Αλ-Μουγκαγίρ, Δυτική Οχθη | Οι τελευταίες ώρες του νεαρού Αλί Αϊμάν

Την Παρασκευή 4 Δεκεμβρίου ο νεαρός Αλί Αϊμάν Αμπού Αλίγια είχε γενέθλια. Συμπλήρωνε τα δεκατέσσερα χρόνια. Γεννημένος στο χωριό Αλ-Μουγκαγίρ, στην Δυτική Όχθη, βορειανατολικά της Ραμάλα, περίμενε με ανυπομονησία την γιορτή και τα δώρα που του είχαν υποσχεθεί. Ξύπνησε χαράματα για να πάει φαγητό σε ένα θείο του που φροντίζει τα ζώα της οικογένειας έξω από το χωριό. Ο παππούς του μικρού συνηθίζει να λέει πως η οικογένεια ήταν κτηνοτρόφοι από τότε που ο Θεός δημιούργησε την γη! Πήγε και γύρισε καβάλα στον γάιδαρο διασχίζοντας μια περιοχή με καλλιέργειες και ελαιώνες. Ήδη στο σπίτι η Νιχάντ, η μητέρα του, είχε ξεκινήσει τις ετοιμασίες για την γιορτή. Μια τούρτα και για φαγητό την παραδοσιακή Μακγλούμπα που άρεσε πολύ στον μικρό. Κοτόπουλο με ρύζι, λαχανικά και μπαχαρικά. Το δώρο θα ήταν ένα ζευγάρι καινούρια παπούτσια. Ήταν γύρω στις δέκα και μισή η ώρα, όταν ο Αλί έμαθε πως είχε ξεκινήσει ο συνηθισμένος πετροπόλεμος στην ανατολίτικη είσοδο του χωριού προς την μεριά που οι Ισραηλινοί εγκατέστησαν παράνομα εποίκους. Είχαν εμφανιστεί και πάλι οι στρατιώτες για να αντιμετωπίσουν μια ειρηνική διαμαρτυρία με δακρυγόνα και σφαίρες. Αμέσως έτρεξε μαζί με τον δεκαεπτάχρονο αδερφό του. Δεν ήταν άλλωστε πρώτη φορά που οι κατοχικές δυνάμεις θα προκαλούσαν με υπέρμετρη επίδειξη δύναμης επιλέγοντας την Παρασκευή, ημέρα προσευχής για τους πιστούς. Με πρόσχημα την προστασία των εποίκων που έκλεψαν την γη των Παλαιστίνιων, επιδίδονται σε ένα διαρκές τρομοκρατικό κυνηγητό των νεαρών Παλαιστίνιων. Κατά τις μιάμιση, παρά το γεγονός πως ο μικρός παρακολουθούσε τον πετροπόλεμο από απόσταση σύμφωνα με τις ορμήνιες του αδερφού του, ξαφνικά διπλώθηκε και σωριάστηκε. Μια σφαίρα από τουφέκι Ruger 10/22, όπως αποδείχτηκε εκ των υστέρων, τον βρήκε στην κοιλιά. Μεταφέρθηκε γρήγορα με ιδιωτικό αυτοκίνητο στην γειτονική Turmus Ayya και αμέσως μετά με ασθενοφόρο σε νοσοκομείο στην Ραμάλα. Μάταια οι γιατροί στο χειρουργείο επί τρεις ώρες προσπαθούσαν να τον σώσουν από την ακατάσχετη εσωτερική αιμορραγία. Ο μικρός ξεψύχησε, συμπληρώνοντας τον μακρύ κατάλογο των μικρών παιδιών που έχουν δολοφονήσει οι εγκληματίες σιωνιστές. “Έφυγε από το σπίτι μας λουλούδι και επέστρεψε μάρτυρας » επαναλάμβανε ανάμεσα στους θρήνους η εβδομηνταπεντάχρονη γιαγιά του.

Παλαιστινιακές οργανώσεις για μια ακόμη φορά κατήγγειλαν τις εν ψυχρώ δολοφονίες με όπλα που οι Ισραηλινοί ισχυρίζονται πως τα χρησιμοποιούν για την διάλυση πλήθους. Το αμερικάνικης κατασκευής πυροβόλο όπλο Ruger 10/22 με σιγαστήρα και διόπτρα είναι πολύ διαδεδομένο στις κατοχικές δυνάμεις στην Δυτική Όχθη. Επιλέχθηκε να αντικαθιστά, ανάλογα με την περίσταση, τα όπλα που εκτοξεύουν πλαστικές σφαίρες και έχει αποδειχθεί πολλές φορές πως μπορεί εύκολα να σκοτώσει. Το όπλο πυροδοτεί μια σκληρή μεταλλική σφαίρα διαμέτρου ενός τετάρτου της ίντσας με ταχύτητα περίπου τετρακόσια μέτρα το δευτερόλεπτο. Ακόμη και σε απόσταση τετρακοσίων μέτρων η σφαίρα έχει αρκετή ταχύτητα η οποία μπορεί να προκαλέσει τον θάνατο. Το 2001, μετά τη δολοφονία πολλών παιδιών στη λωρίδα της Γάζας και στη Δυτική Όχθη ακόμη και αυτός ο γενικός εισαγγελέας του στρατιωτικού δικαστηρίου ζήτησε να χαρακτηριστεί το Ruger πολεμικό όπλο και να απαγορευτεί η χρήση του εναντίον διαδηλωτών. Ύστερα από μια ανάπαυλα οι ισραηλινές δυνάμεις άρχισαν το 2008 πάλι να το χρησιμοποιούν. Με αυτόν τον τρόπο οι σιωνιστές επιδιώκουν να απενοχοποιήσουν τους στρατιώτες που όλο και πιο συχνά, δίχως ηθικές αναστολές και φόβο για νομικές συνέπειες, στοχεύουν και πατούν την σκανδάλη.

Ο Αλί Αϊμάν Αμπού Αλίγια είναι ο πέμπτος ανήλικος Παλαιστίνιος που δολοφονήθηκε από σφαίρα των κατοχικών δυνάμεων στην Δυτική Όχθη από την αρχή του χρόνου. Είναι επίσης η δεύτερη αποδεδειγμένη δολοφονία στο χωριό Αλ-Μουγκαγίρ, από το 2018, όταν στρατιώτες σκότωσαν τον δεκαεξάχρονο Αμπού Ναίμ πυροβολώντας τον στο μέτωπο με μια μεταλλική σφαίρα με καουτσούκ η οποία σφηνώθηκε στον εγκέφαλό του. Από την ώρα που έγινε γνωστός ο θάνατος του μικρού οι εικόνες και τα γεγονότα ακολούθησαν την συνηθισμένη διαδοχή. Στο σπίτι εκτυλίχθηκαν σκηνές αρχαίας τραγωδίας. Η κηδεία μετατράπηκε σε ένα οργισμένο ποτάμι διαδηλωτών που κατέληξε σε συγκρούσεις με τους δολοφόνους. Οι Παλαιστινιακές οργανώσεις και αρχές κατήγγειλαν για μια ακόμη φορά, με διεθνή διαβήματα, το έγκλημα. Εκπρόσωπος του ΟΗΕ ζήτησε να γίνει έρευνα από ανεξάρτητη επιτροπή και ο ισραηλινός στρατός υποσχέθηκε υποκριτικά να την κάνει. Η Ευρωπαϊκή Ένωση ζήτησε...διευκρινήσεις! Τα δυτικά ΜΜΕ μετέφεραν την είδηση με προσποιητή συντριβή και οι κυβερνήσεις που σφιχταγκαλιάζονται με τους εγκληματίες έκαναν πως δεν άκουσαν. “Σκοποβολή σε διαδηλωτές; Στα παιδιά; Πού συμβαίνουν τέτοια πράγματα; Όχι σε κάποια μακρινή γη, αλλά σε απόσταση μίας ώρας από το σπίτι σας!... Τι θα σκεφτόσασταν για ένα καθεστώς που επιτρέπει να πυροβολούνται παιδιά, που τα απαγάγει στον ύπνο τους και γκρεμίζει τα σχολεία τους; Αυτό ακριβώς πρέπει να σκεφτείτε για το καθεστώς εδώ στη χώρα μας “ κατέληγε ο Γκιντεόν Λεβί, σε ένα ακόμη τολμηρό άρθρο καταγγελίας στην ισραηλινή εφημερίδα Χααρέτζ, απευθυνόμενος στους συμπατριώτες του. Όσο για το Αλ-Μουγκαγίρ με τους τρεισήμισι χιλιάδες κατοίκους στέκει στο κέντρο της Δυτικής Όχθης περικυκλωμένο ολοένα και πιο ασφυχτικά από οικισμούς ληστών εποίκων και στρατιωτικά φυλάκια. Για τους νεαρούς Παλαιστίνιους η αντίσταση είναι η μοναδική επιλογή για να υπερασπιστούν την γη και την αξιοπρέπεια τους.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ το άρθρο του Λεβί στην Χααρέτζ με τίτλο “Ο πόλεμος του Ισραήλ στα παιδιά της Παλαιστίνης”, www.haaretz.com/opinion/.premium-israel-s-war-on-palestinian-children-1.9350708