Αν δεν κατασκευάσουν κάποια καινούρια δίωξη με άνωθεν εντολή, όπως συνηθίζουν οι δικαστικές αρχές, το ερχόμενο καλοκαίρι ο Βίκτορ Σαβάλα Κατάνιο θα περάσει την έξοδο της φυλακής Μιγκέλ Κάστρο-Κάστρο στην Λίμα, ύστερα από είκοσι πέντε χρόνια εγκλεισμού. Κρατούμενος από τον Ιούνιο του 1991, καταδικασμένος σε εικοσιπέντε χρόνια φυλακή, ο Σαβάλα Κατάνιο βρέθηκε αρχικά για πέντε χρόνια στο κολαστήριο στο Γιαναμάγιο στην επαρχία Πούνο σε υψόμετρο 3800 μέτρων! Σε συνθήκες αφόρητου κρύου αρρώστησε βαριά και μόνο τότε τον κατέβασαν στην κλειστή φυλακή στο Σαν Χουάν ντε Λουριγκάντσο. Πέρασε και από την φοβερή Κάντο Γκράντε, φυλακή στην οποία έγινε το 1992 η μεγάλη σφαγή των κρατούμενων σεντερίστας. Ογδόντα τριών χρόνων σήμερα, με σοβαρά προβλήματα υγείας και προχωρημένη τύφλωση , είναι ένας από τους τριακόσιους, επίσημα πολιτικούς κρατούμενους. Οι περισσότεροι από αυτούς είναι μέλη της ιστορικής ηγεσίας του ΚΚ Περού και στελέχη του ένοπλου τμήματος «Φωτεινό Μονοπάτι» καθώς και της άλλης, μικρότερης, αντάρτικης ομάδας, του κινήματος «Τουπάκ Αμάρου». Οι πιο πολλοί και ειδικά οι ισοβίτες είναι θαμμένοι σε τσιμεντένια κελιά με σκληρότερη την περίπτωση του Γκουζμάν που βρίσκεται στην ναυτική βάση του Καλάο. Ο Σαβάλα Κατάνιο που κατηγορήθηκε ως μέλος της ηγεσίας του κόμματος και του αντάρτικου , γνωστός με το επαναστατικό ψευδώνυμο «Ρολάντο», θεωρήθηκε επικεφαλής της «Λαϊκής Βοήθειας» μιας οργάνωσης περίθαλψης των τραυματιών ανταρτών και των οικογενειών των σκοτωμένων.
Πριν κλειστεί στην φυλακή ο Σαβάλα Κατάνιο, ήταν ο γνωστότερος εκπρόσωπος του λαϊκού αγροτικού θεάτρου στο Περού, ηθοποιός, καθηγητής στο πανεπιστήμιο στο Αγιακούτσο, συγγραφέας θεατρικών έργων και σκηνοθέτης. Με το βιβλίο « Θέατρο Καμπεσίνο» στο οποίο υπάρχουν τα πρώτα θεατρικά κείμενα, έβαλε τις βάσεις αυτού του είδους της δραματουργίας η οποία άνθισε για τριάντα χρόνια περίπου, από την δεκαετία του Εξήντα, στην ύπαιθρο της χώρας. Πλήθος θεατρικών ομάδων φτιάχτηκαν αξιοποιώντας την ινδιάνικη λαϊκή παράδοση, δημιουργώντας ένα ισχυρό καλλιτεχνικό ρεύμα. Το 1981 η Εθνική Ομοσπονδία Λαϊκού Θεάτρου συγκέντρωνε τουλάχιστον δεκαοκτώ θεατρικά σχήματα με ηθοποιούς καμπεσίνος, δηλαδή εργάτες γης, άκληρους η μικρούς αγρότες στις Άνδεις. Το πολιτικό θέατρο εμφανίστηκε στο Περού με την Ένωση Ερασιτεχνών Καλλιτεχνών το 1938,αλλά στο δεύτερο μισό του αιώνα η προσφορά του Σαβάλα Κατάνιο υπήρξε καταλυτική για την ανάπτυξη του. Γεννημένος σε αγροτική περιοχή κοντά στην Λίμα σπούδασε ισπανική λογοτεχνία και αργότερα αποφοίτησε από την Εθνική Σχολή Καλών Τεχνών και από το 1960 δίδαξε λογοτεχνία και θέατρο στους φοιτητές πολλών Πανεπιστημίων της χώρας.
Ο Σαβάλα Κατάνιο όλα αυτά χρόνια της φυλακής δεν υπέκυψε, όπως και μεγάλο τμήμα της ιστορικής ηγεσίας του ΚΚ Περού με επικεφαλής τον Αμπιμαέλ Γκουζμάν Ρεινόσο. Σε μια συνέντευξη του το 2013, δήλωσε περήφανα «Τίποτα δεν με νίκησε, τίποτα δεν με λύγισε!», σημειώνοντας πως οι κακουχίες που αντιμετώπισε ήταν πολύ ηπιότερες από αυτές που υπέφεραν και υποφέρουν οι ανώνυμοι σεντερίστας αντάρτες και τα απλά μέλη του κόμματος στα κάτεργα του καθεστώτος. Τον τελευταίο καιρό στο Περού φουντώνει το κίνημα που ζητά την αμνήστευση των πολιτικών κρατουμένων. Η καμπάνια έχει πάρει διεθνείς διαστάσεις και σε πολλές χώρες της νότιας Αμερικής, όπως στην Αργεντινή, στην Ουρουγουάη και αλλού αυτό το διάστημα γίνονται εκδηλώσεις και οργανώνονται κινήσεις αλληλεγγύης. Το περουβιάνικο κομμουνιστικό κίνημα και το αντάρτικο συκοφαντήθηκε σε απίστευτο βαθμό, από την ολιγαρχία της χώρας και τα διεθνή αφεντικά της και σε αυτό ευθύνεται και το ίδιο που υποτίμησε επιδεικτικά την σημασία της διεθνούς εικόνας του. Στις τερατώδεις συκοφαντίες αναφορικά με τον δεκαετή εμφύλιο και τους αληθινούς υπεύθυνους για αυτόν, υπέκυψε και το μεγαλύτερο τμήμα της αριστεράς στην Δύση, το οποίο συνεχίζει να αναπαράγει τις διαστρεβλώσεις. Χαρακτηριστική η υποδοχή που έχει συναντήσει και στην χώρα μας από πλευρές και της ριζοσπαστικής αριστεράς ο περουβιάνος συγγραφέας Σαντιάγο Ρονκαλιόλο που έστησε την διεθνή καριέρα του με την δαιμονοποίηση του αντάρτικου.
Παρ 'όλα αυτά και παρά τα σημαντικά λάθη και αδυναμίες του, το κίνημα συνεχίζει να αποτελεί αναφορά για τα φτωχά λαϊκά στρώματα στις πόλεις και την ύπαιθρο. Η νέα γενιά κομμουνιστών που πλαισιώνει την καμπάνια για αμνήστευση και δημοκρατικά δικαιώματα, περισσότερο άφοβη και χωρίς να κουβαλά το πνεύμα της ήττας, αρχίζει να κερδίζει ξανά έδαφος στα Πανεπιστήμια και στα κινήματα αντίστασης. Και το Περού είναι μια κοινωνία που παράγει καθημερινά τέτοια κινήματα τα οποία η δραματουργία του Βίκτορ Σαβάλα Κατάνιο προσπάθησε να τα βάλει στο κέντρο του λαϊκού θεάτρου.
ΔΕΙΤΕ:
Εικόνες και μουσική για την ελευθερία των πολιτικών κρατούμενων
https://www.facebook.com/libertadprisionerospoliticosperu/videos/vb.996009587111249/998669543511920/?type=2&theater και το πρώτο μέρος του ντοκιμαντέρ για τον Κατάνιο
www.youtube.com/watch?v=YD5odIgbLM8
ΕΠΙΣΚΕΦΤΕΙΤΕ:
την σελίδα για την απελευθέρωση του Σαβάλα Κατάνιο στο fb
www.facebook.com/libertadvictorzavala/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου