Η λεωφόρος Prestes Maia στο Σάο Πάουλο είναι αφιερωμένη στον πιο γνωστό δήμαρχο της πόλης στις δεκαετίες του τριάντα και του σαράντα, τον Francisco Prestes Maia υπεύθυνο για την πολεοδομική διαμόρφωση του, που σήμερα βέβαια έχει εξελιχτεί σε μια από τις μεγαπόλεις- τέρατα του κόσμου. Από το όνομα της λεωφόρου πήρε το όνομα και το κτίριο των είκοσιδύο ορόφων που στέκεται στο νούμερο 700, πολύ κοντά στο κέντρο της πόλης. Το Prestes Maia όπως είναι πια γνωστό σε όλη την Βραζιλία, παλιότερα στέγαζε μαγαζιά και βιοτεχνίες ενδυμάτων μέχρις ότου εγκαταλείφθηκε σαν αποτέλεσμα της μεγάλης οικονομικής κρίσης. Από το 2002, μερικές εκατοντάδες οικογένειες από την επαρχία αλλά και μετανάστες από άλλες χώρες της Λατινικής Αμερικής αποφάσισαν να το καταλάβουν για να στεγαστούν. Καθάρισαν και τροποποίησαν τους χώρους, οργάνωσαν συλλογικές υπηρεσίες, έφτιαξαν βιβλιοθήκη και χώρους εκπαίδευσης, δημιουργώντας έτσι την πιο ξακουστή και μεγαλύτερη κατάληψη αστέγων σε αστικό κτίριο σε όλη την Λατινική Αμερική. Στα πρώτα χρόνια της κατάληψης την καθημερινή μιζέρια έσπαγαν συχνά οι πολύχρωμες πολιτιστικές εκδηλώσεις και τα συλλογικά γλέντια ενώ ο αριθμός των κατοίκων του κτιρίου έφτανε ορισμένες φορές και τα τέσσερις χιλιάδες άτομα. Η κατάληψη υποστηρίχτηκε από την οργάνωση Movimento Sem Teto do Centro, οργάνωση ανάλογη του Κινήματος των Χωρίς Γη, που δραστηριοποιείται για τα δικαιώματα και τα προβλήματα των αστέγων στις μεγάλες βραζιλιάνικες πόλεις.
Το 2002 ήταν σημαδιακή χρονιά για τα λαϊκά κινήματα στην χώρα. Τον Οκτώβρη κέρδισε τις εκλογές το Εργατικό Κόμμα με επικεφαλής τον Λούλα και δεν ήταν λίγοι εκείνοι που πίστεψαν στην χώρα, πως τα πράγματα θα βελτιωθούν για τα εκατομμύρια των φτωχών Βραζιλιάνων. Ο άνεμος αυτός της αισιοδοξίας επηρέασε τα κινήματα αντίστασης που προχώρησαν με αποφασιστικές ενέργειες σε καταλήψεις, ειδικά στην επαρχία, αγροκτημάτων και μεγάλων γαιοκτησιών. Ακριβώς σε αυτή την περίοδο ευφορίας, το Prestes Maia, έγινε σύμβολο του αγώνα για στέγη και δικαιώματα για τους απόκληρους Βραζιλιάνους που συρρέουν αναγκαστικά στα αστικά κέντρα αναζητώντας δουλειά και μια καλύτερη τύχη.
Ούτε πέντε χρόνια μετά, η κοινότητα της κατάληψης του μεγάλου κτιρίου κινδυνεύει με έξωση από την αστυνομία και το Prestes Maia φιγουράρει ήδη στην ιστοσελίδα του Emporis Buildings σαν ακίνητο προς πώληση. Οι νόμιμοι ιδιοκτήτες, η εταιρία Hamuche & Co, το διεκδικεί για να το πωλήσει έτσι ώστε να ξεπληρώσει τα πέντε περίπου εκατομμύρια ρεάλ (ισοδύναμα με 2,2 εκ. δολάρια) που χρωστά σε δημοτικούς φόρους όπως ισχυρίζεται. Όπως και στις υπόλοιπες ανάλογες περιπτώσεις κοινωνικών διεκδικήσεων τόσο οι δημοτικές αρχές, όσο και η ομοσπονδιακή κυβέρνηση πήρε το μέρος των ιδιοκτητών και έστειλε τελεσίγραφο στους καταληψίες. Η κοινότητα των αστέγων στο κτίριο έχει αποδυναμωθεί αρκετά. Τόσο αριθμητικά όσο και πολιτικά. Οι διακόσιες πενήντα περίπου οικογένειες με ένα σύνολο 1600 ψυχών αν και δεν το βάζουν κάτω, βρίσκονται σε δύσκολη θέση. Το κτίριο βρίσκεται σε άθλια κατάσταση εξαιτίας της πολύχρονης έλλειψης συντήρησης και οι πιέσεις για αποχώρηση αυξάνονται. Τους τελευταίους μήνες η κοινότητα των αστέγων προσπαθεί να συνδεθεί με τα κινήματα των ακτημόνων και το ριζοσπαστικό εργατικό κίνημα, οργανώνει συγκεντρώσεις μπροστά στο κτίριο κλείνοντας συχνά την μεγάλη λεωφόρο και δηλώνει αποφασισμένη να μην δεχθεί αδιαμαρτύρητα την έξωση. Η κατάληψη του Prestes Maia έχει γίνει σημείο αναφοράς ενός διεθνούς κινήματος αλληλεγγύης που οργανώνει κινητοποιήσεις συμπαράστασης και εκστρατείες συγκέντρωσης χρημάτων για την υποστήριξή της αλλά και μια ακόμη απόδειξη πως ελάχιστα πράγματα άλλαξαν για την μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία των φτωχών Βραζιλιάνων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου