Η ανακοίνωση που βγήκε από το γραφείο Τύπου του Δήμου Κηφισιάς την πρώτη ημέρα του φετινού Σεπτέμβρη για λογαριασμό του Συνδέσμου Δήμων και Κοινοτήτων Αττικής, μιας και πρόεδρός του είναι ο δήμαρχος Κηφισιάς Νίκος Χιωτάκης, και κατέληγε με ευχαριστίες προς τον υπουργό Εσωτερικών Παυλόπουλο και την αστυνομία, είχε πανηγυρικό τόνο. Πληροφορούσε τους πολίτες πως η χωματερή στη Φυλή καθάρισε (!) από τους ρακοσυλλέκτες ύστερα από μια συντονισμένη επιχείρηση αστυνομικών και συνεργείων του Δήμου Ασπρόπυργου και κατεδαφίστηκε ο καταυλισμός που είχαν στήσει δίπλα στα σκουπίδια. Τα σκουπίδια έμειναν πλέον ήσυχα να φυλάσσονται από το προσωπικό της χωματερής, ενώ για τους ανθρώπους που καταδιώχτηκαν η ανακοίνωση δεν αναφέρει τίποτε…
Είχαν προηγηθεί ορισμένα γεγονότα μέσα στο καλοκαίρι που έφεραν στη δημοσιότητα το πρόβλημα με τη δραστηριότητα μερικών εκατοντάδων ρακοσυλλεκτών, κυρίως αλλοδαπών Ρομά και οικονομικών μεταναστών που ζούσαν μέσα στη χωματερή, μαζεύοντας κυρίως υλικά για ανακύκλωση αλλά και αποφάγια για την επιβίωσή τους. Πρώτα οι φωτιές στην περιοχή του Ασπροπύργου, οι οποίες χρεώθηκαν σε αυτούς που, καίγοντας υλικά, συγκεντρώνουν μέταλλα για ανακύκλωση. Και ύστερα μια επίθεση σε οδηγό απορριμματοφόρου, ο οποίος αρνήθηκε να συμμορφωθεί -σύμφωνα με την καταγγελία του εκπροσώπου των εργαζομένων Γ. Χάρδα- στις εντολές των ρακοσυλλεκτών να ξεφορτώσει σε καθορισμένο σημείο για να γίνει πιο εύκολα η διαλογή των σκουπιδιών. Τα γεγονότα αυτά προστέθηκαν στη φωτιά του Απρίλη στο χώρο της χωματερής, που χρεώθηκε πάλι στους ρακοσυλλέκτες, όπως και ο ανώνυμος θάνατος μιας 17χρονης ρουμάνας μετανάστριας που, παρ’ ότι στον έβδομο μήνα της εγκυμοσύνης της, ζούσε μέσα στα σκουπίδια μαζεύοντας υλικά και άφησε την τελευταία πνοή της κάτω από τις ρόδες ενός απορριμματοφόρου.
Ο βίαιος θάνατος της μικρής εγκύου Ρουμάνας, που πέρασε στα ψιλά της καθημερινής ειδησεογραφίας, συνέβη την Παρασκευή 18 του φετινού Απρίλη. Ούτε καν το όνομά της δεν έγινε γνωστό και οι αρχές δυσκολεύτηκαν αρχικά να προσδιορίσουν την καταγωγή της. Για τους υπεύθυνους των χωματερών, οι άνθρωποι αυτοί αποτελούν μάστιγα και συμπεριλαμβάνονται στην απαξιωτική κατηγορία των συμμοριών που διαταράσσουν την ομαλή αποκομιδή των σκουπιδιών. Αυτοί είναι αναρμόδιοι για τις κοινωνικές αιτίες που οδηγούν τους ανθρώπους να ζούνε μαζί και από τα σκουπίδια. Ειδικά στη χωματερή της Φυλής, που μόνο κατ’ ευφημισμό αποκαλείται από την κυβέρνηση ΧΥΤΑ ευρωπαϊκών προδιαγραφών, η οποία εγκαινιάστηκε με τυμπανοκρουσίες στις αρχές του Ιούλη, υπάρχουν σκέψεις για την ύψωση ενός σιδερένιου φράκτη τριών και πλέον μέτρων για να αποτραπεί η παράνομη είσοδος.
Το φαινόμενο όμως ούτε ασυνήθιστο είναι πλέον αλλά και ούτε μπορεί να σταματήσει με την καταδίωξη και τις απαγορεύσεις. Πάντα θα βρίσκονται τρόποι να τρυπώνουν οι απελπισμένοι στις χωματερές, υποκινούμενοι από την απόλυτη εξαθλίωση και φτώχεια, ακόμα και σε αυτές που -υποτίθεται- φτιάχνονται με σύγχρονες προδιαγραφές ασφαλείας και διαχείρισης. Η χωματερή της Φυλής, που το πρώτο κύτταρό της λειτουργεί στη θέση Σκαλιστήρι και αποτελεί στην ουσία τη μόνη νόμιμη και επίσημη περιοχή εναπόθεσης σκουπιδιών στο Λεκανοπέδιο, είναι ήδη στο στόχαστρο των κατοίκων της Δυτικής Αττικής για το γεγονός πως αποτελεί ακόμη μια βόμβα ενάντια στη ζωή και στο περιβάλλον. Και στην πραγματικότητα αποτελεί μια ακόμη έκταση για πέταμα των σκουπιδιών δίχως τη δυνατότητα ανακύκλωσης και ασφαλούς διαχείρισής τους, παρά τις κυβερνητικές εξαγγελίες για σύγχρονα συστήματα και μονάδες ανακύκλωσης. Οσο για τους ανθρώπους που καταδιώχτηκαν από αυτήν, η ανίκητη δύναμη για επιβίωση θα τους ξαναφέρει αργά ή γρήγορα πάνω στα βουνά με τα σκουπίδια. Αυτή τη δύναμη όμως πώς μπορεί να την καταλάβει ένας δήμαρχος που εκλέγεται στην Κηφισιά, στην Αθήνα του 2008;
* Η μόνη εφημερίδα που έδωσε διάσταση στην τραγική ιστορία της μικρής Ρουμάνας και παρουσίασε τον άδικο και πρόωρο θάνατό της με εξάστηλο ήταν η «Απογευματινή». Η στήλη που ανακαλύπτει πλήθος στοιχείων για γεγονότα που συμβαίνουν σε πολύ μακρινά σημεία του πλανήτη δυσκολεύτηκε αυτήν τη φορά να συγκεντρώσει περισσότερες πληροφορίες για τη μικρή Ρουμάνα, παρά το γεγονός πως αυτή έζησε και πέθανε δίπλα μας. Στην ανώνυμη μνήμη της είναι αφιερωμένος ο πρώτος, μετά την καλοκαιρινή διακοπή, «Αθέατος Κόσμος». Αντί φωτογραφίας, ο πίνακας με τίτλο «Ρακοσυλλέκτες» (Carroceiros III), ακρυλικό σε καμβά, της βραζιλιάνας ζωγράφου Luci Torres.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου