“Ζω τις τελευταίες μου ημέρες και ώρες και θέλω να τις ξοδέψω δίπλα στην μητέρα μου και την αγαπημένη μου οικογένεια. Θέλω να πεθάνω στα χέρια της μητέρας μου. Δεν θέλω να αφήσω την τελευταία μου πνοή με δεμένα τα χέρια και τα πόδια, μπροστά στους δεσμοφύλακες οι οποίοι αγαπούν τον θάνατο και χαίρονται με το πόνο μας....” Αυτήν την κραυγή περιείχε το τελευταίο γράμμα από την φυλακή του Παλαιστίνιου Σάμι Αμπού Ντιάκ με το οποίο ζητούσε μάταια να αποφυλακιστεί ενόψει του βέβαιου θανάτου. Στις 25 Νοεμβρίου 2019, ο τριανταεπτάχρονος, καταδικασμένος τρεις φορές ισόβια για τον θάνατο τριών Ισραηλινών, πέθανε σε ισραηλινό νοσοκομείο. Με καταγωγή από το χωριό Σιλάτ Αλ Νταχίρ, νοτιοδυτικά της Τζενίν, στην Δυτική Όχθη ήταν στην φυλακή από το 2002, όταν τον Αύγουστο του 2015 διαγνώστηκε με καρκίνο του παχέος εντέρου. Υπεβλήθη σε απανωτές χειρουργικές επεμβάσεις αλλά η υγεία του επιδεινώθηκε τον τελευταίο καιρό εξαιτίας της λειψής ιατρικής φροντίδας όπως κατήγγειλε επανειλημμένως η οικογένεια του. Οδηγήθηκε στον θάνατο από οξεία πνευμονική και νεφρική ανεπάρκεια. Ο Σάμι ήταν ο 222ος Παλαιστίνιος κρατούμενος που πεθαίνει σε ισραηλινή φυλακή από το 1967 εκ των οποίων 67 μαζί με τον ίδιο εξαιτίας της ανεπαρκούς ιατρικής φροντίδας. Με τον Σάμι, έγιναν πέντε οι Παλαιστίνιοι δεσμώτες που πέθαναν μέσα στο 2019.
Η περιπέτεια του Σάμι και της οικογένειας δεν τέλειωσε την ημέρα του θανάτου του. Οι ισραηλινές αρχές αρνήθηκαν για αρκετές ημέρες να τους παραδώσουν το νεκρό. Είχε σπεύσει στις 27 Νοεμβρίου ο ακροδεξιός υπουργός Άμυνας, Νάφταλι Μπενέτ να ανακοινώσει πως εφεξής οι κατοχικές δυνάμεις θα επεκτείνουν το μέτρο να κρατούν τις σωρούς ως αντίποινα για υποτιθέμενες ανάλογες πρακτικές της Χαμάς στην Γάζα και θα τους θάβουν σε νεκροταφεία -φυλακές. Μέχρι τώρα την μεταθανάτια αυτή τιμωρία την επιφύλασσαν μόνο για μέλη της Χαμάς και της Ισλαμικής Τζιχάντ. Χρειάστηκε να οργανωθεί μια μεγάλη κινητοποίηση από οργανώσεις για τα δικαιώματα των Παλαιστινίων και να ζητήσει η Παλαιστινιακή Αρχή την παρέμβαση της Ιορδανίας μιας και ο Σάμι είχε ιορδανικό διαβατήριο για να υπαναχωρήσουν οι σιωνιστές και με καθυστέρηση σχεδόν δύο εβδομάδων να παραδώσουν το σώμα στην οικογένεια για να το θάψει. Νωρίτερα, στις 2 Δεκεμβρίου, στρατιώτες εισέβαλαν βίαια στο σπίτι της οικογένειας ρίχνοντας βόμβες αερίου, ανέκριναν τους συγγενείς του και συνέλαβαν έναν αδερφό του. Η οικογένεια είχε πριν χρόνια δώσει ακόμη ένα παιδί στον αγώνα.
Ο Σάμι δεν ήταν η πρώτη περίπτωση φυλακισμένου μετά θάνατον. Υπολογίζεται πως εκατοντάδες Παλαιστίνιοι συνεχίζουν να βρίσκονται «αιχμάλωτοι» των ισραηλινών αρχών κατοχής. Ορισμένοι μάλιστα εδώ και πολλές δεκαετίες. Είναι θαμμένοι στα λεγόμενα «νεκροταφεία των αριθμών», Makaber el Arkam τα αποκαλούν οι Παλαιστίνιοι, σε τάφους που έχουν για διακριτικό μόνο ένα νούμερο. Τα νεκροταφεία αυτά βρίσκονται σε περιβόλους φυλακών και σε στρατιωτικές περιοχές, ορισμένα σε άγνωστα σημεία. Οι σιωνιστές αρνούνται να παραδώσουν τα οστά παρά τις κατά καιρούς καταγγελίες και αποφάσεις διεθνών οργανισμών αλλά ακόμη και των ισραηλινών δικαστηρίων!
Το εγκληματικό σιωνιστικό κράτος δεν κρατά φυλακισμένους μόνο τους νεκρούς που δολοφονεί αργά στις φυλακές ή στους δρόμους και στις διαχωριστικές γραμμές της κατεχόμενης Παλαιστίνης. Σύμφωνα με διασταυρωμένες πηγές από τον Ισραηλινό και διεθνή τύπο, υπάρχουν τέσσερα νεκροταφεία σε ελεγχόμενες περιοχές, στα οποία οι σιωνιστές έχουν “φυλακισμένους' νεκρούς από δεκαετίες. Πεντακόσιοι τουλάχιστον θαμμένοι Λιβανέζοι και Παλαιστίνιοι, από την εισβολή του 1982, υπάρχουν στο “νεκροταφείο των αριθμών”, δίπλα στην γέφυρα “Κόρες του Ιακώβ” κοντά στα τριπλά σύνορα Ισραήλ, Λιβάνου και Συρίας σε απαγορευμένη στρατιωτική ζώνη. Περισσότεροι από εκατό τάφοι σε ένα ανεπίσημο νεκροταφείο ανάμεσα στην Ιεριχώ και στην γέφυρα Αντάμ προς την κοιλάδα του Ιορδάνη. Στο περιφραγμένο χώρο στον οποίο απαγορεύεται η πρόσβαση υπάρχει επιγραφή πως πρόκειται για νεκροταφείο των θυμάτων του “εχθρού”. Άγνωστος αριθμός στο νεκροταφείο Ρεφεντίμ στην κοιλάδα του Ιορδάνη. Τέλος στο νεκροταφείο Σουχειτάρ κοντά στο χωριό Ουάντι αλ-Χαμάμ βόρεια της Τιβεριάδας, βρίσκονται περισσότεροι από πενήντα τάφοι σκοτωμένων Παλαιστινίων από την περίοδο 1965-1975. Κατά καιρούς οι ισραηλινές αρχές παρέδωσαν ορισμένους σωρούς με αντάλλαγμα, αλλά κρατούν για τιμωρία αρκετούς ακόμη. Παραβιάζοντας κάθε αρχή του διεθνούς λεγόμενου δικαίου και συνθηκών ακόμη και αυτών που ισχύουν στην διάρκεια των πολέμων. Αγνοώντας μέχρι και προαιώνιες ανθρώπινες παραδόσεις οι οποίες και στα χρόνια της προϊστορικής βαρβαρότητας γίνονταν σεβαστές.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ένα παλαιότερο άρθρο για τα «νεκροταφεία των αριθμών» από το αρχείο της αραβικής εφημερίδας Asharq Al-Awsat. eng-archive.aawsat.com/theaawsat/features/cemetery-of-numbers
ΣΥΝΕΧΟΧΗ στα ισραηλινά εγκλήματα και επίσημα πλέον η ελληνική κυβέρνηση. Για πρώτη φορά καταψήφισε στις 3/12/19, ψήφισμα στον ΟΗΕ που ζητά την αυτοδιάθεση των Παλαιστινίων και τον τερματισμό της κατοχής. Στον δρόμο που άνοιξε η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ πατά και προχωρά η ΝΔ δίνοντας το χέρι της στους δολοφόνους ενός ολόκληρου λαού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου