Φιέστα και μαγεία, από την μια πλευρά. Με ρίζες στις παγανιστικές τελετουργίες οι φωτιές του Σαν Χουάν το βράδυ στις 23 προς 24 Ιουνίου είναι έθιμο εξαπλωμένο στην Ισπανία και σε όλο τον καθολικό κόσμο. Για τον εορτασμό της Ημέρας του Σαν Χουάν, οι Ισπανοί ανάβουν φωτιές στις πλατείες πόλεων και χωριών. Συγκεντρώνουν φρεσκοκομμένα ξύλα, παλιά έπιπλα και δημιουργούν κατασκευές με συμβολισμούς. Σε αρκετές περιοχές υπάρχει η συνήθεια να πηδούν πάνω από τις φλόγες και σε μερικές, όπως στο Σαν Πέδρο Μανρίκε, στην Σόρια της Καστίλλης περπατούν στα κάρβουνα της βελανιδιάς. Η μέρα η οποία έχει συνδεθεί στα χριστιανικά χρόνια με την γέννηση του Αγίου Ιωάννη του Βαπτιστή μεταφέρει το προαιώνιο έθιμο της γιορτής του θερινού ηλιοστασίου στο βόρειο ημισφαίριο, στην κορύφωση της γεωργικής συγκομιδής.
Προσμονή και αγωνία. Η Ελένα Φερνάντες Τρεβίνιο δεν έκρυβε την χαρά και την ανυπομονησία της. Ύστερα από δύο διαδοχικές ακυρώσεις εξαιτίας της πανδημίας, φέτος στην Μελίγια θα γιορτάζονταν όπως απαιτούν τα έθιμα η μέρα του Σαν Χουάν. Θα άναβε και πάλι η φωτιά την παραμονή και η πόλη θα γιόρταζε τη μικρότερη νύχτα του χρόνου. Έχοντας τον βαρύγδουπο τίτλο της Υπουργού Πολιτισμού, Παιδείας, Ισότητας και Εορτασμών (! ) της τοπικής κυβέρνησης της αυτόνομης πόλης, ήταν αυτονόητο πως η ευθύνη για την οργάνωση της φιέστας έπεφτε στις δικές της πλάτες. Γεγονός που διόλου δεν την στεναχωρούσε. Αντίθετα. Όλο αυτόν τον καιρό ήταν ενθουσιασμένη που θα προβαλλόταν η Μελίγια ως τουριστικός προορισμός αλλά και η ίδια θα βρισκόταν στο επίκεντρο της δημοσιότητας. Στέλεχος του PSOE, δηλαδή του Σοσιαλιστικού κόμματος του πρωθυπουργού Πέδρο Σάντσεθ που συγκυβερνά στην Ισπανία, η Τρεβίνιο είναι ένα από τα τρία στελέχη του που έχουν υπουργεία στην τοπική κυβέρνηση του ισπανικού θύλακα στο έδαφος της βόρειας Αφρικής.
Στην παραλία του Σαν Λορέντζο ένα τεράστιο χρωματιστό γλυπτό από ξύλο, γύψο και χαρτόνι άρχισε να κατασκευάζεται για να καεί τα μεσάνυχτα. Μια φιγούρα από ένα μεγάλο απειλητικό σκουλήκι να μάχεται μια τοξοβόλο θεότητα επάνω σε μια βιβλιοθήκη! Για τους ευφάνταστους εμπνευστές, η σύνθεση απεικόνιζε τον αγώνα της επιστήμης ενάντια στο χάος! Η υπουργός παρουσίασε με υπερηφάνεια την κατασκευή αποκαλύπτοντας τις λεπτομέρειες της φιέστας. Πυροτεχνήματα, χοροί και μουσικές αλλά και μέτρα ασφαλείας για να μην ξεφύγει η φωτιά από τον άνεμο. Όλα τα είχε σκεφτεί η δραστήρια υπουργός ! Μέχρι και τους θεατές με ειδικές ανάγκες που θα πήγαιναν στην τελετή, για να προστατευτούν από τους δυνατούς ήχους. Όταν φωτίστηκε ο σκοτεινός ουρανός πάνω από την Μελίγια με κόκκινες μικρές εκρήξεις, υψώθηκε η φωτιά μετατρέποντας σε παρανάλωμα το τεράστιο γλυπτό και επικράτησε ευθυμία στο πλήθος η Ελένα Φερνάντες Τρεβίνιο ήταν τρισευτυχισμένη. Την επόμενη ημέρα στα σίγουρα θα είχε την τιμητική της στα μέσα ενημέρωσης ! Όλα είχαν πάει σύμφωνα με τα σχέδια της. Όλα ; Όχι ακριβώς.
El salto del "viernes negro". To άλμα της Μαύρης Παρασκευής! Έτσι ονόμασαν την μαζική προσπάθεια εισόδου τα τοπικά Μέσα στην Μελίγια. Δεν είναι η πρώτη φορά στα τελευταία χρόνια που επιχειρείται ένα μαζικό σάλτο στον φράκτη από τους Αφρικανούς που συρρέουν στις μεσογειακές ακτές του Μαρόκου αναζητώντας τρόπους να ταξιδέψουν χωρίς χαρτιά στην Ευρώπη μέσω κυρίως της Ισπανίας. Κάτι ανάλογο έγινε τον Μάιο του 2014 και σε μικρότερη κλίμακα άλλες φορές. Η διαφορά με όσα έγιναν τώρα είναι η δολοφονική βαρβαρότητα που επιδείχθηκε από τις μαροκινές και ισπανικές αρχές. Μόλις ένα χρόνο νωρίτερα η ισπανική κυβέρνηση είχε κατηγορήσει τους Μαροκινούς πως κάνουν τα στραβά μάτια στις προσπάθειες των μεταναστών να περάσουν. Ήταν τότε που για μια ακόμη φορά οι απελπισμένοι μετανάστες είχαν γίνει διπλωματικό εργαλείο. Τι μεσολάβησε και άλλαξε η αντιμετώπιση;
Το ισπανικό κράτος αγόρασε την σκληρότητα των Μαροκινών με σκοπό την αποτροπή των Αφρικανών μεταναστών δίνοντας την συνηγορία του στο σχέδιο της υποτιθέμενης αυτονομίας της Δυτικής Σαχάρας που σκαρφίστηκε το Ραμπάτ για να διαιωνίσει την κυριαρχία του. Δηλαδή η αναγνώριση της μαροκινής αποικιακής κατάκτησης της χώρας των Σαχράουι, την οποία αρνιόταν από το 1975 η Μαδρίτη. Την Αραβική Λαϊκή Δημοκρατία της Σαχάρας που ανακήρυξε το απελευθερωτικό κίνημα Πολισάριο υποστηρίζει η γειτονική Αλγερία και αναγνωρίζουν γύρω στα 40 κράτη. Η στροφή της Ισπανικής πολιτικής, η οποία πλησίασε τις αμερικάνικες θέσεις, δεν έγινε δίχως εσωτερικές αναταράξεις στον κυβερνητικό συνασπισμό. Και για να διαλυθεί κάθε αμφιβολία για την μεγάλη συναλλαγή που προηγήθηκε ο ίδιος ο Σάντσεθ από τη πρώτη στιγμή που έγινε γνωστή η σφαγή έσπευσε να συγχαρεί τις μαροκινές αρχές. Αντιμετώπισαν – δήλωσε με θράσος - μια καλά οργανωμένη, βίαιη επίθεση στην εδαφική μας ακεραιότητα από μαφίες διακίνησης μεταναστών ! Η πραγματικότητα βέβαια είναι εντελώς διαφορετική και διαψεύδει τον δήθεν προοδευτικό Ισπανό πρωθυπουργό. Οι δύστυχοι Αφρικανοί από την ώρα που αποκαταστάθηκαν οι σχέσεις Ισπανίας – Μαρόκου αντιμετωπίζουν τις επιχειρήσεις “σκούπα” των Μαροκινών οι οποίοι καταστρέφουν τους καταυλισμούς τους και τους αναγκάζουν να γυρίσουν στις πατρίδες τους. Μέσα στην απόγνωση οδηγούνται στην αυτοκτονική προσπάθεια να περάσουν τον φράκτη με τραγικά αποτελέσματα.
Η Αφρική είναι η ήπειρος με τον πιο νεαρό πληθυσμό. Σύμφωνα με εκτιμήσεις του ΟΗΕ ο πληθυσμός της το 2050 θα φτάσει τα 2,5 δισεκατομμύρια. Ένας εκρηκτικός συνδυασμός απίστευτων κοινωνικών ανισοτήτων, ιμπεριαλιστικής λεηλασίας, εξαγοράς των τοπικών διεφθαρμένων ελίτ και πληθυσμιακής αύξησης, ιδιαίτερα στην υποσαχάρια ζώνη, την έχει καταστήσει πρωταγωνίστρια στις μεταναστευτικές μετακινήσεις. Κύριος προορισμός η Ευρώπη. Η Ισπανία και η Ευρωπαϊκή Ένωση για να αναχαιτίσουν τα κύματα των απελπισμένων Αφρικανών έχουν υπογράψει συμφωνίες με την Λιβύη και την Τυνησία, έχουν στείλει συνοριακούς φύλακες στην Σενεγάλη και αλλού για να εμποδίσουν τα ταξίδια προς τα Κανάρια νησιά και χρηματοδοτούν στρατόπεδα κράτησης σε κράτη της βόρειας Αφρικής. Υποκρισία, βαρβαρότητα με στόχο την αποτροπή αλλά και εγγυημένη μακροπρόθεσμα αποτυχία συνθέτουν αυτήν την πολιτική. Όσο η φτώχεια και η υπανάπτυξη θα κυριαρχούν στην μαύρη ήπειρο οι απελπισμένοι θα γίνονται περισσότεροι και κανένας φράκτης όσο δολοφονικός και αν είναι δεν θα μπορεί να τους σταματήσει.
Αδιαφορία και κλειστά μάτια μέχρι...τύφλωσης ! Η Μελίγια έγινε πρώτη είδηση στα διεθνή ΜΜΕ όχι για την φωτισμένη νύχτα του Σαν Χουάν αλλά για το ματωμένο πρωινό στα όρια του φράκτη που την περιβάλλει. Η κυρία Ελένα Φερνάντες Τρεβίνιο δεν βρήκε ούτε μια λέξη συμπάθειας. Από όσα προδίδει ο λογαριασμός της στο facebook, όχι μόνο δεν πτοήθηκε αλλά συνέχισε την δραστηριότητα της για την ανάπτυξη του πολιτισμού ! Αντίθετα στην Ισπανία, στο Μαρόκο και σε πολλά σημεία του κόσμου η αγανάκτηση για την βαρβαρότητα εκφράστηκε με διαδηλώσεις και διαμαρτυρίες μπροστά σε ισπανικά και μαροκινά προξενεία. Οργανώσεις ανθρώπινων δικαιωμάτων επιμένουν να ζητούν απόδοση ευθυνών για τις δολοφονίες. Αφηγήσεις βαριά κακοποιημένων μεταναστών που κρύβονται σε μαροκινές πόλεις συγκλονίζουν. Όπως ήταν αναμενόμενο η “πολιτισμένη” Δύση για μια ακόμη φορά, ύστερα από τις πρώτες εικόνες, απέστρεψε το βλέμμα της, έκανε πως δεν είδε και προσπάθησε να υποβαθμίσει τα γεγονότα. Θεωρώντας πως με αυτόν τον τρόπο θα ξεφύγει από τις βαριές ευθύνες της. Μάταια !
Πηγές και προτάσεις
ΕΠΙΣΚΕΦΤΕΙΤΕ τον λογαριασμό της υπουργού www.facebook.com/elena.fernandeztrevino και δύο τοπικά Μέσα της Μελίγια, elalminardemelilla.com και elfarodemelilla.es
ΔΙΑΒΑΣΤΕ μια συνέντευξη ενός κακοποιημένου Σουδανού μετανάστη, που πήρε μέρος στο σάλτο, από μια φτωχογειτονιά στο Ραμπάτ, elfarodemelilla.es/las-heridas-sin-curar-de-la-valla-de-melilla-sanan-en-diez-metros-cuadrados
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ένα άρθρο της Lucile Daumas, vientosur.info/la-masacre-de-melilla και ένα άρθρο στο ισπανόφωνο Jacobin, jacobinlat.com/2022/07/03/la-masacre-de-melilla/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου