Γιος φτωχού ξυλουργού από την επαρχία Χα Τινχ, αγνοώντας τους δισταγμούς του πατέρα του, αποφάσισε να μεταναστεύσει στη Βρετανία. Όπως οι περισσότεροι νεαροί Βιετναμέζοι που δεν έχουν αρκετά χρήματα να πληρώσουν για πλαστά τουριστικά ταξιδιωτικά έγγραφα και αεροπορικά εισιτήρια, διάλεξε τον μακρύ και επικίνδυνο δρόμο του «χορταριού». Δηλαδή μια από τις διαδρομές με αυτοκίνητο μέσω της Κίνας και της Ρωσίας με πολλούς ενδιάμεσους σταθμούς και την είσοδο σε ευρωπαϊκό έδαφος, μέσω της Ουκρανίας ή της Λετονίας, αρκετές φορές με τα πόδια μέσα από βουνά και δάση. Ο Λουόγκ ξεκίνησε τον Οκτώβριο του 2017 με πρώτο προορισμό την Ρωσία. Έφτασε γρήγορα στην Ουκρανία αλλά εκεί “κόλλησε”. Για έξι μήνες περίπου έμεινε κρυμμένος σε μια αποθήκη μαζί με άλλους παράνομους μετανάστες. Τον Απρίλιο του 2018 κατάφερε να φτάσει στη Γερμανία, χρησιμοποιώντας άλλοτε αυτοκίνητο και άλλοτε περπατώντας μέχρι και επτά ώρες την ημέρα. Όπως όλοι οι παράνομοι Βιετναμέζοι, κατέληξε στο ανατολικό Βερολίνο, στο εμπορικό κέντρο Ντονγκ Χουάν, σημείο συνάντησης με τα κυκλώματα των διακινητών. Αυτά φρόντισαν να τον περάσουν γρήγορα στη Γαλλία, το τέλος της πρώτης φάσης του ταξιδιού που είχε συμφωνήσει, όταν ξεκίνησε από το Βιετνάμ. Αμέσως τηλεφώνησε στον πατέρα του και τον ενημέρωσε πως έφτασε. Ήταν το μήνυμα για να πληρώσει η οικογένεια δέκα οκτώ χιλιάδες δολάρια σε ένα τοπικό αντιπρόσωπο των διακινητών. Στη Γαλλία έμεινε δεκαοκτώ μήνες, δουλεύοντας παράνομα σε εστιατόριο και αναζητώντας ένα φθηνό και σίγουρο τρόπο να περάσει στη Βρετανία. Δεν ήλπιζε σε άλλη βοήθεια από την οικογένεια του, που ήδη είχε καταχρεωθεί. Γι’ αυτό έπρεπε και πάλι να διαλέξει τη διαδρομή του «χορταριού» στην τελική της φάση, που άλλοι την ονομάζουν «διοξείδιο του άνθρακα» ή απλά «αέρα»! Ο καθαρός αέρας είναι αυτό που λείπει περισσότερο, στις ατέλειωτες ώρες που τα σώματα των παράνομων μεταναστών είναι στοιβαγμένα στους κλειστούς θαλάμους των ψυγείων ή των εμπορευματοκιβωτίων. Ο Νουέν Ντιν Γκια, ο πατέρας του Λουόγκ, γνωρίζοντας πως ο γιος του θα ταξίδευε στη Βρετανία, όταν έφτασαν τα νέα για το φορτηγό του θανάτου, κυριεύτηκε από φόβο. Ο φόβος μεγάλωνε όσο περνούσαν οι ώρες και ο γιος του δεν επικοινωνούσε μαζί του. Διατηρούσε με δυσκολία τις τελευταίες ελπίδες, μέχρι την ώρα που η αγγλική αστυνομία ανακοίνωσε τη λίστα των νεκρών.
Από το 2013, όταν οι Sunday Times έγραψαν για εκατό χιλιάδες νέους και νεαρές Βιετναμέζες που δουλεύουν παράνομα σε σαλόνια αισθητικής και καταστήματα βαφής νυχιών μέχρι σήμερα, δημόσιες και ιδιωτικές έρευνες και αναλύσεις συνεχίζουν να διαφωνούν για τον πραγματικό αριθμό μεταναστών πρώτης γενιάς που βρίσκονται στη Βρετανία, προερχόμενοι από την ασιατική χώρα. Μπορεί η εκτίμηση των εκατό χιλιάδων να είναι υπερβολική, αλλά σίγουρα οι Βιετναμέζοι που ζουν στη σκιά είναι αρκετά περισσότεροι από τις είκοσι εννέα χιλιάδες που έχουν καταγραφεί. Πληρώνοντας χιλιάδες δολάρια, πολλοί νεαροί Βιετναμέζοι καταφέρνουν να φθάσουν στη Βρετανία, για να γίνουν λεία σύγχρονων δουλεμπόρων. Οδηγούνται αμέσως στην καταναγκαστική εργασία, με σκοπό να ξεχρεώσουν το ταξίδι και τα χρέη της οικογένειας που άφησαν πίσω. Τα καταστήματα γυναικείας περιποίησης θεωρούνται μια καλή τύχη. Τις πιο πολλές φορές, όμως, πίσω από αυτά κρύβεται ο εξαναγκασμός στην πορνεία, καθώς και εμπόριο ναρκωτικών. Οι άτυχοι μπορεί να φυλακιστούν για χρόνια σε απομονωμένες κατοικίες και αποθήκες, μέσα στις οποίες τα παράνομα κυκλώματα καλλιεργούν κάνναβη. Αρκετές φορές τελευταία η εγγλέζικη αστυνομία έπεσε επάνω σε τέτοιες παράνομες καλλιέργειες και ανακάλυψε σύγχρονους σκλάβους που ζούσαν μαζί με τα φυτά.
Ήταν από καιρό κοινό μυστικό πως με προορισμό τη μαύρη αγορά εργασίας της Βρετανίας διεξάγεται ένα επικερδές εμπόριο δύστυχων νεαρών που αναζητούν τρόπους να ξεφύγουν από τη φτώχεια της βιετναμέζικης υπαίθρου. Το άνοιγμα της χώρας στο ξένο κεφάλαιο και ο άγριος καπιταλισμός που κυριάρχησε από τα τέλη της δεκαετίας του 1980, δημιούργησαν πλούτο, τον οποίο όμως καρπώνεται η ανερχόμενη αστική τάξη και ορισμένα τμήματα των μεσαίων στρωμάτων Την ίδια στιγμή, οι κοινωνικές και περιφερειακές ανισότητες έχουν απογειωθεί και έξω από τα μεγάλα βιομηχανικά αστικά κέντρα του νότου, τα οικονομικά και περιβαλλοντικά προβλήματα έχουν μεγαλώσει, ωθώντας τον πληθυσμό στην εσωτερική μετανάστευση και στη φυγή στο εξωτερικό.. Επαρχίες σαν την Χαν Τινχ και την Νγκχε Αν, στο κεντρικό και βόρειο Βιετνάμ, είναι οι κυριότερες αφετηρίες του μεταναστευτικού ρεύματος μέσα στο οποίο νεαροί σαν τον Νουέν Ντιν Λουόγκ, ακολουθώντας τον δρόμου του «χόρτου» συναντούν την απίστευτη δυστυχία και τον θάνατο.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ περισσότερα για τα ανασφαλή ταξίδια των Βιετναμέζων μεταναστών στην Ευρώπη www.antislavery.org/wp-content/uploads/2019/03/Precarious-Journeys-Mapping-vulnerabilities-of-victims-of-trafficking-from-Vietnam-to-Europe.pdf
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου