Το Ναμπί Σάλεχ και το Ντερ Νιντάμ είναι δύο παλαιστινιακά χωριά που στέκουν αντίκρυ σε μια απόσταση τεσσάρων χιλιομέτρων. Στο κέντρο της Δυτικής Όχθης, περίπου είκοσι χιλιόμετρα βορειοδυτικά της Ραμάλα, έχουν ενωθεί με μια κοινή μοίρα, σαν δίδυμα αδέλφια. Εδώ και σαράντα χρόνια οι κάτοικοι τους, αγρότες και κτηνοτρόφοι οι περισσότεροι, δίνουν μια αδιάκοπη μάχη επιβίωσης ενάντια στον ισραηλινό εποικισμό και τις κατοχικές δυνάμεις.
Πριν από σαράντα χρόνια ξεκίνησε να κτίζεται ο παράνομος οικισμός εποίκων Χαλαμίς ή Νεβ Τζουχ με το παλιό όνομα, σε καταπατημένα κτήματα Παλαιστινίων του Ντερ Νιντάμ, στο λόφο Χαβλάτα. Λίγες δεκάδες οικογένειες υπερ-ορθόδοξων Εβραίων εγκαταστάθηκαν στην αρχή σε ένα παλιό βρετανικό αστυνομικό οχυρό στην περιοχή τον Οκτώβριο του 1977 και από τότε ξεκίνησε ο βίαιος εποικισμός στην κατεχόμενη γη. Οι Παλαιστίνιοι του Ντερ Νιντάμ αντέδρασαν και προσέφυγαν μάταια στο Ανώτατο Δικαστήριο. Το τελευταίο, με την επίκληση παλιών αεροφωτογραφιών, έκρινε πως η περιοχή είναι άγονη και για περισσότερα από δέκα χρόνια ακαλλιέργητη και έτσι αυτοδίκαια ήταν κρατική ιδιοκτησία!
Από τότε ο εβραϊκός οικισμός επεκτείνεται, ο πληθυσμός του ξεπέρασε τους χίλιους πεντακόσιους εποίκους και τα βάσανα των Παλαιστινίων μεγάλωσαν. Οι έποικοι διεκδικούν όλο και περισσότερα εδάφη, καταστρέφουν τις καλλιέργειες, κόβουν νύχτα τις ελιές και τις πορτοκαλιές και έχουν αρπάξει μια φυσική πηγή νερού η οποία για αιώνες δίνει ζωή στους ανθρώπους, τα ζωντανά και τη γη. Έκτισαν ακόμη και τείχος για να προστατεύσουν τις καταπατήσεις τους. Μαζί τους έχουν τους ισραηλινούς στρατιώτες οι οποίοι συχνά κάνουν επιδρομές στα δύο χωριά, επιβάλλουν αποκλεισμούς, μπαίνουν στα σπίτια, ξυλοκοπούν, συλλαμβάνουν με την παραμικρή αφορμή, ενώ αρκετές φορές πυροβολούν στο ψαχνό.
Η ιστορία του Ναμπί Σάλεχ χάνεται πίσω στο χρόνο. Αναφέρεται σε κτηματολογικά και φορολογικά αρχεία της πρώιμης οθωμανικής περιόδου στα τέλη του 16ου αιώνα. Η μεγαλύτερη και ιστορική οικογένεια του Ναμπί Σάλεχ είναι οι Ταμίμι. Σχεδόν όλοι οι κάτοικοι του χωριού έχουν κοινές συγγενικές ρίζες. Η πηγή Ein al-Qaws λίγο έξω από το χωριό, που αναβλύζει μέσα από έναν βράχο, βρίσκεται μέσα σε κτήμα που κληρονόμησε ο Μπασίρ Ταμίμι και ήταν στην κατοχή του μέχρι το 2009. Από τότε που οι ισραηλινοί έποικοι έχτισαν δεξαμενές και εγκαταστάσεις αρπάζοντας το νερό και τη γη τριγύρω, η πηγή έγινε το κέντρο μιας αδιάκοπης αναμέτρησης ανάμεσα στους νέους Παλαιστινίους του χωριού και τις δυνάμεις κατοχής. Μόνο τα τελευταία χρόνια σκοτώθηκαν από πυροβολισμούς δύο νεαροί καθώς διαμαρτύρονταν. Ο Μουσταφά Ταμίμι το Δεκέμβριο του 2011 και ο Ρουστί Ταμίμι το Νοέμβριο του 2012. Δεκάδες έχουν τραυματιστεί σοβαρά, ενώ τουλάχιστον δύο στους δέκα κατοίκους του χωριού έχουν φυλακιστεί τουλάχιστον μια φορά. Οι περισσότερες οικογένειες έχουν μέλη τους πολιτικούς κρατούμενους.
Η διαρκής αντίσταση των δύο χωριών είναι γνωστή εδώ και χρόνια. Αυτή τη φορά όμως το Ναμπί Σάλεχ συγκέντρωσε την παγκόσμια προσοχή με αφορμή τη σθεναρή στάση της νεαρής Άχεντ Ταμίμι. Μιας μαχητικής από την παιδική της ηλικία αγωνίστριας. Είχε προηγηθεί ο σοβαρός τραυματισμός από πλαστική σφαίρα στο κεφάλι του δεκαπεντάχρονου ξαδέρφου της, Μοχάμεντ Ταμίμι, και η Άχεντ αντέδρασε στη θέα των στρατιωτών στην αυλή του σπιτιού της. Τις περισσότερες φορές οι νέοι από το ένα χωριό προστρέχουν να βοηθήσουν όταν εισβάλλουν στο διπλανό οι δυνάμεις κατοχής και οι οπλισμένες συμμορίες των εποίκων.
Ύστερα από τη σύλληψη της δεκαεξάχρονης Άχεντ, οι νέοι ιδιαίτερα στα δύο χωριά βγήκαν στους δρόμους και άρχισαν τον πετροπόλεμο. Οι στρατιωτικές μονάδες που από μέρες τα έχουν περικυκλώσει και πραγματοποιούν επιδρομές σε σπίτια αγωνιστών έβαλαν στόχο τον Μουσάμπ Φιράς αλ-Ταμίμι. Δεκαέξι χρόνων ο Μουσάμπ, μακρινός συγγενής των Ταμίμι, από το Ντερ Νιντάμ, πρωταγωνιστούσε στον πετροπόλεμο τις τελευταίες ημέρες του Δεκέμβρη όταν ξέσπασε το νέο κύμα της παλαιστινιακής αντίστασης.
Την Τρίτη 2 Ιανουαρίου, μια ομάδα 25 Ισραηλινών με επικεφαλής έναν αξιωματικό με το όνομα Φαρίς μπήκαν στο Ντερ Νιντάμ κυνηγώντας νέους. Έψαχναν ένα αγόρι που φορούσε ένα κόκκινο πουλόβερ και πρωταγωνιστούσε στις συγκρούσεις που κατέγραψαν οι κάμερές τους. Συνέλαβαν τον Μουσάμπ και τον πήγαν στο σπίτι του, εκτοξεύοντας απειλές στον ίδιο και στους γονείς του. Τον άφησαν αφού πρώτα τον φωτογράφησαν. Την επόμενη μέρα το πρωί ο Μουσάμπ και οι συμμαθητές του ξαναβγήκαν στους δρόμους μόλις έμαθαν πως μια ομάδα στρατιωτών μπήκε στο χωριό. Υπάρχουν φωτογραφίες που δείχνουν τον Μουσάμπ να στέκεται άφοβα απέναντι στους στρατιώτες. Οι τελευταίοι μπορούσαν να τον αναγνωρίσουν. Ελάχιστα λεπτά μετά, μια σφαίρα κτύπησε τον νεαρό στο λαιμό. Ο θάνατος ήταν ακαριαίος! Στο νοσοκομείο της Ραμάλα οι γιατροί το μόνο που μπορούσαν να κάνουν ήταν να συντάξουν τη γνωμάτευση του θανάτου. Οι στρατιώτες δικαιολογήθηκαν πως τους φάνηκε ότι ο νεαρός είχε όπλο! Ο Μουσάμπ καταχωρήθηκε στην ατέλειωτη λίστα των νέων Παλαιστινίων που γράφουν καθημερινά με το αίμα τους την ιστορία της μελλοντικής απελευθέρωσης. Στην κηδεία του η οργή ξεχείλισε! Ο Μουσάμπ ήταν ο πρώτος παλαιστίνιος μάρτυρας του 2018...
ΔΕΙΤΕ φωτογραφίες από τη ζωή και την αντίσταση στο Ναμπί Σάλεχ english.al-akhbar.com/node/6011
ΔΙΑΒΑΣΤΕ το αποκαλυπτικό άρθρο του Γιδεόν Λεβί στην ισραηλινή εφημερίδα «Χααρέτζ» www.haaretz.com/israel-news/a-spa-for-samaria-1.284709
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου