Παλαιστίνη, κατοχικό κράτος | Οι σιωνιστές θέλουν να φιμώσουν κάθε κριτική στα εγκλήματα τους!

Ο 62χρονος Μέιρ  Μπαρουχίν μπορεί να  γλίτωσε τελικά την δικαστική δίωξη και την απόλυση  όμως τα βάσανα του  δεν τέλειωσαν. Γυρνώντας στο σχολείο από το οποίο διώχθηκε,  δέχεται  συχνά  επιθέσεις από μαθητές  που τον χαρακτηρίζουν «πουτάνας γιο» και του εύχονται να πάθει καρκίνο!Καθηγητής ιστορίας και πολιτικής αγωγής   στο γυμνάσιο Γιτζάκ Σαμίρ, στην πόλη  Πετάχ Τίκβα στο κεντρικό Ισραήλ  ανατολικά του Τελ-Αβίβ, ο Μπαρουχίν, απολύθηκε  τον  Οκτώβριο και  ύστερα από λίγες  ημέρες, τον Νοέμβριο, συνελήφθη. Κατηγορήθηκε ως υποστηρικτής  των  «τρομοκρατών » της Χαμάς εξαιτίας ορισμένων αναρτήσεων  που έκανε  στο διαδίκτυο, στις οποίες στιγμάτιζε τα εγκλήματα του ισραηλινού στρατού στην Γάζα.   «Φρικτές εικόνες  βγαίνουν  από τη Γάζα. Ολόκληρες οικογένειες εξοντώθηκαν. Συνήθως δεν ανεβάζω τέτοιες φωτογραφίες, αλλά κοιτάξτε τι κάνουμε για εκδίκηση» έγραφε σε ένα μήνυμά του στις 8 Οκτωβρίου. «Όποιος πιστεύει ότι αυτό είναι δικαιολογημένο  εξαιτίας  αυτού που συνέβη στις 7 Οκτωβρίου   θα πρέπει να έχει  αποχωριστεί τις ανθρώπινες αξίες. Ζητώ από όλους  να κάνουν ό,τι είναι δυνατόν για να σταματήσει αυτή η τρέλα. Σταματήστε  τώρα. Όχι αργότερα, τώρα!!!”  έγραφε κάτω  από  φωτογραφία  μιας παλαιστινιακής  οικογένειας  που σκοτώθηκε στις πρώτες αεροπορικές επιδρομές στη Γάζα. Ο Μπαρουχίν  ανακρίθηκε επανειλημμένα στο αστυνομικό τμήμα και κρατήθηκε  στην περιβόητη  φυλακή του Ρώσικου Συγκροτήματος στην Ιερουσαλήμ  για πολλές ημέρες σε σκληρές συνθήκες, κατηγορούμενος  για προδοσία! Στο σπίτι του εισέβαλαν   αστυνομικοί και  κατέσχεσαν ηλεκτρονικούς υπολογιστές,  σκληρούς δίσκους και τηλέφωνα,  κάνοντας «φύλλο και φτερό»  όλους  τους χώρους. Συνηθισμένος   από αυτά ο Μενουχίν  ( είχε αντιμετωπίσει και νωρίτερα διώξεις όταν ήταν καθηγητής σε σχολείο στη Ρισόν Λε Ζιόν ) δεν το έβαλε κάτω και πέτυχε να δικαιωθεί  από   επαρχιακό δικαστήριο  για εργατικές υποθέσεις  του Τελ- Αβίβ, το οποίο διέταξε την επαναπρόσληψη του. Η απόφαση του δικαστηρίου αποτελεί  ένδειξη πως όσο μεγαλώνουν τα αδιέξοδα της σιωνιστικής στρατιωτικής επιχείρησης  και η κατακραυγή από τμήμα  της ισραηλινής κοινωνίας για τις απώλειες, τόσο διευρύνονται οι ρωγμές  και σε  θεσμούς του κατοχικού κράτους.

Κατεχόμενη Παλαιστίνη | Ισραηλινός μιλιταρισμός: Άρνηση, κρίση και ιστορικό αδιέξοδο

Όταν στις αρχές του περασμένου Σεπτεμβρίου, 230 νεαροί Ισραηλινοί επιχείρησαν να οργανώσουν μια εκδήλωση την πρώτη ημέρα του σχολικού έτους στην οποία θα παρουσίαζαν δημόσια την άρνηση τους να υπηρετήσουν στο στρατό, στο κτίριο του ιστορικού και θεωρούμενου ως αριστοκρατικού γυμνάσιου Herzliya στο Τελ Αβίβ, αντιμετώπισαν την οργισμένη κυβερνητική αντίδραση. Στο κείμενο τους έγραφαν πως δεν θα πήγαιναν στον στρατό όσο αυτός ελέγχονταν από την δικτατορική - όπως την χαρακτήριζαν - κυβέρνηση Νετανιάχου, και αυτός συνέχιζε να δρα στα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη. Είχαν ανακοινώσει πως θα έκαναν την παρουσίαση σε συνδυασμό με αντιπολεμικά μαθήματα στις αίθουσες του Herzliya προσκαλώντας την «Breaking the Silence» (Σπάζοντας την Σιωπή) και εκπροσώπους Παλαιστινίων από την γειτονιά Σέιχ Τζάρα της ανατολικής Ιερουσαλήμ γεγονός που έβαλε στο στόχαστρο και τον διευθυντή του γυμνασίου, Ζεβ Ντεγκάνι. Η εκδήλωση εν τέλει έγινε στον περίβολο του ιδρύματος και ο διευθυντής λίγες ημέρες αργότερα παραιτήθηκε σε ένδειξη αλληλεγγύης στους μαθητές. Ο Ντεγκάνι στα δεκαπέντε χρόνια που κατείχε αυτή τη θέση είχε γίνει κόκκινο πανί για τους Υπουργούς Παιδείας εξαιτίας των θέσεων που έπαιρνε ενάντια στην κατοχή και τον εκφασισμό της ισραηλίτικης εκπαίδευσης. Εκείνες τις ημέρες κανένας από τους τολμηρούς νεαρούς δεν μπορούσε να φανταστεί σε πόσο σκληρές συνθήκες θα καλούνταν να υλοποιήσουν την άρνηση τους.

Σουτζάγια, Γάζα | Το μυστικό της γενναίας αντίστασης

Οι αξιωματικοί της ταξιαρχίας Γκολάνι εισέβαλλαν στην Σουτζάγια για να πάρουν διπλή εκδίκηση. Για την ταπεινωτική ήττα τον Ιούλιο του 2014, όταν αναγκάστηκαν να αποχωρήσουν, αφού πρώτα έχασαν στις μάχες επτά στρατιώτες εγκαταλείποντας ατιμωτικά πίσω τους την σωρό του ενός στο πεδίο της μάχης. Και για τις μεγάλες απώλειες τμημάτων της ταξιαρχίας κατά την επίθεση-επιστροφή των Παλαιστίνιων μαχητών το πρωινό της 7ης Οκτωβρίου 2023 στα κατεχόμενα εδάφη γύρω από την Γάζα. Σύμφωνα με ένα απολογισμό η ταξιαρχία έχασε εκείνη την ημέρα 72 στρατιώτες στις μάχες που έγιναν στα κιμπούτς Κφαρ Άζα, Κισουφίμ και Ναχάλ Οζ και αλλού. Από αυτούς 41 ήταν από το 13ο τάγμα της ταξιαρχίας. Ένας από αυτούς τους αξιωματικούς ο αντισυνταγματάρχης Τομέρ Γκρίνμπεργκ, επικεφαλής του 13ου τάγματος του άρεσε πολύ να μιλά στις κάμερες απειλώντας και κομπάζοντας για τις ικανότητες του Τσαχάλ, όπως ονομάζεται ο ισραηλινός στρατός. Ξεκινώντας για την χερσαία εισβολή στην Γάζα είχε απευθυνθεί στους στρατιώτες του. Στο βίντεο που κυκλοφόρησε ο Γκρίνμπεργκ κάνοντας παραλληλισμό με τον πόλεμο του Γιομ Κιπούρ τους καλούσε να πάρουν εκδίκηση για όλους τους σκοτωμένους στρατιώτες της ταξιαρχίας Γκολάνι, ιδιαίτερα για αυτούς του 2014. Συμπλήρωνε πως αυτήν την φορά το τάγμα του ήρθε πολύ πιο προετοιμασμένο έτσι ώστε να σκοτώσει περισσότερους Παλαιστίνιους. Λίγες ημέρες μετά πανηγύριζε γιατί οι σημαίες του Ισραήλ και της ταξιαρχίας Γκολάνι, κυματίζουν με μεγάλη περηφάνια στο κέντρο της Γάζας!

Κατεχόμενη Παλαιστίνη | Το τέλος του Αννίβα και οι ανθρωποθυσίες στον βωμό της κατοχής

Οι Ρωμαίοι τον κυνήγησαν μέχρι τέλους για να τον  εκδικηθούν, επειδή   σήκωσε το ανάστημα του ενάντια τους και τους ανάγκασε  σε ταπεινωτικές ήττες. Κοντά στα στενά του Βοσπόρου σε μια μικρή πόλη που είχε καταφύγει, το 183 π.χ  ο Αννίβας γέρος πια, για να μη πέσει στα χέρια τους αυτοκτόνησε, πίνοντας  δηλητήριο. Από  το τέλος του Αννίβα,  λέγεται πως εμπνεύστηκαν  Ισραηλινοί επιτελείς  την στρατιωτική  οδηγία  με την ονομασία  Χάνιμπαλ  που έθεσαν σε εφαρμογή το  1986  για να προσδώσουν κάτι ηρωικό σε μια εγκληματική απόφαση. Είχαν   προηγηθεί οι  δυο   ταπεινωτικές   συμφωνίες, με τις  οποίες   οι σιωνιστές αναγκάστηκαν να ανταλλάξουν χιλιάδες  Παλαιστίνιους και Λιβανέζους αιχμαλώτους με μερικές δεκάδες  Ισραηλινούς στρατιώτες που είχαν αιχμαλωτιστεί κατά τη διάρκεια της εισβολής  στο Λίβανο το 1982.  Η δεύτερη μάλιστα  ονομάστηκε Συμφωνία Τζιμπρίλ, από το  όνομά του ηγέτη του Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης, ο οποίος είχε κάνει τις διαπραγματεύσεις με τις  οποίες  η παλαιστινιακή αντίσταση πήρε πίσω 1150 αιχμαλώτους παραδίδοντας  δυο  εισβολείς.  Σε εκείνη την ανταλλαγή μεταξύ άλλων   είχε  απελευθερωθεί  και ο συνιδρυτής  της Χαμάς, σεΐχης ΄Αχμεντ Γιασίν.   H οδηγία  η οποία  ποτέ δεν παρουσιάστηκε  δημόσια, επιβεβαιώθηκε  από  πολλές πλευρές   περιλάμβανε  τις ενέργειες που έπρεπε  να κάνουν τα στρατιωτικά τμήματα  σε περίπτωση απειλής αιχμαλωσίας  ενός η περισσότερων στρατιωτών της Τσαχάλ. Για 17 χρόνια  η οδηγία ήταν μυστική και μόνο όταν ο  έφεδρος  στρατιωτικός γιατρός  Αβνέρ Σίφταν την αποκάλυψε με επιστολή του στην «Χααρέτζ»   η ηγεσία του στρατού αναγκάστηκε να την παραδεχθεί. 

ΗΠΑ | Σιωνιστικός νέο-μακαρθισμός στα πανεπιστήμια

Το Χάρβαρντ μισεί τους Εβραίους! Την Τετάρτη 11 Οκτωβρίου, μια ασυνήθιστη σκηνή διαδραματίστηκε μπροστά στην κύρια είσοδο του αμερικανικού πανεπιστήμιου, στην ιστορική πύλη Τζόνστον. Ένα φορτηγάκι έκοβε βόλτες με φωτισμένες οθόνες στις οποίες προβάλλονταν, σαν διαφήμιση, τα πρόσωπα εκατοντάδων φοιτητών με την προειδοποίηση πως είναι οι κορυφαίοι αντισημίτες του Χάρβαρντ! Ακολούθησε πανδαιμόνιο, διαμαρτυρίες και μερικοί πιο τολμηροί έριξαν πέτρες στα πάνελ. Μια οργάνωση, η Accuracy in Media και ένας ακροδεξιός πάμπλουτος δημοσιογράφος, τρόφιμος του δημοσιογραφικού δικτύου Fox, ξεκίνησαν με αυτόν τον τρόπο μια εκστρατεία, “truck doxxing”. Έτσι ονομάζεται η δημοσιοποίηση μέσω πινακίδων πάνω σε τροχοφόρα, προσωπικών στοιχείων ακτιβιστών οι οποίοι είναι δραστήριοι στο κίνημα αλληλεγγύης στον λαό της Παλαιστίνης. Αφορμή η κοινή ανακοίνωση 34 φοιτητικών συλλογικοτήτων του πανεπιστημίου στην οποία καταδίκαζαν την ισραηλινή κατοχή και τα δεινά των Παλαιστινίων εξηγώντας έτσι την επίθεση της 7ης Οκτωβρίου. Στην διαδικτυακή διεύθυνση της συκοφαντικής καμπάνιας με τίτλο «Το Χάρβαρντ μισεί τους Εβραίους» γράφτηκε : “Ισλαμιστές τρομοκράτες μόλις σκότωσαν εκατοντάδες άνδρες, γυναίκες και παιδιά στο Ισραήλ. Μεταξύ των νεκρών ήταν Εβραίοι, Χριστιανοί, Ισραηλινοί, Ευρωπαίοι και Αμερικανοί. Αυτό δεν ήταν απλώς ένα χτύπημα κατά του Ισραήλ, αυτό ήταν ένα χτύπημα κατά του δυτικού πολιτισμού… ριζοσπάστες στο Χάρβαρντ ως απάντηση εξέδωσαν μια δήλωση για την υποστήριξη των τρομοκρατών κατηγορώντας τα θύματα. Χρησιμοποιήστε το πλαίσιο σε αυτήν την οθόνη για να στείλετε ένα μήνυμα για το διοικητικό συμβούλιο του Χάρβαρντ. Πείτε τους να αναλάβουν δράση εναντίον αυτών των απεχθών, μισητών σπουδαστών»!

Αλ Ματζντάλ (Ασκελόν), κατεχόμενη Παλαιστίνη | Μια μικρή ιστορία μιας μεγάλης τραγωδίας

Ji'nneh u nar!  Παράδεισος και κόλαση! Αυτή ήταν  ονομασία μιας κατηγορίας  φημισμένων  μεταξωτών υφαντών που έφτιαχναν οι οκτακόσιοι χειροκίνητοι  αργαλειοί   που δούλευαν νύχτα-μέρα  στο  Αλ Ματζντάλ.   Ένα   αραβικό χωριό στα μεσογειακά  παράλια της  νότιας Παλαιστίνης   το οποίο αναπτύχθηκε στα χρόνια  της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, σύμφωνα με τα αρχεία της οποίας  το 1596  είχε  559 νοικοκυριά.   Αριθμός που κατέτασσε  το Αλ Ματζντάλ,  στην  έβδομη  πιο πυκνοκατοικημένη   περιοχή στην Παλαιστίνη.  Στα 1945  ήταν πλέον   μια  μικρή πόλη δέκα χιλιάδων κατοίκων, στην οποία κατοικούσαν  αποκλειστικά Παλαιστίνιοι. Η  πλειοψηφία μουσουλμάνοι αλλά και μερικοί  Χριστιανοί. Οι κάτοικοι, παρά την κρίση στην υφαντουργία που δημιούργησαν  οι εισαγωγές από την Ευρώπη  στην εποχή της Βρετανικής Εντολής,  προόδευαν καλλιεργώντας στην τριγύρω εύφορη περιοχή εσπεριδοειδή, σιτηρά,  μπανάνες και λαχανικά ή κάνοντας  εμπόριο με την ενδοχώρα.   Στην απογραφή του 1931  από τους  6.379  κατοίκους  που καταγράφτηκαν στην πόλη και τα προάστια   οι 6.333 ήταν   Μουσουλμάνοι, οι 45  Χριστιανοί και μοναχά 1 Εβραίος.  Σύμφωνα με τους αρχαιολόγους στην θέση του Αλ Ματζντάλ  υπήρχε μια περιτοιχισμένη πόλη και ένα σπουδαίο λιμάνι στα  προϊστορικά  χρόνια των  Χαναναίων. Φιλισταίοι, Βαβυλώνιοι, Έλληνες, Ρωμαίοι, Πέρσες, Άραβες  και Σταυροφόροι κυρίευσαν  την πόλη  αφήνοντας πίσω τα ίχνη τους ως το 1270 μ.χ  που καταστράφηκε ολοκληρωτικά από τους Μαμελούκους. Από αυτόν το μεγάλο κατάλογο με βάση τα  αρχαιολογικά κατάλοιπα  δεν έχουν βρεθεί   αποτυπώματα των  βασιλείων  του Δαβίδ και του Σολομώντα.

Κινήματα αλληλεγγύης, Παλαιστίνη | Ο αντισημιτισμός είναι έγκλημα! Ο αντισιωνισμός καθήκον!

Η Κόκκινη Βοήθεια στο Βερολίνο με μια λιτή ανακοίνωση στις 11 Οκτωβρίου γνωστοποίησε την απόφαση της να διακόψει την εκστρατεία υποστήριξης στον Ζαίντ Αμπτουλνασέρ, παλαιστίνιο πρόσφυγα από την Συρία και επικεφαλής της Samidoun στην Γερμανία. Στην κείμενο υπενθυμίζει πως στις καταστατικές αρχές της συμπεριλαμβάνεται η εναντίωση στον αντισημιτισμό. Καταλήγει πως η Samidoun παραβίασε αυτές τις αρχές. Ο Ζαίντ Αμπτουλνασέρ, είναι επικεφαλής στην Γερμανία του δικτύου αλληλεγγύης στους Παλαιστίνιους πολιτικούς κρατούμενους στις ισραηλινές φυλακές το οποίο δραστηριοποιείται σε πολλές χώρες. Το περασμένο Ιούλιο ειδοποιήθηκε από το γραφείο Μετανάστευσης και Προσφύγων (BAMF), πως του αφαιρείται το καθεστώς του πολιτικού πρόσφυγα για συμμετοχή σε εξτρεμιστικές δράσεις. Η ασαφής κατηγορία σχετίζεται με την συστηματική προσπάθεια του ισραηλινού πρώην υπουργού Άμυνας Μπένι Γκαντζ να συνδέσει τα κινήματα αλληλεγγύης στον λαό της Παλαιστίνης με τις ένοπλες οργανώσεις αντίστασης στα κατεχόμενα εδάφη. Η Samidoun κατηγορείται πως έχει σχέσεις με το Λαϊκό Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης. Από την άλλη μεριά, η Κόκκινη Βοήθεια (Rote Hilfe) είναι μια οργάνωση υποστήριξης στους αριστερούς που διώκονται για την πολιτική δράση τους. Ιδρύθηκε το 1975 αν και μικρότερες ομάδες υπήρχαν από τα τέλη του Εξήντα. Επικεντρώνεται σε πολιτικά διωκόμενους από την Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, αλλά βοηθά και διωκόμενους από άλλες χώρες. Θεωρεί πως είναι η συνέχεια της Κόκκινης Βοήθειας στον Μεσοπόλεμο, μια οργάνωση που ίδρυσε το ΚΚ Γερμανίας και η οποία αποτελούσε τμήμα της Διεθνούς Οργάνωσης για Βοήθεια στους Επαναστάτες (MOPR), μια πρωτοβουλία της Κομμουνιστικής Διεθνούς. Η Rote Hilfe η οποία θεωρείται ομάδα της άκρας αριστεράς από το γερμανικό κράτος έχει παίξει σημαντικό ρόλο σε εκστρατείες υπεράσπισης των πολιτικών και κοινωνικών δικαιωμάτων και διωκόμενων για την πολιτική δράση τους. Τελευταίο παράδειγμα η συμβολή της στην υπεράσπιση των αγωνιστών της ΑΤΙΚ.

ΗΠΑ | Η επιστροφή των εργατικών απεργιών!

Χαράματα Τετάρτης, 12 του περασμένου Απριλίου 88 οδηγοί απορριμματοφόρων της Republic Services, της δεύτερης σε μέγεθος αμερικανικής εταιρίας συλλογής και ανακύκλωσης στερεών αποβλήτων, στο νότιο Μέμφις, σταμάτησαν τα φορτηγά τους μπροστά στην χωματερή South Shelby και ξεκίνησαν απεργία. Επί ημέρες έκαναν πικετοφορίες μπροστά στα γραφεία της εταιρίας διεκδικώντας αυξήσεις στους μισθούς και ασφαλείς συνθήκες εργασίας. Στα τέλη Μαρτίου μια συνάδελφος τους σκοτώθηκε όταν το φορτηγό της συγκρούστηκε με άλλο στην χωματερή και λίγες ήμερες μετά τα αφεντικά κατάργησαν το επίδομα επικίνδυνης εργασίας που έπαιρναν εδώ και τριάντα χρόνια! Ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι της οργής για εργαζόμενους που εκτίθενται καθημερινά σε κίνδυνους μολύνσεων. Η απεργία βάστηξε εννιά μέρες και τελείωσε με μια μικρή έστω νίκη. Έκλεισαν πενταετή σύμβαση με αύξηση 28% στο ωρομίσθιο, διατήρηση του ανθυγιεινού επιδόματος, αύξηση των δικαιούμενων ημερών ασθενείας και χρηματοδότηση για εξοπλισμό και μέτρα ασφαλείας.

Ντέρνα, Λιβύη | Το προαίσθημα του ποιητή και οι ένοχοι για την καταστροφή

O Μουσταφά αλ-Τραμπελσί,  γνωστός ποιητής  και ακτιβιστής, απόφοιτος του πανεπιστήμιου   Ομάρ Αλ Μουχτάρ    χάθηκε στον κατακλυσμό της   Ντέρνα.  Κατά πως έγραψε ο  Γκάρντιαν,   τέσσερις  ημέρες νωρίτερα είχε συμμετάσχει  σε μια συζήτηση που έγινε στο Σπίτι του Πολιτισμού με θέμα το κίνδυνο πλημμύρας  και την κατάσταση των φραγμάτων. Όταν  το απόγευμα της Κυριακής  10 Σεπτεμβρίου  η καταιγίδα Ντάνιελ   έφτασε στις ανατολικές ακτές της Λιβύης  και προχωρώντας  άρχισε να κτυπάει  την Ντέρνα ο Μουσταφά  πρόλαβε να γράψει μερικά λόγια στο διαδίκτυο : «Οι σκηνές είναι τρομακτικές και τα πράγματα θα μπορούσαν να κλιμακωθούν σε καταστροφή… ο  Θεός να προστατεύει  την Ερυθρά Ημισέληνο και τους εθελοντές που αποδεικνύουν ότι σε κάθε κρίση που περνά η χώρα μας  βοηθούν αληθινά  στην  απουσία μιας αποτυχημένης πολιτείας. Είθε ο Θεός να βοηθήσει τις οικογένειες σε όλη την αγαπημένη μας χώρα».  Τελικά ο  θεός του Μουσταφά  όπως συμβαίνει συνήθως  δεν βοήθησε ούτε αυτόν, ούτε τους συμπατριώτες του. Η Ντέρνα των εκατό χιλιάδων κατοίκων,  που βρίσκεται στην θέση της αρχαίας  Δάρνης, στην περιοχή  που οι  παλιοί ονόμαζαν  Μπαρμπαριά, εκεί που το πολεμικό Ναυτικό των  ΗΠΑ και Αμερικάνοι πεζοναύτες έκαναν  την πρώτη  μακρινή πολεμική  επέμβαση  το 1805  στο όνομα της ελεύθερης  ναυσιπλοΐας, μετατράπηκε σε ένα σωρό ερειπίων και λάσπης. Εκεί  θάφτηκαν χιλιάδες κάτοικοι της.

Λεμεσός, Κύπρος | Ρατσιστικό πογκρόμ, μαζική αντιφασιστική απάντηση

Η  Ντάο με την βοήθεια   αλληλέγγυων Κυπρίων επισκεύασε και  ξανάνοιξε σύντομα   το υποστατικό της στον Μόλο της  Λεμεσού. Το  μικρό  παντοπωλείο, μια  λυόμενη κατασκευή σε ένα από τα πιο κεντρικά σημεία της πόλης έγινε στόχος, μεταξύ άλλων, ομάδας  ακροδεξιών φασιστών  το βράδυ  της  Παρασκευής   1 Σεπτεμβρίου.  Η εικόνα της συντετριμμένης  Βιετναμέζας, μητέρας τεσσάρων παιδιών,  συγκίνησε.  Αυτή και άλλες έκαναν τον γύρο του κόσμου, ύστερα από το ρατσιστικό πογκρόμ  που εκτυλίχτηκε σε βάρος ανθρώπων  και  μαγαζιών με ιδιοκτήτες μετανάστες  κυρίως αραβικής καταγωγής στην περιοχή.   Ήταν η κορύφωση  σειράς επιθέσεων οι οποίες  ξεκίνησαν τον Αύγουστο  στη  Χλώρακα της Πάφου.  Εκεί  οι δημοτικές αρχές  έκοψαν  το ηλεκτρικό και το νερό στο  συγκρότημα κατοικιών  Αι-Νικόλας στο οποίο στεγάζονται  εγκαταλειμμένοι  Σύριοι  πρόσφυγες  για να τους αναγκάσουν να φύγουν. Οι  Σύριοι,  οι περισσότεροι από τους οποίους είναι ολόκληρες οικογένειες  και εργάζονται  στην τριγύρω περιοχή,  αντέδρασαν. Οργάνωσαν καθιστική διαμαρτυρία στην είσοδο του χωριού  και απείλησαν με κλιμάκωση των κινητοποιήσεων τους. Ως απάντηση ομάδες κατοίκων με επικεφαλής ακροδεξιούς και  την  υποστήριξη των τοπικών αρχών έκαναν αντί-συγκέντρωση. Την Κυριακή 27 Αυγούστου, ύστερα από  την  δημοσίευση ψεύτικων γεγονότων, αυτή η αντιπαράθεση εξελίχθηκε σε ένα κανονικό πογκρόμ   με επιθέσεις σε σπίτια και καταστήματα   προσφύγων στα οποία έγιναν σημαντικές   καταστροφές.