόμενοι παρακολουθούνται ξεχωριστά για το ποσοστά που πιάνουν τα οποία εμφανίζονται με γραφήματα που ανάλογα με την ταχύτητα αλλάζουν χρώμα από το κόκκινο της αργοπορίας στο κίτρινο και στο πράσινο.

Χρονικές νόρμες και αριθμός λαθών είναι τα κριτήρια για την ανανέωση της σύμβασης εργασίας. Πριν τρία χρόνια η νόρμα στα κέντρα της Άμαζον στις ΗΠΑ ήταν κατά μέσο όρο 120 κομμάτια ανά ώρα. Σήμερα έχει φτάσει περίπου στα 280. Παλιότερα ήταν αποδεκτό ένα λάθος στα χίλια προϊόντα, τώρα αυτό το περιθώριο διπλασιάστηκε. Επιτρέπεται ένα λάθος πακετάρισμα στις δύο χιλιάδες διακόσιες παραγγελίες! Στην περίπτωση που γίνει ο εργαζόμενος πρέπει να διπλασιάσει τους ρυθμούς του για να πιάσει τον ημερήσιο στόχο. Με βάση τις νόρμες, μια παραγγελία πρέπει να εκτελεστεί και να πάει στο τελικό στάδιο κάθε δέκα, το πολύ είκοσι δευτερόλεπτα! Η Άμαζον στην πραγματικότητα έχει μεταφέρει την εργοστασιακή γραμμή παραγωγής και συναρμολόγησης στο λιανικό εμπόριο, επενδύοντας σε τεχνολογίες αυτοματισμού και μετατροπής των εργαζόμενων σε μέρη μιας αλυσίδας ταχύτητας. Με αυτόν τον τρόπο εκτίναξε προς τα πάνω τα ποσοστά παραγωγικότητας αφήνοντας πίσω τους μέσους όρους στον κλάδο του λιανεμπορίου. Σύμφωνα με εκτιμήσεις το 2016 η εταιρία για κύκλο εργασιών ύψους δέκα εκατομμυρίων δολαρίων πέτυχε να απασχολεί τους μισούς εργαζόμενους από όσους χρειάζονταν εκείνο τον καιρό ένας παραδοσιακός λιανοπωλητής για να πραγματοποιήσει τις ίδιες πωλήσεις.

Τα στελέχη της Άμαζον περηφανεύονται πως έχουν εγκαταστήσει σχεδόν διακόσιες χιλιάδες ρομποτικές μηχανές στις αποθήκες τους στις ΗΠΑ και στο εξωτερικό. Μερικές από αυτές έχουν πάρει και ονόματα όπως ο Πήγασος και ο Ξάνθους, ο τελευταίος ακούραστα μεταφέρει παλέτες. Παραδέχονται όμως σε κάθε ευκαιρία πως χρειάζονται τους ανθρώπους για να διαλέγουν τα διαφορετικά προϊόντα από τα ξεχωριστά σημεία των αποθηκών και να κάνουν τους συνδυασμούς που απαιτούν οι σύνθετες παραγγελίες. “Ανθρωποι και μηχανές δουλεύουν μαζί για να ολοκληρώσουν μια δουλειά» δήλωνε πριν λίγο καιρό ο υπεύθυνος ρομποτικής τεχνολογίας, παραλείποντας φυσικά να αναφέρει πως τα αφεντικά της Άμαζον αντιμετωπίζουν τους ανθρώπους σαν ρομπότ! Με αποτέλεσμα οι συνθήκες στις αποθήκες να είναι εφιαλτικές και να προξενούν στους εργαζόμενους συνεχή σωματικά και ψυχολογικά προβλήματα, τραυματισμούς, λιποθυμίες κλπ. Πρόσφατα αποκαλύφθηκαν σκληρές αντεργατικές πρακτικές οι οποίες περιορίζουν τα διαλείμματα και βάζουν εμπόδια στις σωματικές ανάγκες που οδηγούν πολλούς εργαζόμενους να πίνουν νερό με το σταγονόμετρο και να κινδυνεύουν με αφυδάτωση ενώ σε ένα τουλάχιστον κέντρο στις ΗΠΑ καταγράφτηκαν πολιτικές σε βάρος εγκύων γυναικών ή ασθενών με καρκίνο.

Κυνηγώντας με απληστία μερίδια αγοράς για να πολλαπλασιάσουν τα κέρδη τους τα αφεντικά της Άμαζον επιδιώκουν να φέρουν τις αποθήκες διανομής πιο κοντά στα αστικά κέντρα και να χρησιμοποιούν φτηνούς εργαζόμενους, ειδικά τις περιόδους των γιορτών και των εκπτωτικών ημερών. Μια τέτοια περίπτωση είναι το κέντρο στην Σακοπέι, μια δορυφορική πόλη στην Μινεάπολη της Μινεσότα. Εκεί σε μια έκταση ογδόντα χιλιάδων τετραγωνικών μέτρων, χίλιοι πεντακόσιοι εργαζόμενοι δουλεύουν νυχθημερόν για να ανταποκριθούν στις παραγγελίες. Το ένα τρίτο από αυτούς είναι Αφρικανοί μετανάστες και πρόσφυγες από την ανατολική Αφρική, κυρίως Σομαλοί που κατέφυγαν στις ΗΠΑ διωγμένοι από τον αιματηρό εμφύλιο. Οι προσωπάρχες της Αμαζόν αναζητώντας φθηνά εργατικά χέρια σε μια περιοχή με χαμηλή ανεργία στράφηκαν στην κοινότητα των Σομαλών μεταναστών. Δεν περίμεναν πως αυτοί, σύντομα, σε πείσμα κάθε πρόβλεψης θα κατάφερναν να συνδικαλιστούν με την παρότρυνση ενός ιδρύματος για τα δικαιώματα των μαύρων εργατών στην Μινεσότα που προέρχονται από την ανατολική Αφρική. Για δύο χρόνια σχεδόν οι Σομαλοί εργάτες και εργάτριες έκαναν διαβήματα, διαμαρτυρίες και στάσεις εργασίας ζητώντας βελτίωση των συνθηκών εργασίας. Αυτήν την φορά έγιναν πιο τολμηροί. Η απεργία που κήρυξαν την ημέρα της λεγόμενης Rrime Day, που φέτος τα αφεντικά της Άμαζον την μετέτρεψαν σε ένα εξαντλητικό διήμερο στις 15 και 16 Ιουλίου μπορεί να μην είχε μεγάλη επιτυχία αλλά ξανάφερε στην δημοσιότητα τα προβλήματα τους. Προκάλεσε ένα κύμα αλληλεγγύης ειδικά από εργαζόμενους της πολυεθνικής σε όλο τον κόσμο. Και έδειξε πως δίπλα τους αρκετοί Αμερικανοί εργάτες στάθηκαν ενωμένοι και με όρεξη να αγωνιστούν! Σε μια επιχείρηση που έχει την μεγαλύτερη συγκέντρωση μη συνδικαλισμένων εργατών στις ΗΠΑ, οι Σομαλοί έδειξαν τον δρόμο της συλλογικής διεκδίκησης!

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ένα παλιότερο άρθρο του Spencer Soper, με τίτλο “Στην αποθήκη της Amazon: Εργασιακές συνθήκες”: barikat.gr/content/stin-apothiki-tis-amazon-ergasiakes-synthikes