Εν μέσω ενός πρωτοφανούς κύματος αγανάκτησης η τότε κυβέρνηση του προέδρου Πένια Νιέτο με παράδοση σε αιματοβαμμένες επιχειρήσεις καταστολής λαϊκών αγώνων, αναγκάστηκε να προχωρήσει σε έρευνες και συλλήψεις. Του δημάρχου της Ιγουάλα και της γυναίκας του, αστυνομικών και μελών της συμμορίας Guerreros Unidos, ισχυριζόμενη πως το έγκλημα διαπράχθηκε στα πλαίσια του πολέμου των ναρκοσυμμοριών με την συνδρομή διεφθαρμένων αξιωματούχων και πως τάχατες οι σπουδαστές θεωρήθηκαν μέλη αντίπαλης ομάδας! Με αυτήν την εκδοχή και μερικές βιαστικές ομολογίες έσπευσε να κλείσει την έρευνα τον Ιανουάριο του 2015, δίχως να έχουν επιβεβαιωθεί πολλά στοιχεία ανάμεσα τους και ο τόπος στον οποίο δολοφονήθηκαν και κάηκαν τα σώματα των σπουδαστών. Μέχρι σήμερα όλες οι αναλύσεις γενετικού υλικού σε οστά από χωματερές και παράνομους τάφους δεν βοήθησαν να ανακαλυφθεί ο τόπος και ο τρόπος της μαζικής δολοφονίας. Ακόμη και για την περίπτωση του Αλεξάντερ Μόρα Μπενάντσιο, για τον οποίο έγινε ταυτοποίηση από αυστριακό εργαστήριο, τα οστά του δεν έχουν παραδοθεί ακόμη στην οικογένεια του. Οι πρόσφατες αποκαλύψεις πως ορισμένες ομολογίες αποσπάστηκαν με την βία επιβεβαίωσαν αυτό που εξαρχής ήταν η κυρίαρχη πεποίθηση στο Μεξικό. Πως η ιστορική «αλήθεια» της κυβέρνησης ήταν κατασκευασμένη για να κρυφθούν οι ευθύνες του κράτους και του στρατού στην μαζική δολοφονία. Γιατί οι περισσότεροι είναι σίγουροι πως οι 43 τιμωρήθηκαν επειδή ήταν δραστήρια μέλη του κινήματος της ανυπάκουης φίλο-κομμουνιστικής αγροτικής σχολής συμμετέχοντας σε ενοχλητικές δράσεις ενάντια στις τοπικές κρατικές αρχές. Είναι αξιοσημείωτο πως το κυβερνητικό σενάριο αμφισβήτησε ακόμη και η Παναμερικανική Επιτροπή για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα του ΟΗΕ.
Από την μεγάλη σφαγή των φοιτητών το 1968, είχε να ταρακουνηθεί σε τέτοιο βάθος και έκταση η μεξικάνικη κοινωνία, παρά το πολύχρονο εθισμό της σε μαζικές δολοφονίες με δράστες κυρίως ναρκοσυμμορίες. Σε αυτά τα πέντε χρόνια που μεσολάβησαν από τον Σεπτέμβριο του 2014, ένα μεγάλο πολιτικό και πολιτιστικό κίνημα καταγγελίας της κρατικής τρομοκρατίας, της διαπλοκής της με το κοινό έγκλημα αλλά και των αντικοινωνικών κυβερνητικών πολιτικών σάρωσε όλο το Μεξικό με επίκεντρο την τύχη των 43 νεαρών. Επιτροπές αγώνα, διαδηλώσεις και συγκεντρώσεις, καταλήψεις, συναυλίες, εκθέσεις ζωγραφικής,θεατρικές παραστάσεις, τραγούδια και ντοκιμαντέρ, μια εντυπωσιακή μαζική λαϊκή αφύπνιση με επικεφαλής τους νέους επιμένει να διατρέχει τις φλέβες της λατινοαμερικάνικης χώρας. Η ιστορικών διαστάσεων εκλογική συντριβή του Θεσμικού Επαναστατικού Κόμματος το 2018 και η ανάδειξη του αυτοπροβαλλόμενου ως αριστερού Ομπραδόρ με το εντυπωσιακό 53% επηρεάστηκε ως ένα βαθμό από αυτό το κίνημα. Ο AMLO ο οποίος εκμεταλλεύτηκε επιδέξια την ελπίδες των Μεξικανών για κοινωνική δικαιοσύνη, ξαναρχίνησε τις έρευνες, φωτογραφήθηκε πολλές φορές αγκαλιά με τους γονείς των σπουδαστών, μοίρασε υποσχέσεις και επικηρύξεις αλλά μέχρι τώρα δεν έκανε τίποτε στην πράξη. Ο υπουργός που ανέλαβε την υπόθεση στην φετινή επέτειο δήλωσε αφοπλιστικά πως η μόνη αλήθεια που ξέρουμε είναι πως δεν ξέρουμε τίποτε!
Στην γλώσσα Ναχουάτλ, Ayiotzi είναι η χελώνα και Αγιοτσινάπα, ο τόπος των χελωνών. Γι αυτό η χελώνα βρίσκεται στο έμβλημα της σχολής και των αθλητικών ομάδων της. Όσα από τα αγροτικά κολλέγια, κληρονομιά της μεξικάνικης επανάστασης, έχουν επιβιώσει βρίσκονται στο στόχαστρο του καθεστώτος. Ιδιαίτερα αυτό της Αγιοτσινάπα που αποτελεί προπύργιο επαναστατικών ιδεών. Η κυβέρνηση του Πένια Νιέτο προσπάθησε να το συκοφαντήσει υπονοώντας πως οι σπουδαστές είχαν σχέση με το οργανωμένο έγκλημα ή με τις ένοπλες κομμουνιστικές ομάδες που έχουν παράδοση στην Γκερέρο. Ο φόβος ύστερα από την τραγική περιπέτεια των 43 μαζί με την συκοφαντία επέδρασαν προσωρινά. Ανάμεσα στο 2015 και στο 2017 οι εγγραφές έπεσαν στο μισό και δεν ξεπέρασαν τις διακόσιες την χρονιά. Η κατάσταση άρχισε να αλλάζει από πέρσι, φέτος τον Αύγουστο οι αιτήσεις έφτασαν τις οκτακόσιες, αριθμός –ρεκόρ τα τελευταία χρόνια και η σχολή συνεχίζει στον δρόμο που χάραξαν οι παλιές γενιές, πιο άφοβα από ποτέ. Σύμφωνα με τον μύθο του Αισώπου η χελώνα αν και αργοπορούσε νίκησε με την επίμονη προσπάθεια της. Πολλοί στο Μεξικό είναι σίγουροι πως οι 43 νεαροί της Αγιοτσινάπα που έχουν γίνει πανεθνικό σύμβολο, με την αποφασιστικότητα, τον επίμονο αγώνα των λαϊκών κινημάτων και την αλληλεγγύη έστω και αργά θα έρθει η ώρα που θα δικαιωθούν!
ΓΝΩΡΙΣΤΕ την σχολή και τα γεγονότα μέσα από την ιστοσελίδα https://www.facebook.com/Normal.Ayotzinapa.Gro/?eid=ARBouTeMHcUdaFZWMdkioOLYfnFMDb0kmEns2bSGlxII71_TvEfIyAC-pKygh-psmXKFu6zyacX0qL4g
ΑΚΟΥΣΤΕ τον Miguel Ángel Carrillo Figueroa να τραγουδά το εμβληματικό πλέον τραγούδι «Είμαι πλέον ο αριθμός 43!» που έχει γίνει κάτι σαν ο ύμνος της σχολής της Αγιοτσινάπα:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου