Περισσότερα από τρία χρόνια ιστορία έχει η σύγκρουση ανάμεσα στις κρατικές αρχές και στους κατοίκους του συνοικισμού Ντονγκ Ταμ στο χωριό Θον Χάιν στα νοτιοανατολικά περίχωρα του Ανόι, σαράντα χιλιόμετρα από την πρωτεύουσα του Βιετνάμ. Αιτία το σχεδιαζόμενο στρατιωτικό αεροδρόμιο Μίου Μον, για την κατασκευή του οποίου έχουν απαλλοτριωθεί κατά διαστήματα εύφορες αγροτικές εκτάσεις, τις οποίες καλλιεργούσαν για πολλές δεκαετίες μικροί παραγωγοί ρυζιού. Σκληροτράχηλοι και αποφασισμένοι, οι χωρικοί του Ντονγκ Ταμ τον Απρίλιο του 2017, όταν κορυφώθηκε η αντιπαράθεση, ύστερα από συγκρούσεις με τις δυνάμεις καταστολής και ως απάντηση σε συλλήψεις ηγετών τους, αιχμαλώτισαν για μια εβδομάδα τριάντα οκτώ αστυνομικούς! Η ομηρία έληξε σταδιακά, όταν οι αρχές άφησαν ελεύθερους τους συλληφθέντες. Παρά τις αντίθετες διαβεβαιώσεις, όμως, επανήλθαν αργότερα με διώξεις ενάντια στους πρωταίτιους. Από τότε το χωριό έγινε πανεθνικό σύμβολο της αντίστασης στις αυθαίρετες κρατικές και εταιρικές απαλλοτριώσεις καλλιεργούμενης γης.
Η αναίμακτη μέχρι τώρα αναμέτρηση στις αρχές του χρόνου άλλαξε όψη και πήρε δραματικές διαστάσεις. Με αφορμή σαράντα έξι εκτάρια γεωργικής γης που ξεκίνησε να περιφράζει στις 31 Δεκεμβρίου η Viettel Group, επιχειρηματικός όμιλος που ανήκει στον στρατό και μεταξύ άλλων είναι η μεγαλύτερη εταιρία κινητής τηλεφωνίας της χώρας, αναζωπυρώθηκαν οι αντιδράσεις. Για να τις κάμψει, η κυβέρνηση έστειλε περίπου χίλιους αστυνομικούς για να προστατεύσουν τους εργάτες που έχτιζαν τον φράκτη και να διώξουν τους αγρότες που τους εμπόδιζαν. Δεν είναι ακόμη σίγουρο τι ακριβώς έγινε το πρωινό της Πέμπτης 9 Ιανουαρίου. Οι αστυνομικές ανακοινώσεις ισχυρίζονται πως στην διάρκεια της καταδίωξης των διαδηλωτών, μια ομάδα αστυνομικών έπεσε σε παγίδα. Σε έναν μεγάλο καμουφλαρισμένο λάκκο. Όταν παγιδεύτηκαν σε αυτόν, ομάδες νεαρών τους εκσφενδόνισαν εμπρηστικές βόμβες, με αποτέλεσμα τον θάνατο τριών βαθμοφόρων. Οι αγρότες αρνούνται αυτούς τους ισχυρισμούς, αλλά η επίσημη εκδοχή κυριάρχησε στα ελεγχόμενα μέσα ενημέρωσης της χώρας. Ακριβώς όπως επικράτησε και η άποψη πως υπεύθυνος για την βίαια υποδοχή της αστυνομικής επιδρομής, εμπνευστής και ηθικός αυτουργός της αντίστασης ήταν ο τέταρτος νεκρός, ο Λε Ντιν Κιν.
Ογδόντα τριών ετών, με έξι παιδιά και δυο εγγόνια, βετεράνος του πολέμου με τους Αμερικάνους, εξήντα χρόνια μέλος του κομμουνιστικού κόμματος από νεαρή ηλικία, επικεφαλής της κοινότητας και του αγροτικού συνεταιρισμού, πρόεδρος της Λαϊκής Επιτροπής και τοπικός κομματικός γραμματέας στην δεκαετία του 1980, υπήρξε ο ηγέτης και ο εμπνευστής της αντίστασης των χωρικών. Από το 2013, συμμετείχε στην επιτροπή διαλόγου με την κυβέρνηση, εκπροσωπώντας τους κατοίκους και τις διαμαρτυρίες τους και το 2017 συνελήφθη στο Ανόι, αφού πρώτα κακοποιήθηκε από αστυνομικούς. Αποτέλεσμα ήταν να υποστεί κάταγμα στο πόδι, να νοσηλευτεί σε νοσοκομείο της πρωτεύουσας και να αναγκαστεί να κυκλοφορεί με αναπηρικό καροτσάκι μέχρι τον Μάιο του 2019. Όταν επέστρεψε στο χωριό με ασθενοφόρο, ύστερα από ένα μήνα νοσηλείας, οι συγχωριανοί του τον υποδέχτηκαν σαν ήρωα. Παρά το προχωρημένο της ηλικίας και την ταλαιπωρία του τραυματισμού, ο συνταξιούχος Λε Ντιν Κιν δεν σταμάτησε στιγμή να συμμετέχει στον αγώνα των αγροτών. Διαχώρισε δημόσια τη θέση του απέναντι στην κομματική και κρατική ηγεσία της περιοχής και στην ανάλγητη πολιτική της. Ακριβώς για να τιμωρήσουν αυτή την θαρραλέα στάση του, οι αστυνομικοί στη διάρκεια εκείνου του πρωινού εισέβαλαν στο σπίτι του. Οι βιετναμέζικες αρχές ισχυρίζονται πως κρατούσε στα χέρια του χειροβομβίδα άλλα κανείς μάρτυρας δεν το επιβεβαιώνει. Όταν, ύστερα από ένα εικοσιτετράωρο παρέδωσαν το νεκρό σώμα του για να κηδευτεί, οι συγγενείς του βετεράνου αγωνιστή διαπίστωσαν πως ήταν φρικτά παραμορφωμένο με μώλωπες και ένα τεράστιο τραύμα στο στήθος.
Στο Βιετνάμ, τα τελευταία χρόνια είναι συνηθισμένο φαινόμενο οι συγκρούσεις στην ύπαιθρο ανάμεσα σε μικρούς αγρότες-καλλιεργητές και στις κρατικές αρχές που σχεδιάζουν να αξιοποιήσουν επιχειρηματικά μεγάλες εκτάσεις γης. Με το πρόσχημα πως η ιδιοκτησία της γης είναι κρατική, οι διαδικασίες γίνονται με αναγκαστικό τρόπο, ενώ τις περισσότερες φορές πίσω από αυτές κρύβεται η μεγάλη διαφθορά των δημοσίων υπαλλήλων και τεράστια εταιρικά πολυεθνικά συμφέροντα. Το καλοκαίρι του 2018, σημειώθηκαν οι μεγαλύτερες διαδηλώσεις εδώ και δεκαετίες σε ολόκληρη τη χώρα, ως ένδειξη διαμαρτυρίας ενάντια σε έναν νόμο για τη δημιουργία τριών μεγάλων ειδικών οικονομικών ζωνών. Τότε πολλοί Βιετναμέζοι είδαν αυτές τις ΕΟΖ ως άνοιγμα του δρόμου για την αρπαγή από μεγάλες κινέζικες εταιρίες καλλιεργήσιμης γης. Εκείνο το κύμα των διαμαρτυριών συνδέθηκε με τα βαθιά αντικινέζικα εθνικιστικά αισθήματα και ανάγκασε την κυβέρνηση να υποχωρήσει.
Η είδηση της δολοφονίας του Λε Ντιν Κιν συγκίνησε όλη την χώρα. Οι αστυνομικοί δεν έμειναν σε αυτήν. Συνέλαβαν είκοσι δύο άτομα, μεταξύ αυτών και δυο γιους του νεκρού, αποδίδοντάς τους βαριές κατηγορίες. Ελάχιστοι πίστεψαν την κρατική προπαγάνδα με τις συνηθισμένες κατηγορίες πως τάχα οι αστυνομικοί βρέθηκαν μπροστά σε αναρχικά, εγκληματικά, τρομοκρατικά και ξενοκίνητα στοιχεία. Η φιγούρα και η ιστορία του ηλικιωμένου αγωνιστή δεν άφησε περιθώρια για παρερμηνείες, ακόμη και όταν τα τηλεοπτικά πλάνα γέμισαν με τα υποτιθέμενα φοβερά όπλα των αντιστεκόμενων. Μπουκάλια, σκουριασμένες χειροβομβίδες, βεγγαλικά και αυτοσχέδιες λόγχες. Ήταν ολοφάνερο πως υπεύθυνες για τα γεγονότα ήταν οι κρατικές αρχές που αντιμετώπισαν με σκληρή και μαζική βία τους χωρικούς. Επιβεβαιώθηκε, έτσι, για μια ακόμη φορά πως ο σκληρός καπιταλισμός, ακόμη και ντυμένος με κόκκινα φτιασίδια, χρειάζεται για να εδραιωθεί να γίνεται κατά καιρούς ανοικτά δολοφονικός. Για να επιβληθεί στους φτωχούς αλλά περήφανους ανθρώπους και σε όσους αμετανόητους κομμουνιστές επιμένουν να θέλουν να τους υπηρετήσουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου