Το γραφείο νεκρώσιμων τελετών «Κρεματόριο Πιεδριάνχελ», δίπλα στο στρατιωτικό νεκροταφείο Σάντα Ρόζα στο Τσορίγιος στη νότια Λίμα, πριν την 19 Μαρτίου, ημέρα που καταγράφτηκε ο πρώτος θάνατος από Covid-19 στο Περού, είχε τριάντα πέντε εργαζόμενους. Από τότε που ξεκίνησε η εξάπλωση του κορωνοϊού, στην επιχείρηση εργάζονται εκατόν είκοσι άτομα, όλο το εικοσιτετράωρο, χωρισμένα σε τρεις βάρδιες. Εκτός από τις βιαστικές τελετές, στην επιχείρηση ανατέθηκε να συλλέγει νεκρούς από σπίτια που αποφεύγουν να πλησιάσουν οι συγγενείς. Πολλοί από τους έκτακτους εργαζόμενους είναι μετανάστες από τη Βενεζουέλα. Ο εξηνταπεντάχρονος Έκτωρ Ορεγιάνκι Νασιμέντο είναι Περουβιανός. Τα τελευταία πέντε χρόνια δούλευε στο γραφείο ως οδηγός νεκροφόρας. Λόγω της προχωρημένης ηλικίας, άλλαξε πόστο για προληπτικούς λόγους. Ανέλαβε μια σχετικά πιο ασφαλή δουλειά. Να παραδίδει τις τεφροδόχους στα σπίτια των συγγενών. Τους τελευταίους μήνες, ο Έκτωρ Ορεγιάνκι, φορώντας μια άσπρη στολή και μάσκα για προστασία, έχει παραδώσει περισσότερα από διακόσια μαρμάρινα δοχεία με υπολείμματα των νεκρών που ασθένησαν με Covid-19. Το γραφείο Πιεδριάνχελ είναι υπεύθυνο για τουλάχιστον τρεισήμισι χιλιάδες καύσεις, στο αποτεφρωτήριο στο Τσορίγιος, στους μήνες της πανδημίας. Πριν από αυτή, διεκπεραίωνε λιγότερες από τριακόσιες κάθε μήνα. «Νιώθω πόνο μέσα μου, αλλά δεν μπορώ να τον δείξω όταν παραδίνω τα δοχεία στις οικογένειες. Πρέπει να τους στηρίξω.» δήλωσε σε δημοσιογράφους που τον πλησίασαν ο Έκτωρ Ορεγιάνκι.
