Σκούρο κόκκινο. Και μετά μαύρο. Τρίτη 16 Φεβρουαρίου απόγευμα, οι κεντρικοί δρόμοι της Βαρκελώνης ξεχειλίζουν από οργή. Το πρωί η αστυνομία είχε συλλάβει τον κομμουνιστή ράπερ Πάμπλο Χασέλ, εισβάλοντας στο πανεπιστήμιο της Λέριντα. Οδός Αουγκούστα. Στο τμήμα της που ορίζεται ανάμεσα στην Αβινγκούντα Ντιαγκονάλ και στην Τραβεσέρα ντε Γκράσια. Η μεγάλη συγκέντρωση διαμαρτυρίας, που ξεκίνησε στην Πλάτσα ντε Λεσέψ στις επτά, εξελίχθηκε σε μια νεαρή διαδήλωση με κατεύθυνση τον αστυνομικό σταθμό στην οδό Μπος. Οι διαδηλωτές στριμώχτηκαν από τους αφηνιασμένους της Μόσος ντ' Εσκουάντρα. Των ειδικών δυνάμεων της καταλανικής αστυνομίας. Στήθηκαν μερικά βιαστικά οδοφράγματα. Οι πυκνές γραμμές από αστυνομικές δυνάμεις έκαναν απανωτές επιθέσεις. Οι Μόσος έριχναν δακρυγόνα και πυροβολούσαν με πλαστικές σφαίρες. Γύρω στις οκτώμισι, μια δεκαεννιάχρονη διαδηλώτρια βρέθηκε στο πεζοδρόμιο με το πρόσωπο βουτηγμένο στο αίμα. Η ομάδα άμεσης ιατρικής βοήθειας που έφτασε πίστεψε πως το τραύμα στο μάτι είναι επιπόλαιο. Όταν διακομίστηκε στο νοσοκομείο, οι γιατροί διαπίστωσαν πως ο λοβός είχε καταστραφεί. Η νεαρή κοπέλα έχασε το ένα μάτι της! Στα ισπανικά Μέσα το όνομα δεν δημοσιεύθηκε. Η οικογένειά της ζήτησε να γίνει σεβαστή η δύσκολη κατάσταση που αντιμετωπίζει. Η εικόνα της τραυματισμένης διαδηλώτριας ταξίδεψε σε όλο τον κόσμο. Στην Ισπανία, και ιδιαίτερα στην Καταλονία, προξένησε μεγάλη αγανάκτηση. Ο αστυνομικός επιθεωρητής Μολινέρο παραδέχτηκε πως στις δυο ημέρες των διαδηλώσεων οι Μόσος έριξαν τουλάχιστον 420 πλαστικές σφαίρες. Για επικοινωνιακούς λόγους η καταλανική αστυνομία εξέφρασε την λύπη της, εκπρόσωποι της επισκέφθηκαν την τραυματισμένη στο νοσοκομείο και διατάχθηκε έρευνα για να διαπιστωθεί αν αυτοί που πυροβολούσαν τήρησαν τα πρωτόκολλα! Η υποκρισία σε απόλυτο βαθμό. Αυτόπτες μάρτυρες διαβεβαίωσαν πως οι αστυνομικοί πυροβολούσαν σκοπεύοντας στο πάνω μέρος του σώματος και στο κεφάλι και βίντεο που κυκλοφόρησαν κατέγραψαν και στις δύο ημέρες των έντονων διαμαρτυριών την πολύ σκληρή αστυνομική βία. Ακόμη και πρώην στελέχη των αστυνομικών υπηρεσιών, με ειδικότητα στην αντιμετώπιση πλήθους, κατήγγειλαν πως τουλάχιστον σε μια περίπτωση οι Μόσος, χρησιμοποιώντας οχήματα, εγκλώβισαν μια ολόκληρη διαδήλωση δίχως να δίνουν την απαραίτητη οδό διαφυγής, ρισκάροντας έτσι να υπάρξουν θύματα από ποδοπάτημα.
Το 2014, ύστερα από την κατακραυγή για τους σοβαρούς τραυματισμούς και την τύφλωση διαδηλωτών, οι αρχές της Καταλονίας απαγόρευσαν την χρήση σφαιρών από καουτσούκ. Εμβληματικές περιπτώσεις η Εστέρ Κιντάνα, που έχασε το μάτι της από πλαστική σφαίρα σε πορεία στη Βαρκελώνη στις 14 Νοεμβρίου του 2012, και ο Ροχέρ Εσπανιόλ, ο οποίος παρά την απαγόρευση κτυπήθηκε από λαστιχένια σφαίρα τον Οκτώβριο του 2017. Με το επιχείρημα πως οι σφαίρες από καουτσούκ αναπηδούν και μπορεί να πάνε σε ανεπιθύμητη κατεύθυνση, τα όπλα των Μόσος «γεμίζουν» από τότε με σφαίρες από συμπιεσμένο αφρό, οι οποίες δεν κάνουν γκελ. Τραυματίζουν όμως το ίδιο σοβαρά αν κτυπήσουν σε ζωτικό σημείο του σώματος και προξενούν ανεπανόρθωτη καταστροφή αν πετύχουν τα μάτια, όπως στην περίπτωση της νεαρής κοπέλας.
Στην Ισπανία, η χρήση πλαστικών σφαιρών σε λαϊκές διαδηλώσεις έχει μια μακρά δολοφονική ιστορία. Από το 1976 έχουν σκοτωθεί 23 άνθρωποι και τραυματιστεί σοβαρά, κυρίως στα μάτια, στα γεννητικά όργανα και άλλα σημεία, 44. Στους νεκρούς συγκαταλέγονται και οι δεκαπέντε μετανάστες που πνίγηκαν στην παραλία Ελ Ταραχάλ, δίπλα στον ισπανικό θύλακα της Θέουτα στο Μαρόκο. Ήταν Φλεβάρης του 2014, όταν οι Ισπανοί συνοριοφύλακες έριξαν εκατοντάδες πλαστικές σφαίρες σε απελπισμένους ανθρώπους που κολυμπούσαν προσπαθώντας να πατήσουν ισπανικό έδαφος. Η τραγωδία της Ταραχάλ έμεινε ατιμώρητη και η υπόθεση μπήκε στο αρχείο το προηγούμενο καλοκαίρι. Στην χώρα των Βάσκων και στην Καταλονία, οι σφαίρες από καουτσούκ αντικαταστάθηκαν με τις σφαίρες αφρού για να καταλαγιάσει η κατακραυγή από τα σοβαρά περιστατικά τραυματισμών. Στην Καταλονία ήταν η περίπτωση της Εστέρ Κιντάνα και στην Χώρα των Βάσκων ο θάνατος του φίλαθλου Ινίγο Καμπάκας στο Μπιλμπάο την ίδια χρονιά, το 2012, που οδήγησαν στην απαγόρευση. Όχι τυχαία σε περιοχές που η εξουσία του ισπανικού κράτους αντιμετωπίζει συνεχή και σοβαρή αμφισβήτηση. Όμως η αστυνομική βία δεν σταμάτησε ως τα σήμερα να προξενεί θύματα και να αποτελεί τον κυρίαρχο τρόπο αντιμετώπισης των λαϊκών αντιστάσεων.
Όπως παντού στον κόσμο, και στην Ισπανία η πανδημία αποτέλεσε ευκαιρία για το αστικό κράτος να θωρακιστεί περισσότερο, να προχωρήσει σε νομοθετικές αλλαγές και να επιβάλλει απαγορεύσεις και καταστολή στους δρόμους. Η περίπτωση του Πάμπλο Χασέλ, που φυλακίστηκε για τις απόψεις και τα τραγούδια του ενάντια στην ισπανική μοναρχία, ήταν μια σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι της συσσωρευμένης οργής, ιδιαίτερα ανάμεσα στην νεολαία και πιο πολύ ανάμεσα στους Καταλανούς νέους. Για αυτό για πολλές ημέρες, πριν και μετά την σύλληψή του, οι δρόμοι της Βαρκελώνης, της Βαλένθια αλλά και της Μαδρίτης και άλλων πόλεων γέμισαν οργή και πήραν φωτιά. Η ισπανική κρίση, που διαπερνά εδώ και καιρό από την κορυφή μέχρι τα κάτω την χώρα, έχει ρίξει στην ανυποληψία την μοναρχία, αποκαλύπτει τα αδιέξοδα της ρεφορμιστικής κυβερνητικής αριστεράς και ενισχύει ξανά τις φυγόκεντρες τάσεις, έχει μέλλον. Και όπως έγραψε εύστοχα ο Γιώργος Μητραλιάς, «…δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο ράπερ Πάμπλο Χασέλ δείχνει να εμπνέει και να έχει τέτοια απήχηση επειδή τα λόγια και οι πράξεις του είναι γειωμένες στην πραγματικότητα, επειδή αναφέρονται σε αληθινά προβλήματα και διλήμματα που στοιχειώνουν την ισπανική κοινωνία στη σημερινή ώρα της αλήθειας της».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ένα χρονικό των θανάτων και των τραυματισμών, www.elsaltodiario.com/balas-de-goma/cronologia-balas-de-goma-al-menos-35-heridos-graves-y-23-fallecidos
ΕΠΙΣΚΕΦΘΕΙΤΕ την πλατφόρμα που είναι αφιερωμένη στην υπόθεση της Κιντάνα και στο αγώνα για την απαγόρευση των πλαστικών σφαιρών, ojocontuojo.wordpress.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου