Όταν ο Σαρκοζί διόρισε στο μέγαρο στο Μπομπινί για νομάρχη στο Σεν Σε Ντενί τον Κριστιάν Λαμπέρτ δεν υπήρξε καμία ασάφεια για το τι θα ακολουθούσε. Πρώην αρχιμπάτσος σε κρίσιμους τομείς της εσωτερικής ασφάλειας ο Λαμπέρτ, γνωστός με το παρατσούκλι «Πάντα» εξαιτίας των σκοτεινών κύκλων στα μάτια του, ξεκίνησε την δουλειά που ήξερε καλά. Ανηλεές κυνηγητό, σε μικρό-παράνομους, νέους, άνεργους και κυρίως μετανάστες με ιδιαίτερη κλίση στους Ρομά, που ο γάλλος πρόεδρος ανακήρυξε σε εθνικό κίνδυνο. Το νομαρχιακό διαμέρισμα 9-3, το Σεν Ντενί με τα ψηλά ποσοστά ανεργίας και φτώχειας, καταστάσεις που γεννάνε εξεγέρσεις και παραβατικότητα, έγινε πεδίο δόξας για τον κολλητό του Σαρκοζί και ισχυρό προεκλογικό χαρτί για την δήθεν αποτελεσματική πολιτική της σιδερένιας πυγμής.
Δυο χρόνια μετά τον διορισμό του Λαμπέρτ την ημέρα που ο Σαρκοζί ανακοίνωνε επίσημα την υποψηφιότητα του, ο αρχιμπάτσος ήρθε απότομα και τραγικά στο προσκήνιο, λες και κάποιος σκηνοθέτης με αρρωστημένη φαντασία οργάνωσε το σκηνικό. Ήταν γύρω στις τρεις το μεσημέρι της Τετάρτης 15 του Φλεβάρη, ώρα που έχουν σχεδόν κλείσει οι υπηρεσίες του δημαρχείου στο Σεν Ντενί, όταν στην αίθουσα της εισόδου μπήκε ορμητικά μια γυναίκα. Κραυγάζοντας απελπισμένα περιλούστηκε με βενζίνη και παρά τις προσπάθειες ενός φρουρού και μερικών άλλων έβαλε φωτιά στα ρούχα της. Όταν κατάφεραν να σβήσουν τις φλόγες η γυναίκα είχε κατακαεί στο 80% του σώματος της και παρά το γεγονός πως μεταφέρθηκε σε ειδικό κέντρο εγκαυμάτων στην Λιλ, πέθανε μια μέρα μετά, την Πέμπτη το απόγευμα. Η Εκατερίνα, όπως ήταν το όνομα της, ήταν ρουμάνικης καταγωγής, τριάντα οκτώ χρονών και μητέρα έξι παιδιών, το μικρότερο από τα οποία είναι δύο χρόνων.
Η Εκατερίνα, είχε έρθει στην χώρα πριν από εικοσιπέντε χρόνια και για πάνω από δέκα χρόνια δεν είχε μόνιμη κατοικία, ζώντας άλλοτε στους δρόμους και άλλοτε σε κέντρα περίθαλψης αστέγων. Το 2005, μαζί με τον σύντροφο της, που πέθανε αργότερα είχε κάνει απεργία πείνας έξω από το δημαρχείο της Aubervilliers, όντας έγκυος, διεκδικώντας μια μόνιμη στέγη για την πολυμελή οικογένεια της. Αυτήν την φορά, η Εκατερίνα, ήταν κάτω από μεγαλύτερη πίεση, όταν έμαθε πως έπρεπε να εγκαταλείψει το ξενοδοχείο στο πρόγραμμα έκτακτης ανάγκης 115, ως τις 15 του Μάρτη ενώ κινδύνευε ταυτόχρονα και με απέλαση. Μόνη της με έξι παιδιά, δίχως εισόδημα και με σοβαρά προβλήματα υγείας, την κυρίευσε η απόγνωση. Η Εκατερίνα δεν ήταν η πρώτη περίπτωση απελπισμένου ανθρώπου που προχώρησε σε ανάλογη πράξη. Με όχι την ίδια τραγική κατάληξη δυο άνδρες, ένας το 2007 και ένας πέρυσι, επεχείρησαν να διαμαρτυρηθούν βάζοντας φωτιά στα ρούχα τους στο ίδιο δημαρχείο.
Αν και δεν υπάρχουν αξιόπιστες καταγραφές για τον ακριβή αριθμό οι άστεγοι στην Γαλλία υπολογίζονται ανάμεσα στις 130 με 200 χιλιάδες, ενώ 3,6 τουλάχιστον εκατομμύρια άνθρωποι βρίσκονται σε πολύ κακή και ανασφαλή στεγαστική κατάσταση. Με αφορμή τον φετινό σκληρό χειμώνα, το πρόβλημα αναγκαστικά αναδείχθηκε από τα μέσα ενημέρωσης και έτσι οι κυβερνητικές και κρατικές αρχές έκαναν πως νοιάζονται να αντιμετωπίσουν την επείγουσα κατάσταση με μέτρα-ασπιρίνες. Δεν έλειψαν επίσης και προκλητικές φαιδρότητες σαν αυτήν της υφυπουργού Υγείας, Νora Berra, που συμβούλεψε μέσω της ιστοσελίδας της τους άστεγους …να μην βγαίνουν από το σπίτι τους τις κρύες ημέρες!!! Στην Γαλλία καταγράφτηκε ο θάνατος τουλάχιστον δυο αστέγων μέχρι τώρα ενώ το πρόγραμμα 115, το μοναδικό κρατικό πρόγραμμα υποστήριξης, αποδείχθηκε πως ούτε σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης δεν μπορεί να ανταποκριθεί. Η λεγόμενη φιλοξενία σε άθλια ξενοδοχεία για μερικές μόνο ημέρες, οι συνεχείς πιέσεις και εξώσεις και οι διανυκτερεύσεις τις νύχτες όχι μόνο δεν αντιμετωπίζουν την κατάσταση αλλά γεννούνε και μεγαλύτερα αισθήματα αδικίας και αγανάκτησης. Την ίδια στιγμή στο Σεν Ντενί όπως και στα υπόλοιπα παρισινά μπανλιέ τα ενοίκια συνεχίζουν να ακριβαίνουν ενώ η κοινωνική λεγόμενη στέγαση είναι ασπιρίνη σε έναν βαριά ασθενή.
Η Εκατερίνα ήταν μέλος μιας μεγάλης ομάδας ανθρώπων στο Σεν Ντενί που απειλούνταν με έξωση από τα καταφύγια άστεγων και άλλες δομές κοινωνικής στέγασης και αρκετοί από αυτούς με απέλαση στα πλαίσια των προγραμμάτων επαναπροώθησης που εφαρμόζει η κυβέρνηση του Σαρκοζί. Για το ζήτημα αυτό οργανώσεις κοινωνικής αλληλεγγύης και της αριστεράς από καιρό προσπαθούν να βρούνε τρόπους να εμποδίσουν τις αποφάσεις και το κυνηγητό του αρχιμπάτσου - νομάρχη Λαμπέρτ. Η Εκατερίνα προτίμησε να μην περιμένει την έκβαση αυτής της μάχης και να ξεφύγει μια και καλή από αυτό το απάνθρωπο κυνήγι των κρατικών αρχών και τα βάσανα της ζωής.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ την 17η ετήσια έκθεση του ιδρύματος Αββας Πιερ για στεγαστική κατάσταση των φτωχών στην Γαλλία στα γαλλικά http://magimmo.seloger.com/zi/xedy/PDF/5/a589f253-0cb7.pdf
Η φωτογραφία είναι από άστεγο σε χιονισμένο πάρκο στο Παρίσι, τον φετινό Φλεβάρη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου