Άλλες φορές το αποκαλούσαν «κήπο της Ιερουσαλήμ» και άλλοτε «το πανέρι των λαχανικών» της. Ανάμεσα στην μεσογειακή παράκτια ζώνη και την άνυδρη κοιλάδα του Ιορδάνη μια έκταση λίγο περισσότερο από 12 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Μεγάλες ποσότητες από σταφύλια, ροδάκινα, ελιές, μήλα, σύκα και ζαρζαβατικά συνεχίζουν να προμηθεύουν την αγορά της ιστορικής πόλης. Μέσα σε αυτά και η φημισμένη μελιτζάνα Μπατίρι. Σε μια κατάφυτη κοιλάδα, έξι χιλιόμετρα δυτικά της Βηθλεέμ και επτά νοτιοδυτικά της Ιερουσαλήμ,το παλαιστινιακό χωριό Μπατίρ των 5.000 κατοίκων, οφείλει την πλούσια γεωργική παραγωγή του σε ένα σύστημα από αρδευόμενες πεζούλες στις πλαγιές της κοιλάδας. Κληρονομιά από τους αρχαίους χρόνους. Η περιοχή κατοικήθηκε τουλάχιστον από την Μέση Εποχή του Χαλκού και του πολιτισμού των Χαναναίων και στην συνέχεια πέρασαν από εκεί μεταξύ άλλων Εβραίοι, Ρωμαίοι και τελευταίοι οι Άραβες. Στο Μπατίρ λένε, η εβδομάδα έχει 8 ημέρες! Γιατί οι οκτώ μεγάλες οικογένειες του χωριού εναλλάσσονται καθημερινά στη χρήση των αρδευτικών καναλιών για το πότισμα των αναβαθμίδων. Ένας προαιώνιος τρόπος κοινοτικής αλληλέγγυας εκμετάλλευσης του νερού το οποίο έρχεται μέσω αγωγών από επτά γειτονικές πηγές και αποθηκεύεται σε δεξαμενές, μια από τις οποίες είναι κτισμένη από τα ρωμαϊκά χρόνια. Εκτός από την εύφορη γη, το Μπατίρ είναι ξεχωριστό και για την στρατηγική θέση του ανάμεσα στην Ιερουσαλήμ και την Βηθλεέμ. Ιδιαίτερα ύστερα από την κατασκευή την τελευταία Οθωμανική περίοδο επί Αβδούλ Χαμίτ, της σιδηροδρομικής γραμμής που περνά και συνδέει την Ιερουσαλήμ με την Γιάφα, στη μεσογειακή ακτή της Παλαιστίνης.