Νόμπελ Ειρήνης 2010 –Κίνα Ο σύντροφος Ζάο και ο κύριος Λιου

 

Ο Ζάο Ντογκμίν είχε όλες τις προδιαγραφές, ώστε να γίνει ένα επιφανές στέλεχος της σύγχρονης κινέζικης ελίτ. Ο πατέρας του, μέλος του κόμματος εδώ και εξήντα χρόνια, φρόντισε να τον σπουδάσει δικηγόρο και ο ίδιος μπήκε από νεαρός στις τάξεις του Κομμουνιστικού Κόμματος, φοιτώντας στην κομματική σχολή της περιοχής του. Η ζωή όμως τα έφερε διαφορετικά, με εκείνο τον τρόπο που μόνο αυτή ξέρει το πώς και το γιατί. Για χρόνια άμισθος εθελοντής, νομικός υπερασπιστής εργατών και συνδικάτων στην επαρχία Shaanxi, προσπαθούσε να βοηθήσει τους ανίσχυρους να πάρουν σύνταξη, να διεκδικήσουν αποζημιώσεις και παροχές και να αντιμετωπίσουν τις σκληρές αποφάσεις των διευθυντών των εργοστασίων. Παράλληλα έγινε η ψυχή, της Ομάδας Μελέτης της σκέψης του Μάο-Τσετούγκ στην Ξιάν, την πρωτεύουσα της επαρχίας. Αυτά μέχρι την άνοιξη του 2009, όταν σε συνεργασία με εκατοντάδες πρωτοπόρους εργάτες στο Shaanxi, συμμετείχε ενεργά στην δημιουργία μιας επιτροπής για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των εργαζόμενων. Ο Ζάο ανέλαβε την νομική υποστήριξη και την συγγραφή των καταγγελιών προς τις κομματικές και κρατικές αρχές, ενέργειες που θα ήταν περιττές αν το επίσημο συνδικάτο έκανε σωστά την δουλειά του. Τον Ιούνιο του 2009, συνέταξε μια καταγγελία για λογαριασμό 160 εργατών από 10 επιχειρήσεις με θέμα τις παράνομες απολύσεις και την ιδιωτικοποίηση έναντι πινακίου φακής τριών εστιατορίων του κρατικού οργανισμού τουρισμού του Shaanxi και στις αρχές του Αυγούστου έστειλε μια επιστολή προς την Κεντρική Επιτροπή του ΚΚ Κίνας και άλλες κρατικές αρχές, με ανάλογο περιεχόμενο. Οι κινήσεις αυτές θεωρήθηκαν πρόκληση για το κρατικό συνδικάτο και ο Ζάο συνελήφθηκε στις 19 του Αυγούστου με την κατηγορία της διατάραξης της δημόσιας ασφάλειας. Από τότε ο Ζάο βρίσκεται φυλακισμένος ενώ το φετινό Οκτώβρη καταδικάστηκε από Λαϊκό Δικαστήριο σε τρία χρόνια φυλάκιση. Παρά το γεγονός πως υπήρξε ένα μεγάλο κύμα συμπαράστασης στο εσωτερικό της χώρας και παραγνωρίζοντας πως τα δύο μικρά παιδιά του έχουν μείνει στην ουσία ορφανά, μιας και στο διάστημα της προφυλάκισης του Ζάο, πέθανε η γυναίκα του, στην κηδεία της οποίας μάλιστα δεν του επέτρεψαν να πάει.

Λόφοι Νιγιαμγκίρι-Ορίσα Ποιός έσωσε το ιερό βουνό;

Διαμέσου των μικρών κενών που αφήνουν οι πυκνές φυλλωσιές των αιωνόβιων δένδρων, η εικόνα στην πεδιάδα, εκεί όπου τελειώνουν οι ρίζες των λόφων Νιγιαμγκίρι, στην ανατολική Ορίσα, συνεχίζει να υπενθυμίζει την διαρκή απειλή. Στον επίπεδο ορίζοντα γυαλίζουν από χιλιόμετρα μακριά οι εγκαταστάσεις του εργοστασίου αλουμίνας της πολυεθνικής Βεντάντα και χάσκουν απειλητικά οι τεράστιες δεξαμενές καθαρισμού του μεταλλεύματος . Ένας καθεδρικός ναός θανάτου, που οι ιδιοκτήτες του προσπάθησαν να επεκτείνουν με την δημιουργία μεταλλείου στο διπλανό βουνό. Το Νιγιαμγκίρι ορθώνεται όχι πάνω από τα χίλια πεντακόσια μέτρα, καταλαμβάνοντας μια έκταση διακοσίων πενήντα τετραγωνικών χιλιόμετρων, με πυκνότητα πάνω από χίλια δένδρα μέσο όρο ανά στρέμμα και μοναδική βιο-ποικιλότητα. Οι μουσώνες που ξεσπάνε πάνω στο βουνό αλλά και τα υπόγεια νερά δεν είναι μόνο η πηγή του Navagali και του Vamsadhara, των δυο από τους μεγάλους ποταμούς στην Ορίσα αλλά και όλης της ζωής στις πλαγιές. Όσοι επισκέφτηκαν το Νιγιαμγκίρι κατάλαβαν από την πρώτη στιγμή γιατί οι άνθρωποι που το κατοικούν από αιώνες, το θεωρούν ιερό βουνό. Στα διακόσια περίπου χωριά που κρύβει μέσα στα δάση του το Νιγιαμγκίρι, κατοικούν αυτόχθονες Αντιβάσι, της φυλής Κοντ, από τους οποίους οι Ντόγκρια Κοντ ή αλλιώς οι Τζάρνια , δηλαδή οι άνθρωποι των υδάτινων ρευμάτων ξεπερνούν τις οκτώ χιλιάδες. Για αιώνες οι άνθρωποι εδώ έχουν πετύχει μια αρμονική συμβίωση με το βουνό, τα δάση, και τα ζώα, καλλιεργούν δίχως να καταστρέφουν και αποτελούν τους στρατιώτες των θεών που κρύβονται στις κορυφές.