30 Απρ 2021

Ράμσεϊ Κλαρκ (1927-2021) | Ένας επίμονος κατήγορος των εγκλημάτων των ΗΠΑ


«Ακολούθησαν τους νόμους μιας ανελέητης γενοκτονίας» έλεγε σε μια συνέντευξη του στον Γιάννη Διακογιάννη στα Νέα, τον Φεβρουάριο του 2003, ο Ράμσεϊ Κλαρκ, αναφερόμενος στην αμερικάνικη πολιτική σε βάρος του Ιράκ από το 1991 και μετά, παραμονές της νέας εγκληματικής στρατιωτικής επέμβασης. Και συμπλήρωνε: «Ορισμένοι στην Αμερική θέλουν να υποκαταστήσουν τον ΟΗΕ. Πιστεύουν ότι οι ΗΠΑ μπορούν να παίξουν αυτό τον ρόλο. Αλλά, όλα αυτά δεν είναι μόνον επικίνδυνα για την ανθρωπότητα, είναι επικίνδυνα και για τον ίδιο τον λαό μας, τον αμερικανικό». Είχε ταξιδέψει στην Βαγδάτη για να καταγγείλει την επικείμενη επίθεση. Από τότε πέρασαν πολλά χρόνια. Ο Ράμσεϊ Κλαρκ συνέχισε να στιγματίζει με κάθε ευκαιρία την αμερικάνικη εξωτερική πολιτική. Άλλοτε για τις πολεμικές απειλές σε βάρος της Βόρειας Κορέας, άλλοτε για τις υπονομευτικές προσπάθειες ενάντια στην Βενεζουέλα και αδιάκοπα για την Κούβα και το εξοντωτικό οικονομικό εμπάργκο. Συχνά για τα δεινά των Παλαιστίνιων εξαιτίας της σιωνιστικής κατοχής που στηρίζουν οι αμερικάνικες κυβερνήσεις και πολλές φορές για την διαρκή πολιορκία που υφίσταται δεκαετίες τώρα ο λαός του Ιράν.

 

Γεννημένος το 1927, στο Ντάλας του Τέξας, προέρχονταν από μια οικογένεια με δικαστική παράδοση από τα τέλη του 19ου αιώνα. Γιος του Τομ Κλαρκ, ανώτατου δικαστή και Γενικού Εισαγγελέα επί προεδρίας Τρούμαν και υπεύθυνου για μερικές σκληρές αντικομουνιστικές διατάξεις εκείνη την περίοδο, με πλούσιες νομικές σπουδές, είχε όλες τις προδιαγραφές να γίνει εξέχον μέλος της δικαστικής και πολιτικής ελίτ των ΗΠΑ. Όπως και έγινε στην αρχή, όταν στα χρόνια της προεδρίας Κένεντι χρίσθηκε αναπληρωτής Γενικός Εισαγγελέας και το 1967 ο Τζόνσον τον διόρισε ως τον 66ο Γενικό Εισαγγελέα στην ιστορία των ΗΠΑ, έναν από τους νεότερους σε αυτήν την θέση. Αν και για τον διορισμό του αρκετοί πιστεύουν πως οφειλόταν στην προσπάθεια του Τζόνσον να αντικαταστήσει τον πατέρα του στο Ανώτατο Δικαστήριο, κανένας δεν ισχυρίστηκε πως ο νεαρός Κλαρκ αποδείχτηκε ανεπαρκής. Το αντίθετο. Στα δύο χρόνια που έμεινε στην θέση, το όνομα του συνδέθηκε με πολλές αποφάσεις, νομικές διατάξεις και υποθέσεις σχετικά με τα πολιτικά δικαιώματα των μαύρων, ιδιαίτερα στον αμερικάνικο νότο. Ανέστειλε τις εκτελέσεις, το κτίσιμο νέων φυλακών και έναν σκληρό νόμο για τις ανακρίσεις. Από την άλλη πλευρά, δεν απέφυγε να συνδεθεί με δικαστικές διώξεις σε βάρος αντιπολεμικών ακτιβιστών την περίοδο της επέμβασης στο Βιετνάμ, με κορυφαία την υπόθεση των Πέντε της Βοστόνης και της οργάνωσης RESIST. Όταν κέρδισε τις εκλογές ο Νίξον, ο οποίος στην προεκλογική εκστρατεία είχε στοχοποιήσει τον Κλαρκ, ο νεαρός Γενικός Εισαγγελέας αντικαταστάθηκε, ενώ ο Τζόνσον του χρέωσε την οριακή ήττα του δημοκρατικού υποψηφίου, αντιπροέδρου Χάμφρεϊ!

Ξεκίνησε ξανά την δικηγορία στην Νέα Υόρκη, με πιο ριζοσπαστικές θέσεις, υπερασπίζοντας μεταξύ άλλων ιθαγενείς της Αλάσκα, τους εξεγερμένους των φυλακών Άττικα και αντιπολεμικούς διαδηλωτές. Στο ταξίδι του το 1972 στο βομβαρδισμένο Ανόι και την συνάντησή του με Βιετναμέζους αξιωματούχους αποδίδουν πολλοί την μεγάλη στροφή του ενάντια στην αμερικανική εξωτερική πολιτική. Άλλοι συμπεριλαμβάνουν τις τύψεις του, για το γεγονός πως ήταν Γενικός Εισαγγελέας στην περίοδο της κορύφωσης του αντιπολεμικού κινήματος. Όποιος και να ήταν ο λόγος, ο Ράμσεϊ Κλαρκ από τότε μετατράπηκε σε έναν σφοδρό αντίπαλο των επεμβάσεων των ΗΠΑ στον κόσμο και υποστηρικτή όσων αντιστάθηκαν σε αυτές, ακόμη και σε αμφιλεγόμενα πρόσωπα. Υποστήριξε την ιρανική επανάσταση ενάντια στον Σάχη της Περσίας, κατηγόρησε τις ΗΠΑ για την υποστήριξη που του παρείχαν και προσπάθησε να επιλύσει την κρίση με τους αμερικανούς ομήρους. Ταξίδεψε στην Λιβύη το 1986 για να καταγγείλει τους αμερικάνικους βομβαρδισμούς που διέταξε ο Ρήγκαν. Αποκάλυψε τα ψέματα της προεδρίας Κλίντον, πως δήθεν οι ΗΠΑ βομβάρδισαν εργοστάσιο κατασκευής χημικών όπλων στο Χαρτούμ, πηγαίνοντας επί τόπου. Στην πραγματικότητα επρόκειτο για μια μονάδα που παρήγαγε φάρμακα για τον λαό του Σουδάν! Η στάση του ενάντια στην ΝΑΤΟϊκή επέμβαση στην Γιουγκοσλαβία, την δεύτερη αμερικάνικη επίθεση και κατοχή στο Ιράκ, ιδιαίτερα όμως η νομική υπεράσπιση στον Μιλόσεβιτς και στον Σαντάμ Χουσεΐν, τον μετέτρεψαν σε μαύρο πρόβατο ακόμη και για πολλούς αμερικάνους φιλελεύθερους και δήθεν αριστερούς. Το Διεθνές Κέντρο Δράσης (IAC) που ίδρυσε πρωταγωνίστησε στο αντιπολεμικό κίνημα εκείνων των ημερών. Τα τελευταία χρόνια, μεταξύ άλλων, στάθηκε δίπλα στον διωκόμενο Φιλιππινέζο κομμουνιστή Χοσέ Μαρία Σισόν και επισκέφτηκε την αγροτική Ινδία, καταγγέλλοντας τον εσωτερικό πόλεμο του ινδικού κράτους σε βάρος των φυλών και των μουσουλμάνων. Το 2009, σε μια παρέμβαση σε διεθνή αντιρατσιστική διάσκεψη του ΟΗΕ στην Γενεύη, κατηγόρησε το Ισραήλ για γενοκτονία σε βάρος των Παλαιστίνιων, προκαλώντας το μίσος των Σιωνιστών. Παράλληλα, πήρε πρωτοβουλία για να οδηγηθεί σε δικαστήριο πόλεμου ο Μπους ο νεότερος μαζί με την υπουργική ομάδα Τσένι-Ράμσφελντ. Παρά το γεγονός πως μπήκε για τα καλά στην μαύρη λίστα του ιμπεριαλισμού και των στηριγμάτων του, ο Κλαρκ κατάφερε και πήρε αρκετά βραβεία για την δράση του υπέρ της ειρήνης. Μεταξύ αυτών το βραβείο Γκάντι και το βραβείο του ΟΗΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Ο Ουίλιαμ Ράμσεϊ Κλαρκ πέθανε πλήρης ημερών στις 9 Απριλίου. Τη λύπη τους εξέφρασαν πολλοί αντιιμπεριαλιστές σε ολόκληρο τον κόσμο. Δεν ήταν κομμουνιστής και ίσως για τα ευρωπαϊκά δεδομένα ούτε σοσιαλιστής, παρά το γεγονός πως τον κατηγόρησαν πως συνεργάστηκε με μια μικρή αμερικάνικη κομμουνιστική οργάνωση. Υπήρξε όμως ένας από εκείνους τους τίμιους φιλελεύθερους δημοκράτες, που όχι μόνο κατάλαβαν τον ιμπεριαλισμό και τον εγκληματικό ρόλο του, αλλά και τον πολέμησαν με συνέπεια και επιμονή. Όλα τα διεθνή ΜΜΕ, ακόμη και τα πλέον εχθρικά, αναφέρθηκαν στην απώλειά του. Στην Ελλάδα η είδηση πέρασε στα ψιλά ακόμη και από τον αριστερό τύπο. Αρκετά καθεστωτικά μέσα ούτε λέξη! Ήταν απασχολημένα να υμνούν τον νέο αμερικανό Πρόεδρο, που αναγνωρίζει γενοκτονίες του παρελθόντος για να προωθήσει την σύγχρονη αμερικάνικη εξωτερική πολιτική, ετοιμάζοντας νέους πολέμους και νέες εκατόμβες για τους λαούς.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ την νεκρολογία του Douglas Martin στους Νιου Γιορκ Τάιμς www.nytimes.com/2021/04/10/us/politics/ramsey-clark-dead.html

ΕΠΙΣΚΕΦΤΕΙΤΕ την ιστοσελίδα του IAC, www.iacenter.org

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου