Γάζα | Η επιστροφή του άψυχου καϊκιού

Πρωινό της Δευτέρας 1 Ιουλίου. Οι σκηνές που αιχμαλώτισαν οι φωτογράφοι στο σημείο ελέγχου, στο πέρασμα Κέρεμ Σαλόμ στην νότια Γάζα κοντά στα σύνορα με την Αίγυπτο, δεν ήταν από τις συνηθισμένες. Μια πλατφόρμα που την έσερνε ένας τράκτορας, κουβαλούσε με δυσκολία από τα ελεγχόμενα από τους Ισραηλινούς εδάφη, ένα μεγάλο ξύλινο ψαροκάικο. Σε όλη τη διάρκεια της πολύωρης διαδρομής μέχρι την ακτή, το παράξενο φορτίο περνώντας μέσα από τους δρόμους του αποκλεισμένου θύλακα, έτυχε μαζικής υποδοχής από τους Παλαιστίνιους. Το δέκα επτά μέτρων μήκους σκαρί, βάρους εξήντα τόνων, ήταν το πρώτο και μεγαλύτερο ψαροκάικο που επέστρεψαν οι Ισραηλινοί στους ψαράδες της Γάζας, ύστερα από πρόσφατη δικαστική απόφαση. Εξαιτίας του μεγέθους και της έλλειψης μηχανών, αυτός ήταν ο μοναδικός τρόπος να γυρίσει πίσω. Τα σημαντικά έξοδα μεταφοράς αναγκάστηκε να τα αναλάβει ο ιδιοκτήτης του. Ο Αμπτέλ Μούτι αλ- Χάμπιλ περίμενε με αγωνία την ολοκλήρωση της επιστροφής. Το πολεμικό ναυτικό του Ισραήλ είχε κατασχέσει το σκάφος του τον Σεπτέμβριο του 2016, ανοικτά της Deir al Balah, στην κεντρική Γάζα. Εκείνη την ημέρα, οι Ισραηλινοί άνοιξαν πυρ, προξενώντας καταστροφές στο αλιευτικό, κατηγορώντας τον καπετάνιο πως παραβίασε την ζώνη των έξι ναυτικών μιλίων. Από τότε, εικοσιτέσσερις οικογένειες, οι περισσότερες συγγενικές έμειναν δίχως δουλειά και εισόδημα. Ο Αμπτέλ αλ-Χαμπίλ, που άρχισε να δουλεύει ψαράς από τα δεκαπέντε του δίπλα στον πατέρα του και υπήρξε πρόεδρος του αλιευτικού συνεταιρισμού της Γάζας, ξεκίνησε δικαστικό αγώνα με την συμπαράσταση οργανώσεων αλληλεγγύης, δυο παλαιστινιακών και μιας εβραϊκής. Πριν λίγο καιρό, το ανώτατο δικαστήριο των κατακτητών αναγκάστηκε να υποχωρήσει και διέταξε την επιστροφή εξήντα πέντε κατασχεθέντων αλιευτικών σκαφών. Το πρώτο που επέστρεψε ήταν το καΐκι του αλ –Χαμπίλ. Όπως και τα υπόλοιπα που γύρισαν μέσω θαλάσσης έτσι και αυτό, επιστράφηκαν δίχως τις μηχανές και τα δίχτυα τους! Ο αλ Χαμπίλ δήλωσε σε δημοσιογράφους που τον συνάντησαν στην ακτή δίπλα στο πληγωμένο καΐκι του πως είναι σαν να παίρνεις ένα πτώμα δίχως καρδιά!

Μόνο το πρώτο εξάμηνο του 2019, οι Ισραηλινοί επιτέθηκαν και πυροβόλησαν ψαράδες από την Γάζα περισσότερες από διακόσιες φορές! Σε αυτές τραυμάτισαν τουλάχιστον δεκαπέντε Παλαιστίνιους, συνέλαβαν τριάντα και κατέσχεσαν ένδεκα καΐκια και ψαρόβαρκες. Τα προηγούμενα χρόνια οι ψαράδες της Γάζας έχουν θρηνήσει αρκετές φορές νεκρούς από την εγκληματική δράση των κατακτητών. Το Ισραήλ στα πλαίσια της πολύχρονης ασφυκτικής πολιορκίας της λωρίδας, από στεριά, αέρα και θάλασσα, έχει χωρίσει αυθαίρετα τις ακτές σε τρεις τομείς επικαλούμενο λόγους ασφαλείας! Στον βορρά κοντά στις θεωρούμενες ισραηλινές ακτές επιτρέπει το ψάρεμα μόνο μέχρι τα έξι μίλια, στο κέντρο μέχρι τα δώδεκα και στις ακτές της Ράφα στον νότο μέχρι τα δεκαπέντε. Αυτά τα όρια είναι τα επίσημα αλλά ούτε και αυτά τα τηρεί το πολεμικό ναυτικό των Σιωνιστών. Ανάλογα με τις συνθήκες, αλλάζουν μονομερώς τα όρια, ενώ άλλες φορές επιβάλλουν ολοκληρωτικούς αποκλεισμούς για να τιμωρήσουν με αυτό τον τρόπο την παλαιστινιακή αντίσταση. Ακόμη και αυτή η κατάπτυστη και νεκρή πια συμφωνία του Όσλο πρόβλεπε πως οι παλαιστίνιοι ψαράδες θα έχουν πρόσβαση σε μια ζώνη είκοσι μιλίων, όριο που ποτέ οι Σιωνιστές δεν σεβάστηκαν. Από το ξέσπασμα, μάλιστα, της δεύτερης Ιντιφάντα το φθινόπωρο του 2000, οι Παλαιστίνιοι ψαράδες δεν κατάφεραν ποτέ να φτάσουν στα δεκαπέντε μίλια ενώ πολλές φορές, σε περιόδους έντασης, τους απαγορεύουν να ανοιχτούν πέρα από τα τρία μίλια!

Στις αρχές του περασμένου Απριλίου, στους ψαράδες της Γάζας γεννήθηκαν νέες ελπίδες. Ως μέρος της συμφωνίας ανακωχής που σύναψε το Ισραήλ με τη Χαμάς με την μεσολάβηση της Αιγύπτου, προβλεπόταν η επέκταση της αλιευτικής ζώνης στα δεκαπέντε μίλια. Έγινε το αντίθετο! Σφίγγοντας για άλλη μια φορά τη «θηλιά», το Ισραήλ στις 12 Ιουνίου ανακοίνωσε πλήρη ναυτικό αποκλεισμό, απαγορεύοντας στους Παλαιστίνιους ψαράδες την πρόσβαση στη θάλασσα. Αυτή τη φορά το πρόσχημα ήταν μερικά εμπρηστικά μπαλόνια που ταξίδεψε ο άνεμος σε χωράφια ισραηλινών εποίκων.

Οι αποκλεισμοί και το διαρκές κυνηγητό των σιωνιστών έχουν σαν αποτέλεσμα τη δραστική μείωση του αλιευτικού παραγωγικού τομέα της Γάζας, ο οποίος παλιότερα υπερκάλυπτε τις τοπικές ανάγκες και είχε εξαγωγικό προσανατολισμό στις αγορές της Δυτικής Όχθης και των Αραβικών χωρών. Σήμερα μόνο τέσσερις χιλιάδες Παλαιστίνιοι ασχολούνται επαγγελματικά με το ψάρεμα, οι περισσότεροι χρησιμοποιώντας τις παραδοσιακές ψαρόβαρκες, τις χασάκα. Οι απαγορεύσεις και η φτώχεια δεν τους επιτρέπουν να προμηθευτούν σύγχρονα μέσα και εξοπλισμό. Ο Αμπτέλ αλ-Χαμπίλ για να επισκευάσει το άψυχο καΐκι του και να το αρματώσει με νέες μηχανές θα χρειαστεί το λιγότερο πενήντα χιλιάδες αμερικάνικα δολάρια. Το ξέρει πως αυτό είναι πολύ δύσκολο εκτός των άλλων γιατί στη Γάζα δεν θα βρει τον απαιτούμενο εξοπλισμό. Το πιο πιθανό είναι να το βλέπει για καιρό παρατημένο στην ακτή να το τρώει ο ήλιος και η άμμος. Θύμα και αυτό της συνεχιζόμενης γενοκτονίας που διεξάγουν οι σιωνιστές ενάντια σε έναν ολόκληρο λαό, εμπρός στα μάτια της λεγόμενης διεθνούς κοινότητας.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ένα άρθρο στα αγγλικά για την καταστροφή του αλιευτικού τομέα της Γάζας www.btselem.org/gaza_strip/20170129_killing_the_fishing_sector.