Σταθμός Μπακεντάνο, Σαντιάγο | Ζωντανά τα φαντάσματα της δικτατορίας!

Παρότι η επίσημη ονομασία έχει αλλάξει από το 1928 και φέρει το όνομα του αήττητου στρατηγού στον πόλεμο του Ειρηνικού, οι κάτοικοι στο Σαντιάγο επιμένουν να αποκαλούν την Μπακεντάνο, πλατεία Ιταλίας. Σε σχήμα ωοειδές στην καρδιά της πόλης, είναι ο ιστορικός τόπος για τις γιορτές αλλά και τις κοινωνικές ταραχές που έχουν σημαδέψει την νεότερη ιστορία της Χιλιανής πρωτεύουσας. Έτσι και τώρα, η πλατεία έγινε από τα επίκεντρα των διαδηλώσεων και των συγκρούσεων με την αστυνομία και εδώ έδωσαν ραντεβού ένα εκατομμύριο Χιλιάνοι στις 25 Οκτωβρίου. Ομώνυμη της πλατείας είναι η διπλανή στάση του μετρό, του οποίου η γραμμή 1 περνά σχεδόν από κάτω, με διεύθυνση ανατολικά –δυτικά παράλληλα της κεντρικής λεωφόρου Αλαμέδα. Η γραμμή είναι η πρώτη που κατασκευάστηκε και εγκαινιάστηκε από τον Πινοτσέτ πανηγυρικά τον Σεπτέμβρη του 1975, στα πρώτα σκληρά χρόνια της φασιστικής δικτατορίας. Το φάντασμά της ζωντάνεψε αυτές τις ημέρες όχι μόνο στους δρόμους του Σαντιάγο αλλά και μέσα στις υπόγειες στοές του μετρό.


Διαδηλωτές κατήγγειλαν πως συνελήφθησαν από καραμπινιέρους και κακοποιήθηκαν σε σκοτεινό εγκαταλελειμμένο διάδρομο του μετρό πριν τους οδηγήσουν στο περιβόητο 60ο αστυνομικό τμήμα. Οι ίδιοι ισχυρίστηκαν πως είδαν αλυσοδεμένους και κρεμασμένους πολίτες με εμφανή σημάδια βασανισμού. Σε αυτούς που θεώρησαν υπερβολικές τις καταγγελίες, οι αποκαλύψεις που ακολούθησαν δεν άφησαν περιθώριο για αμφιβολία. Σε μικρή απόσταση από την είσοδο στον σύγχρονο σταθμό Μπακετάνο, ένα τετράγωνο μακριά στο πάρκο Μπουσταμάντε, βρίσκεται κλειστή η παλιά μικρότερη είσοδος ενόσω υπήρχε μόνο η γραμμή 1. Αυτή χρησιμοποιούν συχνά οι αστυνομικοί για να πάνε στο τμήμα, τις ώρες που οι πόρτες του μετρό είναι κλειστές. Ένας από τους δύο δικαστικούς που έκαναν αυτοψία στο σημείο, μαζί με εκπροσώπους δημοκρατικών οργανώσεων, όπως το Ινστιτούτο Ανθρώπινων Δικαιωμάτων, δήλωσε πως βρήκε τον διάδρομο των τριάντα μέτρων, ο οποίος δεν διαθέτει κάμερες ασφαλείας, επιμελώς καθαρισμένο και τους υπεύθυνους να μην θέλουν να συνεργαστούν. Επίσης, ανακάλυψαν δύο πλαστικές χειροπέδες και κάλυκες από σφαίρες, ενώ οι λεπτομέρειες του χώρου συμφωνούν με τις περιγραφές. Δημοσιογράφοι που προσπάθησαν να μπουν στην στοά εμποδίστηκαν από αστυνομικούς, δήθεν για λόγους ασφαλείας. Φυσικά, οι επικεφαλής του τμήματος αρνούνται κατηγορηματικά τις καταγγελίες και μιλάνε για συκοφαντίες.

Η εγκαταλειμμένη είσοδος που χρησιμοποιούν οι καραμπινιέροι

Πλήρως ανακαινισμένο και ενισχυμένο με τριακόσιους επιπλέον αστυνομικούς και καραμπινιέρους, το 60ο αστυνομικό τμήμα έχει αναλάβει τη φύλαξη του μετρό αλλά και την επιτήρηση της πλατείας Ιταλίας. Τα εγκαίνια των νέων υπόγειων εγκαταστάσεων έγιναν τέτοιο καιρό πέρυσι, παρουσία του Υπουργού Εσωτερικών και Δημόσιας Ασφάλειας, Αντρές Τσάτγουικ. Πρώτος ξάδερφος του προέδρου Πινιέρα, είναι ένας από τους “μεταμελημένους” υποστηρικτές της δικτατορίας Πινοτσέτ, οι οποίοι ήταν μέχρι πριν λίγες ημέρες στην κυβέρνηση, την οποία ο Πινιέρα αναγκάστηκε να ξεφορτωθεί. Ο δικτάτορας τον είχε διορίσει πρόεδρο της καθεστωτικής Ομοσπονδίας Καθολικών Φοιτητών στο Πανεπιστήμιο του Σαντιάγο, ενώ υπήρξε υπερασπιστής της διαβόητης «Αποικίας της Αξιοπρέπειας». Αυτή ήταν μια κοινότητα που ίδρυσε ο Γερμανός ναζί Πάουλ Σέφερ, στους χώρους της οποίας στα χρόνια της χούντας γίνονταν φρικτά βασανιστήρια σε συνεργασία με την μυστική αστυνομία Dina, σεξουαλικές κακοποιήσεις παιδιών και άλλα εγκλήματα. Ο Τσάτγουικ ήταν ο παλιός εαυτός του τη στιγμή που ανακοίνωσε λακωνικά και δίχως ίχνος οίκτου την ύπαρξη των πρώτων νεκρών διαδηλωτών τις πρώτες ώρες της εξέγερσης.

Παρά την φιλότιμη προσπάθεια της χιλιανής ολιγαρχίας να σβήσει το παρελθόν, διασώζοντας ανθρώπους και μηχανισμούς, η ζωή αποδείχτηκε για μια ακόμη φορά πεισματάρα. Όταν ο Πινιέρα αναγκάστηκε πανικόβλητος να κηρύξει την κατάσταση έκτακτης ανάγκης και να βγάλει τον στρατό στους δρόμους, για πρώτη φορά από την πτώση χούντας, ανέθεσε τη δουλειά στον στρατηγό που είναι γνωστός με το παρατσούκλι “Ομπρε Ντούρο”. Ο Χαβιέρ Ιτουρριάγκα ντελ Κάμπο προέρχεται από οικογένεια με βαθιές ρίζες στο σκοτεινό παρελθόν της Χιλής. Ο πατέρας του, στρατηγός Ντάντε Ιτουρριάγκα Μαρκέσε, κατηγορήθηκε πως παρέδωσε πολιτικούς κρατούμενους στο κέντρο βασανιστηρίων της Αποικίας του Σέφερ και ήταν αναμεμιγμένος στη μαζική εκτέλεση εκατό φυλακισμένων εκεί, γνωστή ως σφαγή του Cerro Gallo. Ο θείος του, Πάμπλο, στέλεχος της Dina, θεωρήθηκε υπεύθυνος για την εξαφάνιση του αντικαθεστωτικού ιερωμένου Βεντουρέλι στα πλαίσια της επιχείρησης Κόνδωρ και είχε πλούσια δράση στην καταστολή των ιθαγενών Μαπούτσε στην περιοχή του Τεμούκο στη νότια Χιλή. Μεγαλωμένος με αυτές τις “αρχές” ο στρατηγός είχε από καιρό ξεχωρίσει για τη σκληρότητά του στη διοίκηση. Έτσι κανείς δεν είχε αμφιβολία για το τι θα συνέβαινε στους δρόμους του Σαντιάγο και των υπόλοιπων πόλεων αφότου βγήκαν οι στρατιώτες του Ιτουρριάγκα. Αν και δήλωσε όταν πήρε την προεδρική εντολή πως δεν βρίσκεται σε πόλεμο με κανέναν, από εκείνη την στιγμή τουλάχιστον πέντε διαδηλωτές έπεσαν νεκροί από τα πυρά των στρατιωτών του, εκατοντάδες τραυματίστηκαν, ενώ καταγράφτηκαν και σκηνές απίστευτης βίας.

Κάρτα σύλληψης του 60ου αστυνομικού τμήματος με ημερομηνία 16/10

Ανεξάρτητα από την εξέλιξη της εντυπωσιακής εξέγερσης του Χιλιανού λαού και την τύχη του Πινιέρα, η ορμητική είσοδος των μαζών στο προσκήνιο έδωσε ήδη ορισμένα σημαντικά αποτελέσματα. Ένα από αυτά, η αποκάλυψη πως ντυμένη με τα ρούχα μιας δύστυχης δημοκρατίας, η δικτατορία της ολιγαρχίας και τα όργανά της, είναι ο αληθινός αντίπαλος. Με αυτόν πρέπει να αναμετρηθούν οργανωμένα και δίχως αυταπάτες η εργατική τάξη, οι νέοι και οι λαϊκές μάζες της μακρινής χώρας, αν θέλουν να τελειώνουν οριστικά με τα φαντάσματα της πινοτσετικής χούντας.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ περισσότερα για την Αποικία του Σέφερ www.in.gr/2016/05/31/plus/features/colonia-dignidad-i-diaboiti-apoikia-basanistiriwn-sti-xili-toy-pinotset και τις καταγγελίες για βασανιστήρια στο Μπακεντάνο ciperchile.cl/2019/10/25/nueva-denuncia-contra-cuartel-del-metro-baquedano-joven-recibio-un-tiro-en-esa-unidad