Ήταν αχάραγα την Τρίτη 29 Νοεμβρίου όταν ένα μικρό σχολικό λεωφορείο, ηλικίας πενήντα χρόνων (!) με δέκα μαθητές διέσχιζε τον επαρχιακό δρόμο ανάμεσα στο Δίκωμο (στα τουρκικά Ντεργκίρμενλικ) και την Κερύνεια στον Πενταδάκτυλο. Στο ύψος περίπου του λατομείου Τουφεκτσί, ένα βαρύ φορτηγό πέρασε στην αντίθετη λωρίδα και κτύπησε το σχολικό, το οποίο διαλύθηκε σφηνωμένο κάτω από το βαρύ όχημα. Τα σωστικά συνεργεία ανέσυραν από το σημείο νεκρές τη δεκαεξάχρονη Σούντε Ντεμίρκιραν και τη δεκαεπτάχρονη Ιλάιντα Γελίζ Οζτούρκ μαζί με τον οδηγό, τον Ντενκτάς Μουτλουέλ. Άλλοι επτά μαθητές διακομίστηκαν με σοβαρά τραύματα. Σχεδόν όλοι τους φοιτούσαν στο λύκειο Μπουλέντ Ετσεβίτ της κατεχόμενης Λευκωσίας και είχαν ξεκινήσει από το χωριό Χάρτζια στους πρόποδες του Πενταδάκτυλου.
Η είδηση έπεσε σαν κεραυνός στο βορρά και πολλοί ήταν αυτοί που δεν την αντιμετώπισαν απλά σαν ένα τραγικό αυτοκινητιστικό δυστύχημα. Το γεγονός πως το οδικό δίκτυο στο βορρά έχει σοβαρά προβλήματα από την έλλειψη συντήρησης και νέων έργων, πρόβλημα που έχει επισημανθεί από καιρό, σε συνδυασμό με την παλαιότητα του σχολικού και κυρίως με την ώρα του δυστυχήματος μετέτρεψε αυτόματα τη βαθιά συγκίνηση σε ένα γενικό κύμα οργής. Γιατί όλοι συνέδεσαν το συμβάν με το ότι οι μικροί μαθητές είναι αναγκασμένοι να ξυπνάνε και να ταξιδεύουν για το σχολείο πριν καν ξημερώσει, με όλους τους κινδύνους που παραμονεύουν σε αυτήν την περίπτωση, είτε πηγαίνουν με το αυτοκίνητο είτε με τα πόδια.
Την ίδια ημέρα εκατοντάδες μαθητές ξεχύθηκαν στους δρόμους της Λευκωσίας και φτάσανε με αντικυβερνητικά συνθήματα εμπρός στο πρωθυπουργικό γραφείο. Εκεί πέταξαν αβγά στον περίβολο, άφησαν ένα μαύρο στεφάνι και ζήτησαν να συναντηθούν με τον πρωθυπουργό. Η συντεχνία των δασκάλων (Κtos), που είχε προειδοποιήσει για τους κινδύνους, κινητοποιήθηκε αμέσως και αποφάσισε να κηρύξει καθημερινή στάση εργασίας την πρώτη ώρα σχολείου έως ότου η κυβέρνηση αλλάξει γνώμη. Τις ίδιες ώρες στο διαδίκτυο μια έκκληση για αλλαγή της ώρας συγκέντρωνε σε χρόνο-ρεκόρ εικοσιπέντε χιλιάδες υπογραφές!
Μέρα με την ημέρα η οργή μεγάλωνε και το αίτημα για επαναφορά του χειμερινού ωραρίου αγκάλιασε την πλειοψηφία των τουρκοκυπρίων εργαζόμενων, ειδικά αυτών που δουλεύουν στο νότο, των δημόσιων υπαλλήλων, των εμπόρων και των μαθητών. Η αλλαγή της ώρας έγινε η αιχμή για να ξανατεθούν ευρύτερα ζητήματα σχετικά με τη διακυβέρνηση, τη λεγόμενη ευρωπαϊκή προοπτική και κυρίως για τη σχέση υποταγής στην Άγκυρα.
Ο πρόεδρος Ακιντζί, αφού διέκοψε ένα ταξίδι στο εξωτερικό και επέστρεψε άρον άρον πίσω, πήρε αποστάσεις από την απόφαση της κυβέρνησης. Στριμωγμένη η τελευταία προσπάθησε να ελιχθεί και ανακοίνωσε την έναρξη μισή ώρα αργότερα των μαθημάτων και της λειτουργίας των κρατικών υπηρεσιών. Αρνήθηκε όμως να αλλάξει την ώρα επικαλούμενη την ανάγκη συγχρονισμού με τις κρατικές υπηρεσίες και τις επιχειρήσεις στην Τουρκία. Ο αντιπρόεδρος και υπουργός Οικονομικών Σερντάρ Ντενκτάς, αφού επικαλέστηκε την απομόνωση του νησιού και το συγχρονισμό με την Άγκυρα ως μοναδικής πύλης προς τον έξω κόσμο, κατηγόρησε όσους κινητοποιούνται πως το κάνουν για πολιτικούς λόγους!
Αν για την εκτεταμένη γεωγραφικά Τουρκία η διατήρηση της θερινής ώρας έχει πιθανόν οικονομικά οφέλη, στη μικροσκοπική και διαιρεμένη Κύπρο μόνο προβλήματα φαίνεται πως δημιουργεί. Παγιδευμένη και αμετανόητη η κυβέρνηση των κατεχόμενων στην απόφασή της, έδωσε το έναυσμα για μια καινούρια γενικευμένη κοινωνική αναταραχή. Το μαζικό απεργιακό συλλαλητήριο μπροστά στο πρωθυπουργικό γραφείο στις 6 Δεκεμβρίου και οι συγκρούσεις με τις αστυνομικές δυνάμεις ανανέωσαν τη λαϊκή οργή και έδειξαν πως ανάμεσα στους Τουρκοκύπριους αναδύονται ριζοσπαστικές κοινωνικές δυναμικές.
Σε μια περίοδο στην οποία οι ξένοι προστάτες και οι λεγόμενες μητέρες πατρίδες παζαρεύουν διχοτομικές λύσεις στο βωμό των συμφερόντων των πολυεθνικών και των πολεμικών συνασπισμών με πρόσχημα την ένωση του νησιού, είναι ζωτική ανάγκη να ακουστεί η φωνή των από κάτω. Της λαϊκής πλειοψηφίας των δύο μεγάλων εθνικο-θρησκευτικών κοινοτήτων αλλά και των μικρότερων, που με τους κοινούς αγώνες τους για ανεξαρτησία και σοσιαλισμό μπορούν να κερδίσουν μια ενωμένη πατρίδα που θα έχει και κοινή μοίρα και κοινή ώρα!
ΔΕΙΤΕ φωτογραφίες και διαβάστε ρεπορτάζ για το δυστύχημα www.kibrisgazetesi.com/kibris/yuregimiz-yandi/7428#/haberesim/1
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου